Definitie en voorbeelden van fraude

Fraude is een brede juridische term die verwijst naar oneerlijke handelingen waarbij opzettelijk bedrog wordt gebruikt om een andere persoon of entiteit illegaal geld, eigendom of wettelijke rechten te ontnemen..

Anders dan bij diefstal, waarbij iets van waarde wordt afgenomen door middel van geweld of stealth, berust fraude op het gebruik van opzettelijke onjuiste voorstelling van feiten om het nemen te bereiken.

Fraude: belangrijke afhaalrestaurants

Fraude is het opzettelijk gebruik van valse of misleidende informatie in een poging om een andere persoon of entiteit illegaal geld, eigendom of wettelijke rechten te ontnemen..
Om fraude te vormen, moet de partij die de valse verklaring aflegt, weten of geloven dat deze niet waar of onjuist is en bedoeld is om de andere partij te misleiden.
Fraude kan worden vervolgd als zowel een strafrechtelijk als een civiel feit.
Strafrechtelijke straffen voor fraude kunnen een combinatie van gevangenisstraffen, boetes en restitutie aan slachtoffers omvatten.

In bewezen gevallen van fraude kan worden vastgesteld dat de dader - een persoon die een schadelijke, illegale of immorele handeling uitvoert - een strafbaar feit of een burgerrechtelijk misdrijf heeft begaan.

Bij het plegen van fraude zoeken daders mogelijk naar monetaire of niet-monetaire activa door opzettelijk valse verklaringen af te leggen. Bijvoorbeeld, willens en wetens liegen over iemands leeftijd om een rijbewijs, criminele geschiedenis om een baan te krijgen, of inkomsten om een lening te krijgen te verkrijgen, kunnen frauduleuze handelingen zijn.

Een frauduleuze handeling moet niet worden verward met een "bedrog" - een opzettelijke misleiding of valse verklaring die wordt afgelegd zonder enige intentie om iemand anders te winnen of materieel te schaden.

Daders van criminele fraude kunnen worden gestraft met boetes en / of gevangenisstraf. Slachtoffers van civiele fraude kunnen rechtszaken aanspannen tegen de dader die een geldelijke schadevergoeding aanvraagt.

Om een rechtszaak te winnen waarin civiele fraude wordt geëist, moet het slachtoffer daadwerkelijk schade hebben geleden. Met andere woorden, de fraude moet succesvol zijn geweest. Aan de andere kant kan criminele fraude worden vervolgd, zelfs als de fraude is mislukt.

Bovendien kan een enkele frauduleuze handeling worden vervolgd als zowel een strafrechtelijk als een civiel feit. Zo kan een persoon die in de strafrechtbank is veroordeeld voor fraude ook door het slachtoffer of de slachtoffers voor de burgerlijke rechter worden opgeroepen.

Fraude is een ernstige juridische kwestie. Personen die denken dat ze het slachtoffer zijn geweest van fraude, of zijn beschuldigd van het plegen van fraude, moeten altijd de expertise van een gekwalificeerde advocaat zoeken.

Noodzakelijke fraude-elementen

Hoewel de specifieke kenmerken van wetten tegen fraude van staat tot staat en op federaal niveau variëren, zijn er vijf essentiële elementen nodig om voor de rechtbank te bewijzen dat een fraude is gepleegd:

Een verkeerde voorstelling van een materieel feit: Er moet een valse uitspraak worden gedaan over een materieel en relevant feit. De ernst van de valse verklaring moet voldoende zijn om de beslissingen en acties van het slachtoffer substantieel te beïnvloeden. De valse verklaring draagt bijvoorbeeld bij aan de beslissing van een persoon om een product te kopen of een lening goed te keuren.
Kennis van valsheid: De partij die de valse verklaring aflegt, moet weten of geloven dat deze niet waar of onjuist is.
Bedoeling om te misleiden: De valse verklaring moet uitdrukkelijk zijn gedaan met de bedoeling het slachtoffer te bedriegen en te beïnvloeden.
Redelijke afhankelijkheid van het slachtoffer: Het niveau waarop het slachtoffer zich op de valse verklaring beroept, moet in de ogen van de rechtbank redelijk zijn. Het vertrouwen op retorische, schandalige of duidelijk onmogelijke verklaringen of claims kan niet neerkomen op een "redelijk" vertrouwen. Personen waarvan bekend is dat ze analfabeet, incompetent of anderszins geestelijk verminderd zijn, kunnen echter een civiele schadevergoeding krijgen als de dader willens en wetens gebruik heeft gemaakt van hun toestand.
Werkelijk geleden verlies of letsel: Het slachtoffer leed enig daadwerkelijk verlies als een direct gevolg van hun afhankelijkheid van de valse verklaring.

