Definitie en voorbeelden van allusie

De definitie van "toespeling" is een korte, meestal indirecte verwijzing naar een andere persoon, plaats of gebeurtenis, echt of fictief. Het gebruik ervan is een snelkoppeling om extra betekenis, duidelijkheid of verdere uitleg van een idee te brengen door te verwijzen naar iets dat het publiek al begrijpt. Allusies kunnen historisch, mythologisch, literair, popcultureel of zelfs persoonlijk zijn. Ze kunnen worden weergegeven in literatuur, films, televisie, stripboeken, videogames en gewone gesprekken.

Belangrijkste afhaalrestaurants: toespelingen

• Een toespeling is een verwijzing naar iets anders.
• Een goed gekozen zinspeling kan veel betekenis bevatten in zeer weinig woorden.
• De context van de referentie moet door het publiek worden begrepen, anders wordt niet al uw betekenis overgebracht.

Het "Oxford Dictionary of Reference and Allusion" verklaart het gebruik van de techniek op deze manier:

"Het is vaak mogelijk om meer betekenis in een goed gekozen toespeling te stoppen dan in een ongeveer gelijkwaardige beschrijvende term uit de algemene taal, hetzij omdat een toespeling enkele van de connotaties kan dragen van het hele verhaal waaruit het is afgeleid, of omdat een individu naam kan worden geassocieerd met meer dan één kenmerk. " ("Introductie" "Oxford Dictionary of Reference and Allusion," 3e editie, bewerkt door Andrew Delahunty en Sheila Dignen. Oxford University Press, 2010).

Een toespeling is subtieler dan een metafoor of een vergelijking, ter vergelijking.

Als een werkwoord is het woord gesignaleerde en als een bijvoeglijk naamwoord, zinspelend. Het is ook bekend als een echo of een referentie.

Allusie in de literatuur

Poëzie bevat vaak zinspeling, omdat elk woord in een gedicht veel gewicht weegt, dus een eenvoudige zinspeling in een gedicht kan veel extra betekenislagen opleveren. Proza en drama kunnen ook toespelingen dragen. Rijke bronnen van toespelingen zijn de literaire werken van Shakespeare, Charles Dickens, Lewis Carroll en George Orwell (onder vele anderen).

Literaire werken kunnen verwijzen naar andere werken om een ​​punt te maken (zoals Shakespeare-personages die verwijzen naar Griekse mythen of gewoon bijgeloof van die tijd), of popcultuur kan toespelingen maken op beroemde literatuur. Noem iemand een Shylock of een Romeo, en je verwijst naar Shakespeare. Gebruik de uitdrukking "catch-22" om een ​​paradoxale situatie te beschrijven, en je verwijst eigenlijk naar een roman van Joseph Heller, of je je dat nu realiseert of niet. Als iemand verwijst naar een Adonis of een odyssee, zijn dat Griekse toespelingen. Als je het hebt over het nemen van de minder gereisd weg, bedoel je een gedicht van Robert Frost.

Bijbelse toespelingen

Bijbelse toespelingen zijn overal omdat ze zo breed worden begrepen. Telkens wanneer iemand spreekt over Noach, een vloed, een ark, Mozes, een verloren zoon die terugkeert, geldwisselaars, Adam en Eva, een slang (of slang), Eden of David die Goliath verovert - dat zijn allemaal bijbelse toespelingen. 

Warren Buffet werd ooit geciteerd: "Ik heb de Noah-regel overtreden: regen voorspellen telt niet; arken bouwen wel."

Allusie in politieke spraak

Politici maken altijd toespelingen. Telkens wanneer je versies hoort van iemand die 'zachtjes' spreekt of 'een grote stok draagt', of een 'grote stok-beleid' heeft, verwijst die persoon naar de opvattingen van Theodore Roosevelt over het buitenlands beleid of zijn uiteenvallen van monopolies. Een andere zin waar vaak naar wordt verwezen, is een uitdrukking uit de inaugurele rede van John F. Kennedy: "Vraag niet wat uw land voor u kan doen, vraag wat u voor uw land kunt doen."

De oproep van senator Obama om 'te vragen niet alleen wat onze regering voor ons kan doen, maar wat we voor onszelf kunnen doen 'had een nog directere band met het inaugurele rede van de eerste G.I. Generatievoorzitter van de Verenigde Staten. "(Morley Winograd en Michael D. Hais," Millennial Makeover. "Rutgers University Press, 2008)

Of Abraham Lincoln - telkens wanneer mensen "scores" tellen, verwijzen ze waarschijnlijk naar het Gettysburg-adres, dat begint met "vier scores en zeven jaar geleden". De locatie van de "I have a dream" -rede van Martin Luther King Jr. bij het Lincoln Memorial was geen toeval maar een toespeling.

Veel gebruikte toespelingen op beroemde citaten zijn onder meer de 'We the people' van de Amerikaanse grondwet of de 'onvervreemdbare rechten' van de Onafhankelijkheidsverklaring.