Complementizers in Engelse grammatica

In de Engelse grammatica is een complementizer een woord dat wordt gebruikt om een ​​complementclausule te introduceren, inclusief ondergeschikte conjuncties, relatieve voornaamwoorden en relatieve bijwoorden. Het functioneert bijvoorbeeld als een aanvulling op de zin: "Ik vraag me af of ze zal komen." 

In sommige contexten, de complementizer dat kan worden weggelaten - een proces dat bekend staat als 'die complementizer-verwijdering'. Bijvoorbeeld: "Ik wou dat ik eendenpoten had" kan ook worden uitgedrukt als "Ik wou dat ik eendenpoten had." Het resultaat wordt een genoemd null-complementizer.

In generatieve grammatica wordt complementizer soms afgekort als comp, COMP of C. De woorden "that", "if" en "to" zijn de meest gebruikte complementizers in de Engelse taal, hoewel de lijst met complementizers nogal wat is meer uitgebreid.

Gemeenschappelijke Complementizers

Hoewel niet uitputtend, legt Laurel J. Brinton een lijst op van de meest gebruikte complementizers in het Engelstalige boek 'De structuur van het moderne Engels: een taalkundige introductie'. Deze lijst bevat terwijl, sinds, omdat, hoewel, als, wanneer, zodat, als zodanig, voordat, na, tot, zo lang als, zodra, tegen de tijd dat, een keer, en voor zover.

Dat, als, en naar hebben speciaal gebruik als complementizers. Daarom wordt het compliment dat bij een complementtype hoort de that-clausule genoemd en kan het al dan niet worden weggelaten en nog steeds zinvol zijn in de context van een zin. Als kan op exact dezelfde manier functioneren als "dat" als in "Ik weet niet of John met ons mee gaat."

Zoals Michael Noonan beschrijft in "Complementation", wordt het woord to gebruikt in combinatie met de meeste infinitieven, waarin "noch het verbale zelfstandig naamwoord, noch de deelnemende complement-types complementizers in het Engels hebben".

Bijwoordelijke clausules en Wh-vragen

Vergelijkbaar met die clausule en de if-clausule, kan de bijwoordelijke clausule niet vragend of imperatief zijn in samenhang met de rest van een volledig gevormde zin. Bijwoordelijke clausules beginnen ook met een complementizer, maar kunnen een veel grotere verscheidenheid aan woorden en typen gebruiken om als complementizer te dienen.

Evenzo beginnen "wh-" vragen altijd met een complementator, inclusief woorden als wie, wie, wie, wat, wat, waarom, wanneer, waar en hoe. Het belangrijke verschil tussen deze en bijwoordelijke clausules ligt in de complementizers zelf.

In "wh-" vragen vervullen de complementizers - die in de vorm van "wh-" woorden komen - altijd een functie in hun clausule. Zoals Laurel J. Brinton zegt: "Als het wh-woord wordt verwijderd, wordt de clausule meestal onvolledig." Ook voegt ze eraan toe: "de vorm van de WH-complementizer hangt af van zijn functie." 

Neem bijvoorbeeld de wh-complementizer "waarom" in de zin "Waarom gaan we niet naar de film?" Het "wh-" woord werd bepaald door zijn beoogde functie in de wh-vraag "waarom gaan we niet", waarin het verondersteld werd een onderzoek te doen naar de reden waarom het publiek niet naar de film wil gaan. Verder, "gaan we niet naar de film" geeft het publiek niet langer dezelfde bedoelde boodschap.

Dingen om te onthouden

Het is belangrijk om te onthouden dat bij het identificeren en gebruiken van complementizers in het Engels schrijven en lezen dat niet alle woorden die als gemeenschappelijke complementizers worden geïdentificeerd exclusief tot dat deel van de spraak behoren. Woorden als "dat", "terwijl" en "als" dienen meerdere functies, variërend van zelfstandige naamwoorden tot bijwoorden, waarbij elk gebruik iets anders betekent.

Toch zijn complementizers bijna essentieel voor welsprekend Engels gebruik en stijl. Zelfs in dit artikel heeft de schrijver verschillende complementizers gebruikt om punten verder te verduidelijken en de overgang tussen gedachten en zinnen te vergemakkelijken.

bronnen

Brinton, Laurel J. "De structuur van het moderne Engels: een taalkundige inleiding." John Benjamins Publishing Company, 15 juli 2000.

Noonan, Michael. "Complementatie." CrossAsia Repository, 2007.