Definitie en voorbeelden van accismus in retoriek

accismus is een retorische term voor terughoudendheid: een vorm van ironie waarbij een persoon een gebrek aan interesse veinst in iets dat hij of zij eigenlijk wenst.

Bryan Garner merkt op dat politieke kandidaten "zich soms bezighouden met zoiets als deze tactiek door te verklaren dat ze echt liever iets anders doen dan betrokken zijn bij het openbare leven" (Modern Engels gebruik van Garner, 2016).

Etymologie
Van het Grieks, "behendigheid"

Voorbeelden en observaties

Jay Heinrichs: We spuiten altijd cijfers zonder het te weten. Bijvoorbeeld:
U: Oh, dat had je niet moeten doen.
Als je het echt meent, dat als ze je nog een lelijke, slecht passende trui geven, je ze moet doden, ze hebben geen figuur gebruikt. Maar als het geschenk een nieuwe iPad is en je kunt er nauwelijks van blijven wegrennen en ermee spelen, dan zou je oh-je-niet een figuur moeten zijn die terughoudendheid wordt genoemd. Cheapskates die anderen het tabblad laten oppakken, gebruiken meestal het terughoudendheidsfiguur.

Maya Angelou: Hij verhief zijn stem, 'Bar, geef ons nog een zoals die andere', en liet toen zijn stem vallen. 'Vertel me, waarom ben je helemaal alleen? Zijn de mannen blind geworden? '
Hoewel ik wist dat het een verwachte zet in het hofspel was, maakte flirten me ongemakkelijk. Elke terughoudende opmerking maakte dat ik me een leugenaar voelde. Ik wankelde op de kruk en giechelde en zei: 'Oh, stop.'
"Thomas was soepel. Hij leidde, ik volgde; op het juiste moment trok hij zich terug en trok ik me voor; aan het einde van onze inleidende ceremonie had ik hem mijn adres gegeven en een uitnodiging voor het diner aanvaard.

Casca, Julius Caesar: ... Ik zag Marcus Antonius hem [Julius Caesar] een kroon aanbieden - maar 'het is ook geen kroon', het was een van deze kronen - en zoals ik u zei, hij plaatste het een keer; maar naar mijn mening zou hij het, naar mijn mening, graag gehad hebben. Toen bood hij het hem opnieuw aan; toen stopte hij het opnieuw; maar naar mijn mening was hij erg walgelijk om er zijn vingers van af te leggen. En toen bood hij het de derde keer aan; hij zei het voor de derde keer; en nog steeds terwijl hij het weigerde, schreeuwde het gehuil en klapte in hun schrale handen en gooiden hun zweterige nachtmutsen op.

Mark Ribowsky: In de weken na het debacle van Holmes-Cobb [boksen] bleven geruchten bestaan ​​dat [sporter Howard Cosell] van gedachten zou veranderen, onder druk van ABC. Maar in tegenstelling tot voorgaande jaren was er geen echte druk. Integendeel, ABC was heel blij hem achter te laten. Als Cosell had gekozen om terug te keren, hadden de leidinggevenden hem moeten huisvesten, iets wat niemand nu graag wilde doen. In deze situatie kon Roone Arledge [president van ABC Sports] het hem veroorloven hem te humoreren. Toen hij Cosell op een dag belde, zei hij terughoudend: 'Ik begrijp dat je geen professionele gevechten meer voert.'
Toen Cosell instemde, vroeg Arledge, nog meer terughoudend,: 'Heb je je contract onlangs gelezen?'
'Ja,' zei Cosell, 'en ik weet dat ik contractbreuk heb, Roone, en ik begrijp dat je het volste recht hebt om me uit het bedrijf te ontslaan.'
Arledge, op zijn lip bijt, verzekerde hem: 'Ben je gek? Ik denk dat je het juiste hebt gedaan. Gefeliciteerd!'
Arledge had reden om gratis te zijn. Voor hem, en voor heel ABC Sports, was het 'juiste' Cosell zo doelbewust de last van hem te ontslaan.

Mark Forsyth: Een bisschop aanstellen is een lastige zaak. Om bisschop te zijn, moet je de christelijke deugd van nederigheid bezitten; als je echter bescheiden bent, denk je waarschijnlijk dat je het niet waardig bent om bisschop te zijn en wijs je het werk af. Zelfs als je stiekem denkt dat je een prachtige bisschop zou zijn en er geweldig uit zou zien in verstek, kun je het niet zomaar zeggen. Het zou er slecht uitzien. Dus je moest een beetje oefenen accismus door voor het verzamelde gezelschap van kerkgenoten aan te kondigen dat je echt liever geen bisschop wordt, of, in het Latijn, 'Nolo episcopari'.
"Toen je dit plechtig had aangekondigd, in plaats van te zeggen:" Ach, dat is dat, neem ik aan, "zou de kerkraad je een tweede keer vragen, en voor een tweede keer zou je nederig antwoorden" Nolo episcopari. " Bij de derde keer zou je zeggen: "Oh oké, ga dan maar door" of "Volo episcopari" of een dergelijke regel van instemming. Je zou dus je nederigheid hebben getoond en de baan hebben gekregen.
"Het is echter vreselijk belangrijk om de telling bij te houden, alsof je voor de derde keer 'Nolo episcopari' zou zeggen dat je ervan zou uitgaan dat je het echt meende en dat je kansen op promotie voor altijd in de war zouden zijn. Het lijkt op de Rule of the Bellman die wordt beschreven door Lewis Carroll in De jacht op de snark: 'Wat ik je drie keer zeg, is waar.'

Jean Paul: Hoe zuiverder het gouden vat, hoe gemakkelijker het wordt gebogen: de hogere waarde van vrouwen gaat sneller verloren dan die van mannen ...
"De natuur zelf heeft deze delicate zielen omringd met een altijd aanwezige, aangeboren bewaker, met bescheidenheid, zowel in spreken als horen. Een vrouw heeft geen figuur van welsprekendheid nodig - zichzelf uitgezonderd - zo vaak als die van accismus.*
"* Dus retorici noemen het cijfer waarmee men spreekt, zonder alle verlangens, van de objecten waarvoor men zich het sterkst voelt.

Uitspraak: ak-SIZ-mus