In de Engelse grammatica, a overgang is een verband (een woord, zin, zin, zin of hele alinea) tussen twee delen van een stuk, dat bijdraagt aan samenhang.
Overgangsapparaten omvatten voornaamwoorden, herhaling en overgangsuitdrukkingen, die allemaal hieronder worden geïllustreerd.
Uitspraak: trans-ZISH-en
Etymologie Van het Latijn, "oversteken"
Voorbeelden en observaties
Voorbeeld: Aanvankelijk een speeltje, vervolgens een wijze van vervoer voor de rijken, werd de auto ontworpen als mechanische dienaar van de mens. Later het werd onderdeel van het levenspatroon.
Hier zijn enkele voorbeelden en inzichten van andere schrijvers:
"EEN overgang moet kort, direct en bijna onzichtbaar zijn. " Gary Provost, Voorbij stijl: de fijnere schrijfpunten beheersen. Writer's Digest Books, 1988)
"EEN overgang is alles dat de ene zin of paragraaf aan een andere koppelt. Bijna elke zin is daarom overgangs. (In die zin zijn bijvoorbeeld de koppelings- of overgangswoorden zin dus, en overgangs.) Ik denk dat coherent schrijven een constant overgangsproces is. " (Bill Stott, Schrijf ter zake: en voel je beter over je schrijven, 2e ed. Columbia University Press, 1991)
Herhaling en overgangen
In dit voorbeeld worden overgangen herhaald in het proza:
"De manier waarop ik schrijf is wie ik ben, of ben geworden, toch is dit een geval waarin ik wou dat ik in plaats van woorden en hun ritmes een snijruimte had, uitgerust met een Avid, een digitaal bewerkingssysteem waarop ik een toets kon aanraken en de volgorde van de tijd kon samenvouwen, je tegelijkertijd alle geheugenframes laten zien die nu naar me toekomen, laat je de opnames kiezen, de marginaal verschillende uitdrukkingen, de variantaflezingen van dezelfde regels. Dit is een geval waarin ik hebben meer nodig dan woorden om de betekenis te vinden. Dit is een geval waarin ik heb nodig wat het ook is waarvan ik denk of geloof dat het doordringbaar is, al was het maar voor mezelf. "(Joan Didion, Het jaar van magisch denken, 2006)
Voornaamwoorden en herhaalde zinsstructuren
"Verdriet blijkt een plek die niemand van ons kent totdat we het bereiken. We verwachten (we weten) dat iemand dicht bij ons zou kunnen sterven, maar we kijken niet voorbij de paar dagen of weken die onmiddellijk volgen op zo'n ingebeelde dood. We begrijpen het verkeerd de aard van zelfs die paar dagen of weken. We kunnen verwachten als de dood plotseling schok voelt. We verwachten niet deze schok is vernietigend, ontwrichtend voor zowel lichaam als geest. We kunnen verwachten dat we ter aarde werpen, ontroostbaar, gek van verlies. We verwachten niet om letterlijk gekke, coole klanten te zijn die geloven dat hun man op het punt staat terug te keren. "(Joan Didion, Het jaar van magisch denken, 2006)
"Als je merkt dat je moeite hebt om van de ene sectie van een artikel naar de volgende te gaan, kan het probleem te wijten zijn aan het feit dat je informatie achterlaat. In plaats van een onhandige poging te doen overgang, kijk nog eens wat je hebt geschreven en vraag jezelf af wat je moet uitleggen om verder te gaan naar je volgende sectie. " (Gary Provost, 100 manieren om uw schrijfvaardigheid te verbeteren. Mentor, 1972)
Tips voor het gebruik van overgangen
"Nadat je je essay hebt ontwikkeld tot zoiets als zijn uiteindelijke vorm, wil je goed op je letten overgangen. Als je van paragraaf naar paragraaf gaat, van idee naar idee, wil je overgangen gebruiken die heel duidelijk zijn - je moet in je gedachten geen twijfel laten bestaan over hoe je van het ene idee naar het andere gaat. Maar je overgangen moeten niet hard en eentonig zijn: hoewel je essay zo goed georganiseerd zal zijn, kun je gemakkelijk indicaties van overgangen gebruiken als 'één,' twee, 'drie' of 'eerste', 'tweede' en 'derde'. dergelijke woorden hebben de connotatie van het wetenschappelijke of technische artikel en moeten meestal worden vermeden, of op zijn minst worden aangevuld of gevarieerd, in de formele samenstelling. Gebruik 'een,' twee ',' eerste ',' als je dat wilt, in bepaalde delen van je essay, maar slaag er ook in om voorzetselzinnen en conjunctieve bijwoorden en bijzinnen en korte overgangsparagrafen te gebruiken om je momentum en continuïteit te bereiken. Duidelijkheid en variëteit samen zijn wat je wilt. "(Winston Weathers en Otis Winchester, De nieuwe stijlstrategie. McGraw-Hill, 1978)
Ruimte breekt als overgangen
"Transitions zijn meestal niet zo interessant. Ik gebruik in plaats daarvan ruimte-einden, en veel van hen. Een spatie maakt een schoon segue, terwijl sommige segues je gemakkelijk, gekunsteld proberen te schrijven. De witte ruimte vertrekt, onderstrepingstekens, het schrift dat wordt gepresenteerd, en je moet er zeker van zijn dat het het verdient om op deze manier te worden gemarkeerd. Als ze eerlijk worden gebruikt en niet als een gimmick, kunnen deze ruimtes de manier waarop de geest echt werkt, aangeven door momenten vast te leggen en op zo'n manier samen te stellen dat een soort logica of patroon naar voren komt, totdat de aangroei van momenten een hele ervaring vormt, observatie , staat van zijn. Het bindweefsel van een verhaal is vaak de witte ruimte, die niet leeg is. Er is hier niets nieuws, maar wat je niet zegt, kan net zo belangrijk zijn als wat je wel zegt. "(Amy Hempel, geïnterviewd door Paul Winner. The Paris Review, Zomer 2003)