Cheating Out, Breaking Curtain en Curious Theatre Jargon

Dramaklas- en theaterrepetities zijn enkele van de enige plaatsen waar "vals spelen" wordt aangemoedigd. Nee, niet valsspelen tijdens een test. Wanneer acteurs 'vreemdgaan', positioneren ze zich tegenover het publiek, delen ze hun lichaam en stemmen zodat het publiek ze beter kan zien en horen.

"Cheat Out" betekent dat de performer zijn of haar lichaam opnieuw instelt met een publiek in gedachten. Dit kan betekenen dat de acteurs op een manier staan ​​die niet helemaal natuurlijk is - dat is de reden waarom deze praktijk de realiteit een beetje "bedriegt". Maar in ieder geval zal het publiek de uitvoerder kunnen zien en horen!

Heel vaak, wanneer jonge acteurs op het podium repeteren, keren ze het publiek de rug toe of bieden ze slechts een beperkt zicht. De regisseur zou dan kunnen zeggen: "Cheat out, alsjeblieft."

Ad Lib

Als je tijdens een uitvoering van een toneelstuk je zin vergeet en jezelf bedekt door iets "boven je hoofd" te zeggen, ben je "aan het libbelen", ter plekke een dialoog aan te gaan.

De afgekorte term "ad lib" komt uit de Latijnse zin: ad libitum wat "naar eigen goeddunken" betekent. Maar soms is toevlucht nemen tot een ad lib allesbehalve plezierig. Voor een acteur die een regel vergeet tijdens het midden van een show, is een ad lib misschien de enige manier om de scène draaiende te houden. Heb je je ooit 'uitgelokt' uit een scène? Heb je ooit een medeacteur geholpen die zijn of haar regels vergat met een ad lib? Acteurs hebben de plicht om de regels van een toneelstuk te leren en aan te leveren, precies zoals de toneelschrijver ze schreef, maar het is goed om te oefenen met ad-libbing tijdens repetities.

Off Book

Wanneer acteurs hun regels volledig hebben onthouden, wordt gezegd dat ze "off-book" zijn. Met andere woorden, ze zullen repeteren zonder script (boek) in hun handen. De meeste repetitieschema's stellen een deadline vast voor acteurs om "off-book" te zijn. En veel regisseurs zullen geen scripts in de hand toestaan ​​- ongeacht hoe slecht voorbereid de acteurs zijn - na de "off-book" deadline.

Het landschap kauwen

Dit stuk theatraal jargon is niet gratis. Als een acteur 'het landschap kauwt', betekent dit dat hij of zij overacteert. Te luid en theatraal spreken, grotendeels en meer dan nodig gebaren, berovende voor het publiek - dit zijn allemaal voorbeelden van 'kauwen op het landschap'. Tenzij het personage dat je speelt een landschap-kauwer is, is het iets om te vermijden.

Op lijnen stappen

Hoewel het niet altijd (of meestal) de bedoeling is, maken acteurs zich schuldig aan "op lijnen stappen" wanneer ze een lijn te vroeg afleveren en daardoor de lijn van een andere acteur overslaan of ze beginnen hun lijn voordat een andere acteur is uitgesproken en dus "spreekt" top "van de lijnen van een andere acteur. Acteurs zijn niet dol op de praktijk van "stappen op lijnen."

Gordijn breken

Wanneer het publiek een theatrale productie bijwoont, wordt hen gevraagd hun ongeloof op te schorten - in te stemmen met te doen alsof de actie op het podium echt is en voor het eerst gebeurt. Het is de verantwoordelijkheid van de cast en crew van de productie om het publiek hierbij te helpen. Daarom moeten ze zich onthouden van dingen zoals gluren in het publiek voor of tijdens een optreden, van het podium zwaaien naar publieksleden die ze kennen, of in kostuum van het podium verschijnen tijdens de pauze of nadat de uitvoering is afgelopen. Al deze gedragingen en andere worden beschouwd als "brekend gordijn".

Paper the House

Wanneer theaters een groot aantal tickets weggeven (of de tickets tegen een zeer lage prijs aanbieden) om een ​​groot publiek te winnen, wordt deze oefening 'het huis in de watten leggen' genoemd.

Een van de strategieën achter "het huis in de watten leggen" is het creëren van positieve mond-tot-mondreclame over een show die anders misschien te weinig bezoekers heeft. "Papering the house" is ook nuttig voor de artiesten, omdat het bevredigender en realistischer is om naar een vol of bijna vol huis te spelen dan om te spelen voor een dunbevolkt aantal stoelen. Soms is het behangen van het huis een lonende manier voor theaters om zitplaatsen te bieden aan groepen die ze anders misschien niet kunnen betalen.