Meningen van mening versus regelrechte leugens

Niet alle valse verklaringen zijn wettelijk frauduleus. Meningen van mening of overtuiging, aangezien het geen feitelijke verklaringen zijn, kunnen geen fraude vormen.

De verklaring van een verkoper, "Mevrouw, dit is het beste televisietoestel dat momenteel op de markt is", is misschien niet waar, maar is een niet-onderbouwde mening in plaats van een feit, dat van een "redelijke" klant kan worden verwacht dat het niet wordt gezien als louter verkoop hyperbool.

Gewone types

Fraude komt in vele vormen uit vele bronnen. In de volksmond bekend als "oplichting", kunnen frauduleuze aanbiedingen persoonlijk worden gedaan of aankomen via reguliere post, e-mail, sms-berichten, telemarketing en internet.

Een van de meest voorkomende vormen van fraude is chequefraude, het gebruik van papieren cheques om fraude te plegen.

Een van de belangrijkste doelen van chequefraude is identiteitsdiefstal: het verzamelen en gebruiken van persoonlijke financiële informatie voor illegale doeleinden.

Aan de voorkant van elke geschreven cheque kan de identiteitsdief het slachtoffer krijgen: naam, adres, telefoonnummer, banknaam, bankrouteringsnummer, bankrekeningnummer en handtekening. Daarnaast kan de winkel meer persoonlijke informatie toevoegen, zoals geboortedatum en rijbewijsnummer.

Dit is de reden waarom experts op het gebied van identiteitsdiefstal het gebruik van papieren cheques afraden.

Veelvoorkomende soorten chequefraude zijn onder meer:

Controleer diefstal: Cheques stelen voor frauduleuze doeleinden.
Controleer vervalsing: Een cheque ondertekenen met de handtekening van de daadwerkelijke lade zonder hun toestemming of een cheque onderschrijven die niet verschuldigd is aan de endorser, beide meestal gedaan met behulp van gestolen cheques. Valse cheques worden beschouwd als het equivalent van vervalste cheques.
Controleer vliegeren: Een cheque schrijven met de bedoeling toegang te krijgen tot fondsen die nog niet op de betaalrekening zijn gestort. Ook wel 'zweven' van een cheque genoemd, vliegeren is het misbruik van cheques als een vorm van ongeautoriseerd krediet.
Papier opknoping: Schrijven van cheques op accounts waarvan bekend is dat de dader is gesloten.
Controleer wassen: Chemisch wissen van de handtekening of andere handgeschreven details van cheques zodat ze herschreven kunnen worden.
Controleer namaak: Illegaal afdrukken van cheques met behulp van informatie uit de account van het slachtoffer.

Volgens de Amerikaanse Federal Reserve schreven Amerikaanse consumenten en bedrijven 17,3 miljard papieren cheques in 2015, vier keer het aantal dat in alle landen van de Europese Unie in dat jaar werd gecombineerd.

Ondanks de trend in de richting van debet-, krediet- en elektronische betaalmethoden, blijven papieren cheques de meest gebruikte manier om grote betalingen te doen voor uitgaven zoals huur en loonlijst. Het is duidelijk dat er nog steeds voldoende gelegenheid en verleiding bestaat om chequefraude te plegen.

Federale fraude

Via de advocaten van de Verenigde Staten vervolgt en bestraft de federale overheid verschillende soorten fraude die specifiek zijn geïdentificeerd in federale statuten. Hoewel de volgende lijst de meest voorkomende hiervan bevat, is er een breed scala aan federale, evenals staatsfraude.

