Samenstelling-retoriek is de theorie en praktijk van het schrijven van lesgeven, vooral omdat het wordt uitgevoerd in compositiecursussen op hogescholen en universiteiten in de VS. Ook bekend als samenstelling studies en samenstelling en retoriek.
De voorwaarde -preparaat retoriek benadrukt de functie van retoriek (met zijn 2500-jarige traditie) als een onderliggende compositietheorie ('een relatief nieuwe uitvinding', zoals Steven Lynn opmerkt in 'Rhetoric and Composition', 2010).
In de Verenigde Staten is de academische discipline van compositie-retoriek de afgelopen 50 jaar snel geëvolueerd.
Voorbeelden en observaties
"Wanneer we bespreken rhetorisch en compositie, we hebben het echt over een veel complexere set interacties dan de uitdrukking impliceert. Onze wetenschappelijke literatuur staat vol met voorbeelden van retoriek voor samenstelling, samenstelling reageert naar retoriek en retoriek in samenstelling. Hiervan, retoriek in compositie biedt de meeste mogelijkheden voor integratie van retorische theorieën en het onderwijzen van compositie. We lijken echter gemakkelijk opzij te worden gezet door de vaagheid van en, de schijnbare eenvoud van voor."(Jillian Kathryn Skeffington," Op zoek naar retoriek in compositie: een onderzoek naar disciplinaire identiteit. "Promotie, Universiteit van Arizona, 2009)
'In combinatie met' compositie 'wordt' retoriek 'in het algemeen opgevat als het bredere vakgebied. Maar velen die zich in compositiestudies bevinden ... identificeren hun intellectuele projecten met een verscheidenheid aan bredere kennisbedrijven naast of in plaats van retoriek. Deze omvatten bijvoorbeeld geletterdheid, taalkunde of discoursstudies; culturele Studies; Engels; Engels onderwijs; en communicatie ... College samenstelling zelf (oorspronkelijk 'eerstejaars Engels'), eens isomorf met het hele veld, is nu slechts één focus binnen retoriek en compositie, die geleidelijk meer verweven is geraakt met meerdere, parallelle of transdisciplinaire studies van discours. "( "Composition Studies." Encyclopedia of Rhetoric and Composition: Communication From Ancient Times to the Information Age, ed. van Theresa Enos. Taylor & Francis, 1996)
Achtergrond van de samenstelling-retoriek
"Als een geheel van informatie, werd schriftelijke retoriek tot stand gebracht tussen 1800 en 1910.
"Aangezien de methoden en theorieën die geassocieerd worden met het schrijven van onderwijs in Amerika na 1800, daarom noch onveranderlijk, noch verenigd zijn, noch serieus 'actueel' zijn in het huidige wetenschappelijke veld, noch sterk gerelateerd zijn aan traditionele retoriek, stel ik in dit boek voor om de term te schuwen 'huidige-traditionele retoriek' en om in plaats daarvan te verwijzen naar oudere en nieuwere vormen van compositie-retoriek. Geschiedenisliefhebbers zullen herkennen dat ik de term heb toegeëigend uit de titel van een toekomstgericht, maar niet erg succesvol leerboek dat in 1897 door Fred Newton Scott is gemaakt en Joseph V. Denney. Net als Scott en Denney gebruik ik de term om specifiek die vorm van retorische theorie en praktijk te identificeren die is gewijd aan het geschreven discours. Schrijven was natuurlijk altijd een klein maar noodzakelijk onderdeel van de oudere retorische traditie geweest, maar compositie-retoriek na 1800 was de eerste retoriek die het schrijven centraal in het retorische werk plaatste. " (Robert J. Connors, Compositie-retoriek: achtergronden, theorie en pedagogiek. Universiteit van Pittsburgh Press, 1997)
De ontwikkeling van compositie-retorische studies: 1945-2000
"Ergens tussen [het einde van de Tweede Wereldoorlog] en 1990, een groot aantal afgestudeerde programma's, wetenschappelijke tijdschriften en professionele organisaties gewijd aan compositie-retorische studies ontstonden in het Noord-Amerikaanse hoger onderwijs. Ondanks de voortdurende klachten ertegen, bleef de eerstejaarsstudie zelf bestaan en groeide in deze periode; maar nu onderbouwde het een bonafide academische discipline, in toenemende mate autonoom van andere vakgebieden en in staat om niet alleen die cursus te begeleiden, te laten groeien en in twijfel te trekken, maar ook om volledige en onafhankelijke curricula te sponsoren op zowel het undergraduate en graduate niveau, rijke en schijnbaar onbeperkte onderzoeksprojecten en toegewijde academische carrières van elke rang en ambtstermijn. Tegen het einde van deze periode pochte 'comp-rhet' boekenreeksen, begiftigde stoelen, subsidieprogramma's, onderzoekscentra en radicaal verbeterd intellectueel en professioneel zelfvertrouwen ... "[B] y begin jaren negentig waren er meer dan 1200 promovendi in de Verenigde Staten die studeerden in tweeënzeventig verschillende graduate programma's, die samen meer dan honderd promovendi per jaar verleenden (Connors, 'Composition History' 418 ) ... "Tegen het einde van de twintigste eeuw, met andere woorden, met behulp van het doctoraat als de belangrijkste marker van academische status, was een discipline geboren." (David Fleming, "Retorische revival of procesrevolutie?" De relatie van Rhetoric met compositie vernieuwen: essays ter ere van Theresa Jarnagin Enos, ed. door Shane Borrowman, Stuart C. Brown en Thomas P. Miller. Routledge, 2009)
"[Alle] gebieden van de geesteswetenschappen, behalve één, hebben drastische reducties ondergaan. Dat ene veld is compositie-retorische studies, die ... blijft bloeien in de tweede reeks inkrimping, de versie van de jaren 1990. Waarom is compositie-retorica vrijgesteld? de verschillende antwoorden zijn dat we het nieuwe paradigma hebben ingevoerd voor onze 30 jaar van groei als een discipline. Kortom, het publiek, dat als geheel begrijpt maar niet kan verwoorden dat taalstudie van vitaal belang is, steunt massale steun voor het onderricht van het schrijven en het onderzoek dat het begeleidt en drijft ... "Hoewel we ondergedompeld zijn in universitaire culturen die onderzoek als de piek beschouwen, onderwijs als de vallei, en dienstbaarheid als de ondergrondse (zodat het onzichtbaar is), omarmen compositie-retorische geleerde-leraren pedagogiek, werken er hard aan, delen huidig onderzoek met studenten, en over het algemeen een identiteit bezitten (of wat Diotima of Aspasia een ethos zou kunnen noemen) waarin pedagogiek definitief is. " (Kathleen E. Welch, "Technology / Writing / Identity in Composition and Rhetoric Studies: Working in the Indicative Mood." Levende retoriek en compositie: verhalen van de discipline, ed. door Duane H. Roen, Stuart C. Brown en Theresa Enos. Lawrence Erlbaum, 1999)