In de nacht van 8 augustus 1969 werden Charles "Tex" Watson, Susan Atkins, Patricia Krenwinkel en Linda Kasabian door Charlie naar het oude huis van Terry Melcher om 10050 Cielo Drive gestuurd. Hun instructies waren om iedereen in het huis te doden en het te laten lijken op de moord op Hinman, met woorden en symbolen geschreven in bloed op de muren. Zoals Charlie Manson eerder op de dag na het kiezen van de groep had gezegd: "Nu is het tijd voor Helter Skelter."
Wat de groep niet wist, was dat Terry Melcher niet langer in het huis woonde en dat het werd gehuurd door filmregisseur Roman Polanski en zijn vrouw, actrice Sharon Tate. Tate was twee weken verwijderd van de bevalling en Polanski had vertraging in Londen terwijl hij aan zijn film werkte, De dag van de dolfijn. Omdat Sharon zo dicht bij de bevalling stond, regelde het stel dat vrienden bij haar zouden blijven tot Polanski thuis kon komen.
Na samen te hebben gedineerd in restaurant El Coyote, Sharon Tate, keerde beroemdhedenkapper Jay Sebring, Folger-koffie-erfgename Abigail Folger en haar geliefde Wojciech Frykowski om ongeveer 10.30 uur terug naar het huis van de Polanski op Cleo Drive. Wojciech viel in slaap op de bank in de woonkamer, Abigail Folger ging naar haar slaapkamer om te lezen en Sharon Tate en Sebring zaten in de slaapkamer van Sharon te praten.
Kort na middernacht arriveerden Watson, Atkins, Krenwinkel en Kasabian bij het huis. Watson klom op een telefoonpaal en sneed de telefoonlijn naar het huis van de Polanski door. Net toen de groep het landgoed binnenkwam, zagen ze een auto naderen. In de auto zat de 18-jarige Steve Parent die de huisbewaarder William Garreston had bezocht.
Toen Ouder de elektronische poort van de oprijlaan naderde, rolde hij het raam naar buiten en drukte op de knop van de poort. Watson daalde op hem af en schreeuwde naar hem om te stoppen. Toen hij zag dat Watson gewapend was met een revolver en mes, begon ouder te pleiten voor zijn leven. Wazig hapte verbaasd naar Ouder en schoot hem vervolgens vier keer neer, waarbij hij hem onmiddellijk doodde.
Na het vermoorden van Ouder ging de groep naar het huis. Watson zei tegen Kasabian dat hij bij het hek moest uitkijken. De andere drie familieleden kwamen het Polanski-huis binnen. Charles "Tex" Watson ging naar de woonkamer en confronteerde Frykowski die sliep. Niet helemaal wakker, vroeg Frykowski hoe laat het was en Watson schopte hem in het hoofd. Toen Frykowski vroeg wie hij was, antwoordde Watson: "Ik ben de duivel en ik ben hier om de zaken van de duivel te doen."
Susan Atkins ging met een mes naar de slaapkamer van Sharon Tate en beval Tate en Sebring de woonkamer in te gaan. Ze ging toen en pakte Abigail Folger. De vier slachtoffers moesten op de grond gaan zitten. Watson bond een touw om Sebring's nek, gooide het over een plafondbalk en bond de andere kant om Sharons nek. Watson beval hen vervolgens op hun buik te liggen. Toen Sebring zijn zorgen uitte dat Sharon te zwanger was om op haar buik te liggen, schoot Watson hem neer en schopte hem toen hij stierf.
Nu ze wisten dat de bedoeling van de indringers moord was, begonnen de drie overgebleven slachtoffers te vechten om te overleven. Patricia Krenwinkel viel Abigail Folger aan en nadat ze meerdere keren was neergestoken, brak Folger los en probeerde het huis te vluchten. Krenwinkel volgde op de voet en slaagde erin Folger op het grasveld te pakken en haar herhaaldelijk te steken.
