Kritisch overzicht van The Great Gatsby door F. Scott Fitzgerald

The Great Gatsby is de grootste roman van F. Scott Fitzgerald - een boek dat een verdomd en inzichtelijk beeld van de Amerikaan biedt nouveau riche in de jaren 1920. The Great Gatsby is een Amerikaanse klassieker en een prachtig suggestief werk.

Net als veel van Fitzgerald's proza ​​is het netjes en goed gemaakt. Fitzgerald heeft een briljant begrip van levens die zijn aangetast door hebzucht en ongelooflijk verdrietig en onvervuld blijken te zijn. Hij was in staat om dit begrip te vertalen in een van de beste stukjes literatuur van de jaren 1920. De roman is een product van zijn generatie - met een van de krachtigste personages uit de Amerikaanse literatuur in de figuur van Jay Gatsby, die urbane en wereldvermoeid is. Gatsby is echt niets meer dan een man die wanhopig op zoek is naar liefde.

The Great Gatsby Overzicht

De gebeurtenissen van de roman worden gefilterd door het bewustzijn van zijn verteller, Nick Carraway, een jonge afgestudeerde van Yale, die deel uitmaakt van en gescheiden is van de wereld die hij beschrijft. Bij verhuizing naar New York huurt hij een huis naast het landhuis van een excentrieke miljonair (Jay Gatsby). Elke zaterdag organiseert Gatsby een feestje in zijn landhuis en al het goede en het goede van de jonge modieuze wereld komen zich vergapen aan zijn extravagantie (en ruil roddelverhalen over hun gastheer die - zo wordt gesuggereerd - een duister verleden heeft).

Ondanks zijn hoge levensstandaard is Gatsby niet tevreden en ontdekt Nick waarom. Lang geleden werd Gatsby verliefd op een jong meisje, Daisy. Hoewel ze altijd van Gatsby heeft gehouden, is ze momenteel getrouwd met Tom Buchanan. Gatsby vraagt ​​Nick om hem te helpen Daisy nog een keer te ontmoeten, en Nick is het er uiteindelijk mee eens - hij regelt thee voor Daisy.

De twee ex-geliefden ontmoeten elkaar en krijgen snel weer hun affaire. Al snel begint Tom te vermoeden en daagt hij ze twee uit - ook onthullend iets dat de lezer al was begonnen te vermoeden: dat Gatsby's fortuin werd gemaakt door illegaal gokken en bootlegging. Gatsby en Daisy rijden terug naar New York. In de nasleep van de emotionele confrontatie slaat en slaat Daisy een vrouw. Gatsby denkt dat zijn leven niets is zonder Daisy, dus neemt hij de schuld op zich.

George Wilson, die ontdekt dat de auto die zijn vrouw heeft vermoord, van Gatsby is, komt naar Gatsby's huis en schiet hem neer. Nick regelt een begrafenis voor zijn vriend en besluit vervolgens New York te verlaten - bedroefd door de fatale gebeurtenissen en walgelijk van de manier waarop ze hun leven leefden.

Gatsby's karakter en maatschappelijke waarden

De kracht van Gatsby als personage is onlosmakelijk verbonden met zijn rijkdom. Vanaf het begin van The Great Gatsby, Fitzgerald zet zijn gelijknamige held op als een enigma: de playboy-miljonair met het duistere verleden die kan genieten van de frivoliteit en efemere verschijnselen die hij om hem heen creëert. De realiteit van de situatie is echter dat Gatsby een verliefde man is. Niets meer. Hij concentreerde zijn hele leven op het terugwinnen van Daisy.

Het is echter de manier waarop hij dit probeert te doen, die centraal staat in het wereldbeeld van Fitzgerald. Gatsby creëert zichzelf - zowel zijn mystiek als zijn persoonlijkheid - rond rotte waarden. Het zijn de waarden van de Amerikaanse droom: geld, rijkdom en populariteit zijn alles wat er te bereiken valt in deze wereld. Hij geeft alles wat hij heeft - emotioneel en fysiek - om te winnen, en het is dit ongeremde verlangen dat bijdraagt ​​aan zijn uiteindelijke ondergang.

Sociaal commentaar over decadentie

In de laatste pagina's van The Great Gatsby, Nick beschouwt Gatsby in een bredere context. Nick verbindt Gatsby met de klasse mensen waarmee hij zo onlosmakelijk is verbonden. Het zijn de personen van de samenleving die zo prominent aanwezig zijn in de jaren 1920 en 1930. Zoals zijn roman The Beautiful and the Damned, Fitzgerald valt de oppervlakkige sociale klim en emotionele manipulatie aan - die alleen pijn veroorzaakt. Met een decadent cynisme komen de feestgangers binnen The Great Gatsby kunnen niets zien buiten hun eigen plezier. Gatsby's liefde wordt gefrustreerd door de sociale situatie en zijn dood symboliseert de gevaren van zijn gekozen pad.

F. Scott Fitzgerald schetst een beeld van een levensstijl en een decennium dat zowel fascinerend als gruwelijk is. Daarmee vangt hij een samenleving en een groep jonge mensen; en hij schrijft ze in een legende. Fitzgerald maakte deel uit van die rijke levensstijl, maar hij was er ook het slachtoffer van. Hij was een van de schoonen, maar hij was ook voor altijd verdoemd. In al zijn opwinding pulserende met leven en tragedie-The Great Gatsby briljant vangt de Amerikaanse droom in een tijd waarin deze was gedaald in decadentie.