Dactylische hexameter

Dactylic Hexameter is een zeer belangrijke meter in de Griekse en Latijnse poëzie. Het wordt vooral geassocieerd met epische poëzie en wordt daarom "heroïsch" genoemd. De woorden "dactylische hexameter" staan ​​vaak voor epische poëzie.

Waarom Dactyl?

Dactyl is het Grieks voor "vinger". [Opmerking: het Homerische epitheton voor de godin Eos (Dawn) is rhododactylos of rosévingerig.] Er zitten 3 vingerkootjes in een vinger en er zijn ook 3 delen dactyl. Vermoedelijk is de eerste falanx de langste in de ideale vinger, terwijl de anderen korter zijn en ongeveer dezelfde lengte hebben, omdat lang, kort, kort is de vorm van de dactyl voet. De vingerkootjes verwijzen hier naar de lettergrepen; er is dus een lange lettergreep, gevolgd door twee korte, althans in de basisvorm. Technisch gezien is een korte lettergreep er een mora en een lange is twee Morae in de tijd.

Omdat de meter in kwestie dactylisch is hexameter, er zijn 6 sets van de dactylen.

De dactylische voet wordt gevormd met een lange, gevolgd door twee korte lettergrepen. Dit kan worden weergegeven met een lang teken (bijvoorbeeld het onderstrepingsteken _) gevolgd door twee korte tekens (bijvoorbeeld U). Samengesteld kan een dactylische voet worden geschreven als _UU. Omdat we het hebben over dactylische hexameter, kan een lijn van poëzie geschreven in dactylische hexameter als volgt worden geschreven:
_UU_UU_UU_UU_UU_UU. Als je telt, zie je 6 onderstrepingstekens en 12 Us, goed voor zes voet.

Dactylische hexameterlijnen kunnen echter ook worden samengesteld met behulp van substituties voor de dactylen. (Denk eraan: de dactyl, zoals hierboven vermeld, is een lange en twee korte of, omgezet in Morae, 4 Morae.) Een lange is twee Morae, dus een dactyl, wat het equivalent van twee longen is, is vier Morae lang. Zo kan de meter bekend als spondee (weergegeven als twee onderstrepingstekens: _ _), die ook het equivalent is van 4 morae, een dactyl vervangen. In dit geval zouden er twee lettergrepen zijn en beide zouden lang zijn, in plaats van drie lettergrepen. In tegenstelling tot de andere vijf voet is de laatste voet van de lijn van dactylische hexameter meestal geen dactyl. Het kan een spondee (_ _) zijn of een verkorte spondee, met slechts 3 morae. In een verkorte spondee zouden er twee lettergrepen zijn, de eerste lange en de tweede korte (_ U).

Naast de daadwerkelijke vorm van de lijn van de dactylische hexameter, zijn er verschillende conventies over waar substituties waarschijnlijk zijn en waar woord- en lettergreeponderbrekingen zouden moeten plaatsvinden [zie caesura en diaresis].

Dactylische hexameter beschrijft Homerische epische meter (Ilias en Odyssee) en die van Vergil (aeneid). Het wordt ook gebruikt in kortere poëzie. In (Yale U Press, 1988) bespreekt Sara Mack de 2 meter dactylische hexameter en elegiac coupletten van Ovidius. Ovid gebruikt hiervoor de dactylische hexameter Metamorphoses.

Mack beschrijft een metrische voet als een hele toon, de lange lettergreep als een halve toon en de korte lettergrepen als een kwartnoot. Dit (halve noot, kwartnoot, kwartnoot) lijkt een zeer nuttige beschrijving voor het begrijpen van een dactylische voet.