Definitie, geschiedenis en soorten katapulten

Beschrijvingen van Romeinse belegeringen van versterkte steden hebben steevast belegeringsmotoren, de meest bekende daarvan zijn de stormram of Ram, die eerst kwam, en de katapult (catapulta, in Latijns). Hier is een voorbeeld uit de eerste eeuw na Christus joodse historicus Josephus over het beleg van Jeruzalem:

" 2. Wat betreft het kamp, ​​het is apart gezet voor tenten, maar de buitenomtrek heeft de gelijkenis met een muur en is versierd met torens op gelijke afstanden, waar tussen de torens staan ​​de motoren voor het gooien van pijlen en pijlen, en voor het slingeren van stenen, en waar ze alle andere motoren leggen die de vijand kunnen irriteren, allemaal klaar voor hun verschillende operaties."
Josephus Wars. III.5.2

Volgens 'Recent Finds of Ancient Artillery' van Dietwulf Baatz, zijn de belangrijkste bronnen van informatie over oude belegeringsmotoren afkomstig uit oude teksten geschreven door Vitruvius, Philo van Byzantium (derde eeuw voor Christus) en Held van Alexandrië (eerste eeuw na Christus), reliëfsculpturen die belegeringen vertegenwoordigen en artefacten gevonden door archeologen.

De betekenis van het woord katapult

Etymology Online zegt dat het woord katapult afkomstig is van de Griekse woorden kata 'tegen' en pallein 'slingeren', een etymologie die de werking van het wapen verklaart, omdat de katapult een oude versie van het kanon is.

Wanneer begonnen de Romeinen de katapult te gebruiken?

Toen de Romeinen dit type wapen voor het eerst begonnen te gebruiken, is het niet met zekerheid bekend. Het is misschien begonnen na de Oorlogen met Pyrrhus (280-275 v.Chr.), Waarin de Romeinen de gelegenheid hadden om Griekse technieken te observeren en te kopiëren. Valérie Benvenuti stelt dat de opname van torens binnen de Romeinse stadsmuren vanaf ongeveer 273 v.Chr. suggereert dat ze werden ontworpen om belegeringsmotoren te bevatten.

Vroege ontwikkelingen in de katapult

In "Early Artillery Towers: Messenia, Boiotia, Attica, Megarid," zegt Josiah Ober dat het wapen werd uitgevonden in 399 v.Chr. door ingenieurs in dienst van Dionysios van Syracuse. [Zie Diodorus Siculus 14.42.1.] Syracuse, op Sicilië, was belangrijk voor Megale Hellas, het Grieks sprekende gebied in en rond Zuid-Italië [zie: Cursieve dialecten]. Het kwam in conflict met Rome tijdens de Punische oorlogen (264-146 v.Chr.). In de eeuw na die waarin de Syracusanen de katapult uitvonden, was Syracuse de thuisbasis van de grote wetenschapper Archimedes.

Dat begin van de vierde eeuw voor Christus type katapult is waarschijnlijk niet degene die de meesten van ons voorstellen - een torsiekatapult die stenen gooit om vijandelijke muren af ​​te breken, maar een vroege versie van de middeleeuwse kruisboog die raketten afschoot toen de trekker werd losgelaten. Het wordt ook een buikboog of genoemd gastraphetes. Het was bevestigd aan een stok op een standaard waarvan Ober denkt dat deze een beetje kan worden verplaatst om te richten, maar de katapult zelf was klein genoeg om door een persoon te worden vastgehouden. Evenzo waren de eerste torsiekatapulten klein en waarschijnlijk gericht op mensen, in plaats van op muren, zoals de buikboog. Tegen het einde van de vierde eeuw gebruikten de opvolgers van Alexander, de Diadochi, echter de grote, muurbrekende steenworpende torsiekatapulten.

draaiing

Torsie betekent dat ze waren gedraaid om energie op te slaan voor de afgifte. Afbeeldingen van de gedraaide vezel zien eruit als gedraaide strengen breigaren. In 'Artillery as a Classicizing Digression', een artikel dat het gebrek aan technische expertise toont van oude historici die artillerie beschrijven, noemt Ian Kelso deze torsie de 'drijfkracht' van de muurvernielende katapult, waarnaar hij verwijst als muurartillerie. Kelso zegt dat hoewel technisch gezien de historici Procopius (6e eeuw na Christus) en Ammianus Marcellinus (fl. halverwege de vierde eeuw na Christus) geven ons waardevol inzicht in belegeringsmotoren en belegeringsoorlog omdat ze zich in de belegerde steden bevonden.

In "On Artillery Towers and Catapult Sizes" zegt T. E. Rihll dat er drie componenten zijn voor het beschrijven van katapulten:

1. Krachtbron:
   1. Boog
   2. Voorjaar
2. Raket
   1. Scherp
   2. zwaar
3. Ontwerp
   1. Euthytone
   2. Palintone

Boog en veer zijn uitgelegd - de boog lijkt op de kruisboog, de veer houdt torsie in. Raketten waren ofwel scherp, zoals pijlen en speren of zwaar en meestal bot, zelfs als ze niet rond waren, zoals stenen en potten. De raket varieerde afhankelijk van het doel. Soms wilde een belegerend leger de stadsmuren afbreken, maar op andere momenten wilde het de gebouwen achter de muren verbranden. Ontwerp, de laatste van deze beschrijvende categorieën is nog niet genoemd. Euthytone en palintone verwijzen naar verschillende rangschikkingen van de veren of armen, maar beide kunnen worden gebruikt met torsiekatapulten. In plaats van bogen te gebruiken, werden torsiekatapulten aangedreven door veren gemaakt van strengen haar of pezen. Vitruvius noemt een tweearmige (palintone) stenenwerper, aangedreven door torsie (veer), een ballista.

In "The Catapult and the Ballista" beschrijft J. N. Whitehorn de onderdelen en de werking van de katapult met behulp van veel duidelijke diagrammen. Hij zegt dat de Romeinen beseften dat touw geen goed materiaal was voor de verwrongen strengen; dat, in het algemeen, hoe fijner de vezel, hoe meer veerkracht en sterkte het gedraaide koord zou hebben. Paardenhaar was normaal, maar vrouwenhaar was het beste. Bij een pinch horse of ossen werd nekspier gebruikt. Soms gebruikten ze vlas.

Belegeringsmotoren waren beschermend bedekt met verstoppen om vijandelijk vuur te voorkomen, dat hen zou vernietigen. Whitehorn zegt dat katapulten ook werden gebruikt om branden te maken. Soms slingerden ze potten van het waterdichte Griekse vuur.

De katapulten van Archimedes

Zoals het mishandelen RAM, diernamen kregen soorten katapulten, vooral de schorpioen, die Archimedes van Syracuse gebruikte, en de onager of wilde ezel. Whitehorn zegt dat Archimedes in het laatste kwart van de derde eeuw v.Chr. Vooruitgang maakte in artillerie zodat Syracusanen enorme stenen naar Marcellus 'mannen konden slingeren tijdens het beleg van Syracuse, waarin Archimedes werd gedood. Vermoedelijk zouden de katapulten stenen met een gewicht van 1800 pond kunnen slingeren.