Mailfraude en draadfraude: Gebruik van reguliere post, of enige andere vorm van bedrade communicatietechnologie, inclusief telefoons en internet als onderdeel van een frauduleus schema. Post- en draadfraude wordt vaak toegevoegd als aanklacht bij andere gerelateerde misdrijven. Omdat de post of telefoon bijvoorbeeld doorgaans wordt gebruikt om te proberen steekpenningen van rechters of andere overheidsfunctionarissen te regelen, kunnen federale officieren van justitie aanklachten in rekening brengen voor overboeking of postfraude naast aanklachten voor omkoping en corruptie. Evenzo worden kosten voor fraude per e-mail of post vaak toegepast bij de vervolging van racketeering en overtredingen van de RICO-wet.
Belastingfraude: Vindt plaats wanneer een belastingbetaler probeert te vermijden of te ontkomen aan het betalen van federale inkomstenbelasting. Voorbeelden van belastingfraude zijn het bewust onderrapporteren van belastbare inkomsten, het overschatten van zakelijke inhoudingen en het eenvoudigweg niet indienen van een belastingaangifte.
Aandelen- en effectenfraude: Meestal gaat het om de verkoop van aandelen, grondstoffen en andere effecten door middel van misleidende praktijken. Voorbeelden van effectenfraude zijn Ponzi- of piramidespelen, verduistering van makelaars en fraude in vreemde valuta. De fraude treedt meestal op wanneer effectenmakelaars of investeringsbanken mensen overtuigen om te investeren op basis van valse of overdreven informatie of op informatie die niet voor het publiek toegankelijk is.
Medicare en Medicaid-fraude: Vindt meestal plaats wanneer ziekenhuizen, zorgbedrijven of individuele zorgverleners onwettige terugbetalingen van de overheid proberen te verkrijgen door te veel te betalen voor diensten of door onnodige tests of medische procedures uit te voeren.

sancties

Potentiële straffen voor veroordeling van federale fraude omvatten doorgaans gevangenisstraf of proeftijd, stijve boetes en terugbetaling van frauduleus verkregen winsten.

Gevangenisstraffen kunnen variëren van zes maanden tot 30 jaar voor elke afzonderlijke overtreding. Boetes voor federale fraude kunnen erg hoog zijn. Veroordelingen voor post- of elektronische fraude kunnen boetes tot $ 250.000 opleveren voor elke overtreding.

Fraude die grote groepen slachtoffers schaadt of grote sommen geld met zich meebrengt, kan leiden tot boetes van tientallen miljoenen dollars of meer.

Bijvoorbeeld, in juli 2012 pleitte drogisterij Glaxo-Smith-Kline schuldig aan het valselijk merken van zijn medicijn Paxil als effectief bij de behandeling van depressie bij patiënten jonger dan 18 jaar. Als onderdeel van zijn regeling stemde Glaxo ermee in om in één keer $ 3 miljard aan de overheid te betalen van de grootste nederzettingen in de gezondheidszorg in de Amerikaanse geschiedenis.

Op tijd fraude herkennen

De waarschuwingssignalen van fraude variëren afhankelijk van het type dat wordt geprobeerd. Telemarketinggesprekken van onbekende bellers die u bijvoorbeeld zeggen "nu geld te verzenden" om te profiteren van een speciale aanbieding of een prijs claimen, kunnen fraude zijn.

Evenzo zijn willekeurige verzoeken of verzoeken om een sofi-nummer of bankrekeningnummer, de meisjesnaam van de moeder of een lijst met bekende adressen vaak tekenen van identiteitsdiefstal.

Over het algemeen zijn de meeste aanbiedingen van bedrijven of particulieren die 'te mooi om waar te zijn' klinken, tekenen van fraude.

bronnen

."Juridisch woordenboek: fraude" Law.com.
."Juridische basisconcepten / fraude" Journal of Accountancy
"Fraude-bewijslast: Washington Civil Jury Instructies." Westlaw

Geesteswetenschappen