Clitics in het Engels

In het Engels morfologie en fonologie, a cliticum is een woord of deel van een woord dat structureel afhankelijk is van een naburig woord (its gastheer) en kan niet zelfstandig staan.

Van een cliticum wordt gezegd dat het 'fonologisch gebonden' is, wat betekent dat het wordt uitgesproken, met heel weinig nadruk, alsof het op een aangrenzend woord is aangebracht. 

Clitici zijn meestal zwakke vormen van functionele elementen zoals hulpmiddelen, determiners, deeltjes en voornaamwoorden.

Voorbeelden en observaties van clitici

"Bepaalde gespannen vormen van hulpwerkwoorden hebben, naast hun zwakke vormen, cliticum versies, die fonologisch fuseren met een aangrenzend woord, hun gastheer. Dus, wij hebben wordt uitgesproken als weven, en hel Leuk vinden hiel-, terwijl Im rijmt op tijd, enzovoorts…
"De clitische vormen van ben, heb, en zullen bestaan ​​uit een medeklinker: / m, v, l /. In het geval van zijn, het is niet mogelijk om een ​​bevredigende representatie te geven voor het cliticum zelf, omdat de gastheer + clitische combinatie mogelijk niet fonologisch deelbaar is in twee overeenkomstige delen. Bijvoorbeeld, zij zijn in BrE is meestal homofoon met locatief Daar."
(Rodney Huddleston en Geoffrey K. Pullum, De Cambridge grammatica van de Engelse taal. Cambridge University Press, 2002)

clitica 's en 've

"Een interessant eigendom van clitics die hen onderscheidt van andere affixen is dat hoewel een affix beperkt zal blijven tot het hechten aan een stam die een bepaald type lexicale categorie is, zoals een werkwoord, een cliticus niet zo beperkt is. Het kan hechten aan hele zinnen of zelfs woorden met andere clitieken. Beschouw het Engelse bezittelijke cliticum 's en verbaal clitisch 've in de volgende voorbeelden (die dingen aangeven die kunnen worden gezegd, zelfs als ze niet noodzakelijkerwijs op deze manier in de orthografie zouden worden vastgelegd):
- De opdracht van de student
- De opdracht van de student psychologie
- De student die we voor de opdracht hebben uitgenodigd
- De student kleedde zich in de opdracht van rood
- De student die de opdracht heeft verlaten
- De mannenopdrachten zijn gedaan, maar de vrouwen niet. "
(Dani Byrd en Toben H. Mintz, Spraak, woorden en geest ontdekken. Wiley-Blackwell, 2010)

Proclitiek en enclitiek

"Er zijn ... gevallen waarin twee woorden worden gecombineerd zonder een verbinding in de gebruikelijke zin te vormen. Het negatieve woord niet en een relatief klein aantal veel voorkomende woorden (meestal werkwoorden) kan worden samengetrokken en aan andere woorden worden gekoppeld. Meestal zijn ze aan het einde bevestigd als enclitica: zij is (zij is of zij heeft), niet doen (Niet doen). Af en toe zijn ze proclitics: d'u (doe je), 'tis (het is). De combinatie van beide soorten clitics verschijnt in 'tisn't. Hoewel ze niet orthografisch of in andere opzichten geïsoleerd zijn, kunnen we deze clitieken beschouwen als gereduceerde vormen van woorden. "
(Sidney Greenbaum, De Engelse grammatica van Oxford. Oxford universiteit. Press, 1996)

Clitics and Affixes

"Het onderscheid tussen clitics en hechtingen zijn van nature vloeibaar: b.v. Engels -niet in hebben niet of zijn niet is volgens sommige criteria een cliticus maar is door anderen geclaimd als een toevoeging. Dat geldt ook voor de grens tussen clitiek en volledige woorden: b.v. onbelast naar is volgens sommige relevante criteria een cliticus ik moet [Haftə] Gaan."
(P.H. Matthews, The Concise Oxford Dictionary of Linguistics. Oxford University Press, 1997)

Controverses met Clitics

"In fonologie, de prosodische structuur van clitics is veel besproken. Meestal zijn clitici prosodisch tekort doordat ze niet voldoen aan prosodische minimale voorwaarden. Anders dan prosodische woorden hoeven clitici bijvoorbeeld niet uit een volle klinker te bestaan. Bovendien vertonen clitici vaak ander fonologisch gedrag dan andere categorieën ...

"Vanuit morfologisch oogpunt is het de vraag of een afzonderlijke morfologische categorie van clitici taalkundig wenselijk is voorbij een louter beschrijvend middel. In recente analyses is voorgesteld om clitics onder te brengen in een van de categorieën 'woord' of 'affix. '

"De syntactische status van clitici is niet minder controversieel. Wat pronominale clitici betreft, is een van de belangrijkste problemen of het argumenten zijn zoals voorgesteld door Kayne (1975) en vele anderen, of dat ze functionele hoofden zijn zoals voorgesteld door bijvoorbeeld Sportiche (1996)."

(Birgit Gerlach en Janet Grijzenhout, Inleiding. Clitics in Phonology, Morphology and Syntax. John Benjamins, 2000)

Etymologie
Van het Grieks, "leunend"