De premier van Canada leidt de regering van Canada en fungeert als de eerste minister van de soevereine, in dit geval de monarch van het Verenigd Koninkrijk. Sir John A. Macdonald was de eerste premier sinds de Canadese Confederatie en trad op 1 juli 1867 in functie.
De volgende lijst beschrijft de Canadese premiers en hun data in functie sinds 1867.
premier | Datums in Office |
---|---|
Justin Trudeau | 2015 tot heden |
Stephen Harper | 2006 tot 2015 |
Paul Martin | 2003 tot 2006 |
Jean Chretien | 1993 tot 2003 |
Kim Campbell | 1993 |
Brian Mulroney | 1984 tot 1993 |
John Turner | 1984 |
Pierre Trudeau | 1980 tot 1984 |
Joe Clark | 1979 tot 1980 |
Pierre Trudeau | 1968 tot 1979 |
Lester Pearson | 1963 tot 1968 |
John Diefenbaker | 1957 tot 1963 |
Louis St Laurent | 1948 tot 1957 |
William Lyon Mackenzie King | 1935 tot 1948 |
Richard B Bennett | 1930 tot 1935 |
William Lyon Mackenzie King | 1926 tot 1930 |
Arthur Meighen | 1926 |
William Lyon Mackenzie King | 1921 tot 1926 |
Arthur Meighen | 1920 tot 1921 |
Sir Robert Borden | 1911 tot 1920 |
Sir Wilfrid Laurier | 1896 tot 1911 |
Sir Charles Tupper | 1896 |
Sir Mackenzie Bowell | 1894 tot 1896 |
Sir John Thompson | 1892 tot 1894 |
Sir John Abbott | 1891 tot 1892 |
Sir John A Macdonald | 1878 tot 1891 |
Alexander Mackenzie | 1873 tot 1878 |
Sir John A Macdonald | 1867 tot 1873 |
Officieel wordt de premier benoemd door de gouverneur-generaal van Canada, maar volgens een constitutionele conventie moet de premier het vertrouwen hebben van het gekozen Lagerhuis. Normaal gesproken is dit de leider van de partijcaucus met het grootste aantal zitplaatsen in het huis. Maar als die leider de steun van de meerderheid mist, kan de gouverneur-generaal een andere leider aanwijzen die die steun heeft of het parlement ontbinden en een nieuwe verkiezing roepen. Volgens constitutionele conventie heeft een premier een zetel in het parlement en sinds het begin van de 20e eeuw heeft dit meer in het bijzonder betrekking op het Lagerhuis.