Cognitieve grammatica
Share
Cognitieve grammatica is een op gebruik gebaseerde benadering van grammatica die de nadruk legt op symbolische en semantische definities van theoretische concepten die traditioneel als puur syntactisch zijn geanalyseerd.
Cognitieve grammatica wordt geassocieerd met bredere bewegingen in hedendaagse taalstudies, met name cognitieve taalkunde en functionalisme.
De voorwaarde cognitieve grammatica werd geïntroduceerd door de Amerikaanse taalkundige Ronald Langacker in zijn tweedelige studie Grondslagen van cognitieve grammatica (Stanford University Press, 1987/1991).
Waarnemingen
- "Het afbeelden van grammatica als een puur formeel systeem is niet alleen verkeerd maar ook koppig. Ik zal dat in plaats daarvan betogen grammatica is zinvol. Dit is in twee opzichten zo. Ten eerste hebben de elementen van grammatica-achtige woordenschatitems een eigen betekenis. Bovendien stelt grammatica ons in staat om de meer uitgebreide betekenissen van complexe uitdrukkingen (zoals uitdrukkingen, bijzinnen en zinnen) te construeren en symboliseren. Het is dus een essentieel aspect van het conceptuele apparaat waarmee we de wereld begrijpen en erbij betrekken. "
(Ronald W. Langacker, Cognitieve grammatica: een basisintroductie. Oxford University Press, 2008) - Symbolische verenigingen
"Cognitieve grammatica ... wijkt voornamelijk af van de" traditionele "taaltheorieën in haar bewering dat de manier waarop we taal produceren en verwerken niet wordt bepaald door de" regels "van syntaxis, maar door de symbolen die worden opgeroepen door taaleenheden. Deze taaleenheden omvatten morfemen , woorden, zinnen, clausules, zinnen en hele teksten, die allemaal inherent symbolisch van aard worden geacht. De manier waarop we taaleenheden samenvoegen is ook eerder symbolisch dan regelgestuurd omdat grammatica zelf 'betekenisvol' is (Langacker 2008a: 4) Bij het claimen van een directe symbolische associatie tussen taalvorm (wat het 'fonologische structuur' noemt) en semantische structuur, ontkent Cognitieve Grammatica de noodzaak van een organisatorisch systeem om te bemiddelen tussen de fonologische en semantische structuren (dwz syntaxis). "
(Clara Neary, "Profilering van de vlucht van 'The Windhover.'" (Cognitieve grammatica in de literatuur, ed. door Chloe Harrison et al. John Benjamins, 2014) - Veronderstellingen van cognitieve grammatica
"EEN Cognitieve grammatica is gebaseerd op de volgende veronderstellingen ...:- De grammatica van een taal maakt deel uit van de menselijke cognitie en interageert met andere cognitieve vermogens, vooral met perceptie, aandacht en geheugen ...
- De grammatica van een taal weerspiegelt en presenteert generalisaties over fenomenen in de wereld zoals de sprekers ze ervaren ...
- Vormen van grammatica zijn, zoals lexicale items, betekenisvol en nooit 'leeg' of betekenisloos, zoals vaak aangenomen in puur structurele modellen van grammatica.
- De grammatica van een taal vertegenwoordigt de gehele kennis van een native speaker van zowel de lexicale categorieën als de grammaticale structuren van haar taal.
- De grammatica van een taal is gebaseerd op gebruik, omdat het sprekers een aantal structurele opties biedt om hun beeld van een bepaalde scène te presenteren. "
- Langacker's Vier principes
"Een primaire verplichting tot Cognitieve Grammatica is ... om een optimale set van constructies te bieden voor het expliciet beschrijven van de taalstructuur. De formulering is geleid door een aantal principes waarvan gedacht wordt dat ze nuttig zijn bij het bereiken van dergelijke optimaliteit. Het eerste principe ... is dat functioneel overwegingen moeten het proces vanaf het begin informeren en weerspiegeld worden in de architectuur en het beschrijvende apparaat van het raamwerk. Omdat de functies van taal de manipulatie en symbolisatie van conceptuele structuren behelzen, is een tweede principe de noodzaak om dergelijke structuren te karakteriseren op een redelijk niveau van expliciete details en technische precisie. Om onthullend te zijn, moeten beschrijvingen echter natuurlijk en passend zijn. Een derde principe is dus dat taal en talen in hun eigen termen moeten worden beschreven, zonder het opleggen van kunstmatige grenzen of Procrustean analysemethoden op basis van conventionele wijsheid.Als consequentie is formalisering niet om rekening te houden d een doel op zich, maar moet eerder worden beoordeeld op zijn nut in een bepaalde fase van een onderzoek. Dat er nog geen poging is ondernomen om de cognitieve grammatica te formaliseren, weerspiegelt het oordeel dat de kosten van de vereiste vereenvoudigingen en verstoringen aanzienlijk zouden opwegen tegen eventuele vermeende voordelen. Ten slotte is een vierde principe dat claims over taal in grote lijnen compatibel moeten zijn met veilige bevindingen van verwante disciplines (bijv. Cognitieve psychologie, neurowetenschappen en evolutionaire biologie). Niettemin worden de beweringen en beschrijvingen van cognitieve grammatica allemaal ondersteund door specifiek taalkundige overwegingen. "
(Ronald W. Langacker, "Cognitive Grammar." The Oxford Handbook of Cognitive Linguistics, ed. door Dirk Geeraerts en Herbert Cuyckens. Oxford University Press, 2007)
