Gezien als een belangrijk symbool van het leven, vertegenwoordigen handen en vingers gesneden in grafstenen de relatie van de overledene met andere mensen en met God. Begraafplaatshanden zijn meestal te vinden op Victoriaanse grafstenen van de jaren 1800 tot midden 1900, en worden meestal afgebeeld op een van de vier manieren: zegen, omklemmen, wijzen of bidden.
Een hand met de wijsvinger naar boven symboliseert de hoop op de hemel, terwijl een hand met de wijsvinger naar beneden staat voor God die naar de ziel reikt. De naar beneden wijzende vinger duidt niet op verdoemenis; in plaats daarvan vertegenwoordigt het meestal een vroegtijdige, plotselinge of onverwachte dood.
Een hand met een vinger die naar een boek wijst, vertegenwoordigt typisch de Bijbel.
Handen die een ketting vasthouden met een verbroken schakel symboliseert de dood van een familielid of, soms, de huwelijksbanden, verbroken door de dood. De hand van God die een schakel van de ketting uittrekt, stelt voor dat God een ziel tot zichzelf brengt.
Handen met een open boek (meestal een weergave van de Bijbel) symboliseren de belichaming van geloof.
Handen met een hart symboliseren liefdadigheid en worden meestal gezien op grafstenen van leden van de Independent Order of Odd Fellows (I.O.O.F.).
De handdruk of voorstelling van gevouwen handen dateert uit het Victoriaanse tijdperk en vertegenwoordigt een afscheid van het aardse bestaan en Gods welkom in de hemel. Het kan ook duiden op een relatie tussen de overledene en de geliefden die ze hebben achtergelaten.
Als de mouwen van de twee handen mannelijk en vrouwelijk zijn, kan de handdruk of gevouwen handen het heilige huwelijk symboliseren, of de eeuwige eenheid van een man of vrouw. Soms duidt de hand op de bovenkant of de arm iets hoger dan de andere aan op de persoon die het eerst is overleden en nu zijn geliefde naar het volgende leven leidt. Als alternatief kan het erop wijzen dat God of iemand anders naar beneden reikt om hen naar de hemel te leiden.
Gevouwen handen kunnen soms ook lodge fellowship vertegenwoordigen en worden vaak gezien op Masonic en I.O.O.F. grafstenen.
Een hand die een bijl vasthoudt, betekent een plotselinge dood of een kort leven.
Dit stelt God voor die zich uitstrekt tot de overledene.
Twee handen, met middelste en ringvingers gescheiden om een V te vormen (vaak met de duimen aan elkaar), zijn het symbool van een Joodse priesterlijke zegen, van Kohen of Cohen, of de meervoudsvorm Kohanim of Cohanim (Hebreeuws voor priester). Kohanim zijn directe mannelijke afstammelingen van Aaron, de eerste Kohen, en broer van Mozes. Sommige Joodse achternamen die vaak met dit symbool worden geassocieerd, zijn Cahn / Kahn, Cohn / Kohn en Cohen / Kohen, hoewel dit symbool ook kan worden gevonden op grafstenen van mensen met andere achternamen. Leonard Nimoy modelleerde het "Live Long and Prosper" handgebaar van zijn Star Trek-personage Spock naar dit symbool.