Containment America's Plan for Communism

Inperking was een buitenlands beleid van de Verenigde Staten van Amerika, geïntroduceerd aan het begin van de Koude Oorlog, gericht op het stoppen van de verspreiding van het communisme en het "ingesloten" en geïsoleerd houden binnen de huidige grenzen van de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken (USSR of de Sovjetunie) in plaats van zich te verspreiden naar een door oorlog verwoest Europa.

De Verenigde Staten vreesden specifiek een domino-effect, dat het communisme van de USSR zich van het ene naar het andere land zou verspreiden, waardoor de ene natie zou destabiliseren die op zijn beurt de volgende zou destabiliseren en communistische regimes de regio zou laten domineren. Hun oplossing: het afsnijden van communistische invloed bij de bron of het lokken van worstelende landen met meer geld dan de communistische landen bieden.

Hoewel insluiting specifiek bedoeld kan zijn als een term om de Amerikaanse strategie te beschrijven voor de inperking van het communisme om zich vanuit de Sovjetunie naar buiten te verspreiden, blijft het idee van insluiting als een strategie voor het afsnijden van naties zoals China en Noord-Korea tot op de dag van vandaag bestaan.

De Koude Oorlog en het Amerikaanse tegenplan voor het communisme

De Koude Oorlog ontstond na de Tweede Wereldoorlog, toen landen die voorheen onder het nazibewind stonden, uiteindelijk werden verdeeld tussen de veroveringen van de USSR (die zich voordeed als bevrijders) en de nieuw bevrijde staten van Frankrijk, Polen en de rest van het door de nazi's bezette Europa. Aangezien de Verenigde Staten een belangrijke bondgenoot waren geweest bij het bevrijden van West-Europa, was het diep betrokken bij dit nieuw verdeelde continent: Oost-Europa werd niet terug in vrije staten, maar onder de militaire en in toenemende mate politieke controle van de Sovjetunie.

Verder leken West-Europese landen in hun democratieën te wiebelen vanwege socialistische agitatie en instortende economieën, en de Verenigde Staten begonnen te vermoeden dat de Sovjetunie communisme gebruikte als een middel om de westerse democratie te laten mislukken door deze landen te destabiliseren en in te voeren de plooien van het communisme.

Zelfs landen zelf verdeelden zich in tweeën over de ideeën over hoe verder te gaan en te herstellen van de laatste Wereldoorlog. Dit resulteerde in veel politieke en inderdaad militaire onrust voor de komende jaren, met extremen als de Berlijnse Muur die werd opgericht om Oost- en West-Duitsland te scheiden vanwege de oppositie tegen het communisme.

De Verenigde Staten wilden voorkomen dat dit Europa verder verspreidde naar de rest van de wereld, dus ontwikkelden ze een oplossing genaamd containment om te proberen de sociaal-politieke toekomst van deze herstellende landen te manipuleren..

De betrokkenheid van de VS bij grensstaten: beperking 101

Het concept van insluiting werd voor het eerst geschetst in het "Lange Telegram" van George Kennan, dat vanuit zijn positie in de Amerikaanse ambassade in Moskou naar de Amerikaanse regering werd gestuurd. Het arriveerde in Washington op 22 februari 1946 en circuleerde wijd rond het Witte Huis totdat Kennan het openbaar maakte in een artikel genaamd "De bronnen van Sovjetgedrag" - dit werd bekend als X-artikel omdat het auteurschap werd toegeschreven aan X.

Inperking werd aangenomen door president Harry Truman als onderdeel van zijn Truman-doctrine in 1947, die het buitenlands beleid van Amerika opnieuw definieerde als een beleid dat de 'vrije mensen die zich verzetten tegen een poging tot onderwerping door gewapende minderheden of druk van buitenaf', volgens de toespraak van Truman in het Congres dat jaar ondersteunt.

Dit kwam op het hoogtepunt van de Griekse burgeroorlog van 1946 - 1949 toen een groot deel van de wereld in conflict was over welke richting Griekenland en Turkije zouden moeten en zouden gaan, en de Verenigde Staten kwamen overeen beide evenveel te helpen om de mogelijkheid te voorkomen dat de Sovjetunie zou deze naties tot communisme kunnen dwingen.

De Verenigde Staten hebben opzettelijk, soms agressief, zich betrokken bij de grensstaten van de wereld, om te voorkomen dat ze communistisch werden, en leidde een beweging die uiteindelijk zou leiden tot de oprichting van de NAVO (Noord-Amerikaanse Verdragsorganisatie). Deze arbitragehandelingen kunnen het sturen van fondsen omvatten, zoals in 1947 toen de CIA grote bedragen besteedde om het resultaat te beïnvloeden van de verkiezingen in Italië om de christen-democraten te helpen de communistische partij te verslaan, maar het kan ook oorlogen zijn die leiden tot betrokkenheid van de VS in Korea, Vietnam en elders.

Als beleid heeft het behoorlijk wat lof en kritiek gekregen. Men kan zien dat het de politiek van veel staten rechtstreeks heeft beïnvloed, maar het trok het westen ertoe dictators en andere mensen te steunen, eenvoudigweg omdat ze vijanden van het communisme waren, in plaats van door een breder gevoel van moraliteit. Inperking bleef centraal in het Amerikaanse buitenlands beleid gedurende de Koude Oorlog, officieel eindigend met de val van de Sovjet-Unie in 1991.