Cordelia van King Lear Karakterprofiel

In dit personageprofiel nemen we Cordelia van Shakespeare's 'King Lear' onder de loep. Cordelia's acties zijn een katalysator voor een groot deel van de actie in het stuk, haar weigering om deel te nemen aan de 'liefdes-test' van haar vader resulteert in zijn furieuze impulsieve uitbarsting waar hij zijn anders foutloze dochter afwijst en verbant.

Cordelia en haar vader

Lear's behandeling van Cordelia en de daaropvolgende empowerment van Regan en Goneril (valse vleiers) leidt ertoe dat het publiek zich vervreemd van hem voelt - hem als blind en dwaas ervaart. Cordelia's aanwezigheid in Frankrijk geeft het publiek een gevoel van hoop - dat ze zal terugkeren en Lear zal worden hersteld aan de macht of tenminste haar zussen zullen worden toegeëigend.

Sommigen zullen Cordelia misschien een beetje koppig vinden omdat ze weigerde deel te nemen aan de liefdesproef van haar vader; en wraakzuchtig om de koning van Frankrijk te trouwen als vergelding, maar ons wordt verteld dat ze integriteit heeft door andere personages in het stuk en het feit dat de koning van Frankrijk haar zonder een bruidsschat wil opnemen, spreekt goed voor haar karakter; ze heeft ook weinig keus dan met Frankrijk te trouwen.

Eerlijkste Cordelia, die kunst het rijkst is, arm; De meeste keuze, verlaten; en meest geliefde, veracht: u en uw deugden haar grijp ik naar Frankrijk.
(Act 1 Scene 1)

Cordelia's weigering om haar vader te vleien in ruil voor macht; haar reactie van; "Niets", draagt ​​verder bij aan haar integriteit, omdat we snel ontdekken dat degenen die veel te zeggen hebben niet te vertrouwen zijn. Regan, Goneril en Edmund hebben met name allemaal een gemakkelijke manier om woorden te gebruiken.

Cordelia's uitdrukking van medeleven en bezorgdheid voor haar vader in Act 4 scène 4 toont haar goedheid en een verzekering dat ze niet geïnteresseerd is in macht in tegenstelling tot haar zussen, maar meer in het helpen van haar vader om beter te worden. Tegen die tijd is ook de sympathie van het publiek voor Lear gegroeid, hij lijkt meer zielig en heeft op dit moment Cordelia's sympathie en liefde nodig en Cordelia biedt het publiek een gevoel van hoop op de toekomst voor Lear.

O lieve vader, het is uw zaak waar ik mee bezig ben; Daarom heeft groot Frankrijk mijn rouw en ernstige tranen betreurenswaardig. Geen opgeblazen ambitie wakkert onze armen aan, maar liefde lieve liefde, en het recht van onze oude vader. Mag ik hem binnenkort horen en zien.
(Act 4 Scene 4)

In Act 4 Scene 7 Wanneer Lear eindelijk herenigd wordt met Cordelia, verlost hij zich door zich volledig te verontschuldigen voor zijn acties jegens haar en zijn daaropvolgende dood is daarom nog tragischer. Cordelia's dood verhaast uiteindelijk het overlijden van haar vader eerst tot waanzin en daarna tot de dood. Cordelia's weergave als een onbaatzuchtig, baken van hoop maakt haar dood tragischer voor het publiek en laat Lear's laatste daad van wraak toe - het doden van Cordelia's beul lijkt heroïsch en draagt ​​verder bij aan zijn verschrikkelijke tragische ondergang.

Lear's reactie op de dood van Cordelia herstelt eindelijk zijn gevoel van goed oordeel voor het publiek en hij is verlost - hij heeft eindelijk de waarde van echte emotie geleerd en zijn diepte van verdriet is voelbaar.

Een plaag op jou, moordenaars, verraders allemaal. Ik had haar misschien gered; nu is ze voor altijd weg. Cordelia, Cordelia blijft een beetje. Ha? Wat zegt u niet? Haar stem was altijd zacht, zacht en laag, een uitstekend iets in de vrouw.
(Act 5 Scene 3)

Cordelia's dood

De beslissing van Shakespeare om Cordelia te vermoorden is bekritiseerd omdat ze zo onschuldig is, maar misschien had hij deze laatste klap nodig om de totale ondergang van Lear tot stand te brengen en de tragedie te verwarren. Alle personages in het spel worden hard aangepakt en de gevolgen van hun acties worden goed en echt bestraft. Cordelia; het aanbieden van alleen hoop en goedheid kan daarom worden beschouwd als de ware tragedie van koning Lear.