Psychopaten zijn niet in staat schuldgevoel, wroeging of empathie te voelen voor hun acties of de objecten van hun acties. Ze zijn over het algemeen sluw en manipulatief. Ze kennen het verschil tussen goed en fout, maar geloven niet dat de regels op hen van toepassing zijn.
Op het eerste gezicht lijken psychopaten over het algemeen charmant, betrokken, zorgzaam, vriendelijk, logisch en redelijk, met goed doordachte doelen. Ze geven de indruk dat ze kunnen redeneren, dat ze de gevolgen voor antisociaal en onwettig gedrag kennen en op de juiste manier zullen reageren. Ze lijken in staat tot zelfonderzoek en zullen zichzelf bekritiseren voor fouten.
Volgens klinische evaluatie vertonen psychopaten geen veelvoorkomende symptomen geassocieerd met neurotisch gedrag: nervositeit, hoge angst, hysterie, stemmingswisselingen, extreme vermoeidheid en hoofdpijn. In situaties die de meeste normale mensen verontrustend zouden vinden, lijken psychopaten kalm en vrij van angst en angst.
In eerste instantie lijken psychopaten betrouwbaar, toegewijd en betrouwbaar, maar worden plotseling en zonder provocatie onbetrouwbaar, zonder rekening te houden met hoe hun acties de situatie beïnvloeden, ongeacht het belang ervan. Als ze eenmaal als eerlijk en oprecht worden beschouwd, doen ze een plotseling gezicht en beginnen ze te liegen zonder zorgen, zelfs in kleine zaken als het geen zin heeft om te liegen.
Omdat psychopaten de kunst van bedrog beheersen, accepteren degenen om hen heen de abrupte verandering traag. Wanneer psychopaten worden geconfronteerd met hun gebrek aan verantwoordelijkheid, eerlijkheid of loyaliteit, heeft dit doorgaans geen invloed op hun houding of toekomstige prestaties. Ze kunnen niet waarnemen dat andere mensen waarheid en integriteit waarderen.
Psychopaten veranderen in artiesten die normale menselijke emoties kunnen nabootsen die ze nog nooit hebben gevoeld. Dit geldt wanneer ze worden geconfronteerd met falen. Als ze bescheiden lijken te zijn en hun fouten eigen zijn, is hun ware doel om te worden gezien als de martelaar of het offerlam dat bereid is de schuld te accepteren zodat anderen dat niet hoeven te doen.
Als de truc mislukt en ze de schuld krijgen, zullen ze nadrukkelijk elke verantwoordelijkheid ontkennen en, zonder zich schaam te voelen, leugens, manipulatie en wijzende vingers aanwijzen. Wanneer psychopaten anderen niet kunnen overtuigen dat ze onschuldig zijn, snakken ze en obsederen ze erover, vaak murmelende sarcastische opmerkingen en wraak plannen.
Antisociaal gedrag - bedriegen, liegen, beroven, stelen, agiteren, vechten, overspel plegen, psychopaten vermoorden, ongeacht of ze al dan niet vruchten plukken. Ze lijken aangetrokken tot risicovol antisociaal gedrag dat geen duidelijk doel heeft. Sommige experts theoretiseren dat psychopaten zichzelf graag in gevaarlijke situaties brengen vanwege de adrenalinestoot die ze ervaren. Omdat psychopaten over het algemeen niet veel emoties voelen die normale mensen wel voelen, voelt elk extreem gevoel goed. Anderen geloven dat ze het doen om hun superioriteitsgevoel te versterken en om te bewijzen dat ze slimmer zijn dan iedereen, inclusief de politie.
Hoewel psychopaten logische denkers zijn en zichzelf als zeer intelligent beschouwen, vertonen ze consequent een slecht oordeel. Geconfronteerd met twee paden, een naar goud en de andere naar as, zal de psychopaat de laatste nemen. Omdat psychopaten niet van hun ervaringen kunnen leren, zijn ze geneigd om steeds opnieuw hetzelfde pad te volgen.
Psychopaten zijn zeer egomaniacaal, tot het punt dat een normaal persoon moeite heeft het te begrijpen. Hun egocentrisme is zo diep geworteld dat het hen niet in staat maakt anderen lief te hebben, inclusief ouders, echtgenoten en hun eigen kinderen.
De enige keer dat psychopaten een gewone reactie op vriendelijkheid of een speciale behandeling door anderen vertonen, is wanneer het in hun voordeel kan worden gebruikt. Een psychopathische vader die bijvoorbeeld nog steeds van zijn kinderen houdt, ondanks het diepe leed dat hij hen heeft veroorzaakt, kan blijk geven van waardering zodat ze geld op zijn gevangenisrekening blijven zetten of zijn juridische kosten betalen.
De meeste studies geven aan dat er geen conventionele methoden zijn om psychopathisch gedrag te genezen. Wanneer conventionele methoden zijn gebruikt, worden psychopaten empowerment en reageren door hun sluwe, manipulatieve methoden te verbeteren en hun vermogen om hun ware persoonlijkheid te verbergen, zelfs voor getrainde ogen.
Psychopaten en sociopaten delen een diagnose met een antisociale persoonlijkheidsstoornis en vergelijkbare kenmerken, maar er zijn significante verschillen. Psychopaten zijn meer misleidend en manipulatief en behouden meer controle over hun uiterlijke persona's. Ze zijn in staat om een normaal leven te leiden, soms gedurende hun leven. Wanneer psychopaten criminelen worden, geloven ze dat ze slimmer zijn dan de gemiddelde persoon en onoverwinnelijk.
Sociopaten laten hun innerlijke woede vaak naar boven komen met gewelddadige afleveringen, verbaal en fysiek. Ze worden roekeloos en spontaan en hebben weinig controle over wat ze zeggen of hoe ze zich gedragen. Omdat ze impulsgedreven zijn, houden ze zelden rekening met de gevolgen van hun acties. Het is moeilijk voor sociopaten om een normaal leven te leiden, en vanwege hun onvoorzichtigheid stoppen veel van hen met school, kunnen geen banen aannemen, crimineel worden en in de gevangenis belanden.
Sociopaten hebben een moeilijke tijd om hun aandoening te verbergen, terwijl psychopaten trots zijn op hun manipulatieve vaardigheden. Psychopaten zijn meesters in dissociatie en voelen zich minder snel schuldig of berouwvol voor hun acties of voor de pijn die ze anderen veroorzaken. Daarom worden psychopaten als gevaarlijker beschouwd dan sociopaten.
Bron: "The Mask of Sanity", door Hervey M. Cleckley