Binnen worstelde Frykowski met Susan Atkins toen ze probeerde zijn handen te binden. Atkins stak hem vier keer in zijn been, waarna Watson kwam en Frykowski met zijn revolver over het hoofd sloeg. Frykowski wist op de een of andere manier het gazon te ontvluchten en begon om hulp te schreeuwen.
Terwijl de microbe-scene zich afspeelde in het huis, was het enige dat Kasabian hoorde schreeuwen. Ze rende naar het huis toen Frykowski de voordeur uitkwam. Volgens Kasabian keek ze in de ogen van de verminkte man en geschokt over wat ze zag, vertelde ze hem dat het haar speet. Minuten later was Frykowski dood op het voorste gazon. Watson schoot hem twee keer neer en stak hem vervolgens dood.
Toen hij zag dat Krenwinkel met Folger worstelde, ging Watson over en de twee bleven genadeloos Abigail steken. Volgens verklaringen van de moordenaar die later aan de autoriteiten zijn gegeven, smeekte Abigail hen te stoppen met haar te steken en te zeggen: "Ik geef het op, je hebt me", en "Ik ben al dood".
Het laatste slachtoffer bij Cielo Drive 10050 was Sharon Tate. Wetende dat haar vrienden waarschijnlijk dood waren, smeekte Sharon om het leven van haar baby. Onbewogen hield Atkins Sharon Tate vast terwijl Watson haar meerdere keren neerstak en haar doodde. Atkins gebruikte toen Sharons bloed om "Varken" op een muur te schrijven. Atkins zei later dat Sharon Tate haar moeder riep toen ze werd vermoord en dat ze haar bloed proefde en het "warm en plakkerig" vond.
Volgens de autopsierapporten werden 102 steekwonden gevonden bij de vier slachtoffers.
De volgende dag gingen Manson, Tex Watson, Susan Atkins, Patricia Krenwinkel, Steve Grogan, Leslie Van Houten en Linda Kasabian naar het huis van Leno en Rosemary Labianca. Manson en Watson bonden het paar vast en Manson vertrok. Hij vertelde Van Houten en Krenwinkel om naar binnen te gaan en de LaBiancas te doden. De drie scheidden het paar en vermoordden hen, aten daarna een douche en liftten terug naar Spahn Ranch. Manson, Atkins, Grogan en Kasabian reden rond op zoek naar andere mensen om te doden maar faalden.
Bij Spahn Ranch begonnen de geruchten over de betrokkenheid van de groep te circuleren. Dat deden de politiehelikopters boven de ranch, maar vanwege een niet-gerelateerd onderzoek. Delen van gestolen auto's werden door en in de helikopters in en rond de ranch gezien. Op 16 augustus 1969 werden Manson en The Family door de politie opgepakt en in beslag genomen op verdenking van autodiefstal (geen onbekende aanklacht voor Manson). Het huiszoekingsbevel is ongeldig vanwege een datumfout en de groep is vrijgegeven.
Charlie gaf de arrestaties de schuld aan Spahn's ranchhand Donald "Shorty" Shea voor het verraden van de familie. Het was geen geheim dat Shorty het gezin van de boerderij wilde. Manson besloot dat het tijd was voor de familie om naar Barker Ranch in de buurt van Death Valley te verhuizen, maar voordat ze vertrokken, doodden Manson, Bruce Davis, Tex Watson en Steve Grogan Shorty en begroeven zijn lichaam achter de ranch.
De familie verhuisde naar de Barker Ranch en bracht tijd door om gestolen auto's in duinbuggy's te veranderen. Op 10 oktober 1969 werd Barker Ranch overvallen nadat onderzoekers gestolen auto's op het terrein hadden ontdekt en het bewijs van een brandstichting hadden teruggevoerd naar Manson. Manson was er niet tijdens de eerste Family roundup, maar keerde terug op 12 oktober en werd gearresteerd met zeven andere familieleden. Toen de politie arriveerde, verstopte Manson zich onder een klein badkamermeubel, maar werd snel ontdekt.
Een van de grootste pauzes in de zaak kwam toen Susan Atkins in detail opschepte over de moorden op haar celbewoners. Ze gaf specifieke details over Manson en de moorden. Ze vertelde ook over andere beroemde mensen die de familie van plan was te vermoorden. Haar celgenoot rapporteerde de informatie aan de autoriteiten en Atkins kreeg een levenslange gevangenisstraf in ruil voor haar getuigenis. Ze weigerde het aanbod maar herhaalde het verhaal van de gevangeniscel aan de grote jury. Later herhaalde Atkins haar getuigenis van de grote jury.
Het duurde 20 minuten voor de grote jury om aanklachten over moord uit te spreken op Manson, Watson, Krenwinkel, Atkins, Kasabian en Van Houten. Watson vocht uitlevering uit Texas en Kasabian werd de belangrijkste getuige van de aanklager. Manson, Atkins, Krenwinkel en Van Houten werden samen geprobeerd. De hoofdaanklager, Vincent Bugliosi, bood Kasabiaanse officier van justitie immuniteit voor haar getuigenis. Kasabian ging akkoord en gaf Bugliosi het laatste stukje van de puzzel dat nodig was om Manson en de anderen te veroordelen.
De uitdaging voor Bugliosi was om de jury ertoe te brengen Manson net zo verantwoordelijk te vinden voor de moorden als degenen die de moorden hebben gepleegd. De capriolen van Manson hielpen Bugliosi deze taak te volbrengen. Op de eerste dag van de rechtbank kwam hij opdagen met een bloedige swastika die in zijn voorhoofd was uitgehouwen. Hij probeerde Bugliosi neer te staren en met een reeks handgebaren lieten de drie vrouwen de rechtszaal ontwrichten, alles in de hoop op een mistrial.
Het was het verslag van Kasabian over de moorden en over de controle die Manson over de familie had die de zaak van Bugliosi heeft doorstaan. Ze vertelde de jury dat geen enkel familielid Charlie Manson ooit 'nee' wilde vertellen. Op 25 januari 1971 keerde de jury een schuldig vonnis terug voor alle beklaagden en op alle punten van moord in de eerste graad. Manson werd, net als de andere drie beklaagden, ter dood veroordeeld in de gaskamer. Manson schreeuwde: "Jullie hebben geen autoriteit over mij", terwijl hij met handboeien werd weggeleid.
Manson werd oorspronkelijk naar de gevangenis van San Quentin gestuurd, maar werd vervolgens naar Vacaville overgebracht naar Folsom en vervolgens terug naar San Quentin vanwege zijn voortdurende conflicten met gevangenisfunctionarissen en andere gevangenen. In 1989 werd hij naar de Corcoran State Prison in Californië gestuurd, waar hij momenteel woont. Vanwege verschillende inbreuken in de gevangenis heeft Manson een aanzienlijke hoeveelheid tijd doorgebracht onder disciplinaire hechtenis (of zoals gevangenen het "het gat" noemen), waar hij 23 uur per dag in afzondering werd gehouden en geboeid werd gehouden binnen de algemene gevangenis gebieden.
Wanneer hij niet in het gat is, wordt hij in de Protective Housing Unit (PHU) van de gevangenis bewaard vanwege bedreigingen die zijn leven aandeden. Sinds zijn gevangenschap is hij verkracht, in brand gestoken, meerdere keren geslagen en vergiftigd. Terwijl hij in PHU is, mag hij andere gevangenen bezoeken, boeken, kunstbenodigdheden en andere beperkte privileges hebben.
In de loop der jaren is hij beschuldigd van verschillende misdaden, waaronder samenzwering om verdovende middelen te verspreiden, vernietiging van staatseigendom en mishandeling van een gevangenisbewaker.
Hij werd 10 keer voorwaardelijk geweigerd, de laatste keer in 2001 toen hij weigerde de hoorzitting bij te wonen omdat hij gedwongen was handboeien te dragen. Zijn volgende voorwaardelijke vrijlating is 2007. Hij wordt 73 jaar oud.
Bron:
Desert Shadows van Bob Murphy
Helter Skelter door Vincent Bugliosi en Curt Gentry
The Trial of Charles Manson door Bradley Steffens