Zheng He (1371-1433 of 1435) was een Chinese admiraal en ontdekkingsreiziger die verschillende reizen rond de Indische Oceaan leidde. Geleerden hebben zich vaak afgevraagd hoe de geschiedenis anders zou kunnen zijn geweest als de eerste Portugese ontdekkingsreizigers die het puntje van Afrika rondgingen en de Indische Oceaan binnengingen, de enorme Chinese vloot van de admiraal hadden ontmoet. Vandaag de dag wordt Zheng He beschouwd als iets van een volksheld, met tempels ter ere van hem in Zuidoost-Azië.
Zheng Hij werd geboren in 1371 in de stad die nu Jinning wordt genoemd in de provincie Yunnan. Zijn voornaam was "Ma He", een indicatie van de Hui-moslimoorsprong van zijn familie, aangezien "Ma" de Chinese versie van "Mohammad" is. Zheng Hij is een betovergrootvader Sayyid Ajjal Shams al-Din Omar was een Perzische gouverneur van de provincie onder de Mongoolse keizer Kublai Khan, oprichter van de Yuan-dynastie die China regeerde van 1279 tot 1368.
Ma Hij is vader en grootvader, beiden bekend als 'Hajji', de eretitel die wordt verleend aan moslimmannen die de 'hadj' makenofbedevaart naar Mekka. Ma Hij is vader bleef loyaal aan de Yuan-dynastie, zelfs toen de rebellen van wat de Ming-dynastie zou worden steeds grotere delen van China veroverden.
In 1381 doodde het Ming-leger Ma. Hij was de vader en nam de jongen gevangen. Op slechts 10-jarige leeftijd werd hij tot een eunuch gemaakt en naar Beiping (nu Beijing) gestuurd om te dienen in het huishouden van de 21-jarige Zhu Di, de Prins van Yan die later de Yongle-keizer werd.
Ma Hij groeide uit tot zeven Chinese voet lang (waarschijnlijk ongeveer 6-voet-6), met "een stem zo luid als een enorme bel." Hij blonk uit in gevechten en militaire tactieken, bestudeerde de werken van Confucius en Mencius en werd al snel een van de dichtste vertrouwelingen van de prins. In de jaren 1390 lanceerde de Prins van Yan een reeks aanvallen op de herlevende Mongolen, die net ten noorden van zijn leengoed waren gevestigd.
De eerste keizer van de Ming-dynastie, de oudste broer van Prins Zhu Di, stierf in 1398 nadat hij zijn kleinzoon Zhu Yunwen had genoemd als zijn opvolger. Zhu Di nam niet vriendelijk deel aan de verhoging van zijn neef naar de troon en leidde een leger tegen hem in 1399. Ma Hij was een van zijn commandanten.
Tegen 1402 had Zhu Di de Ming-hoofdstad in Nanjing veroverd en de troepen van zijn neef verslagen. Hij had zichzelf gekroond als de Yongle-keizer. Zhu Yunwen stierf waarschijnlijk in zijn brandende paleis, hoewel geruchten bleven dat hij was ontsnapt en een boeddhistische monnik was geworden. Vanwege Ma Hij speelt een sleutelrol in de staatsgreep, de nieuwe keizer heeft hem een herenhuis in Nanjing en de eervolle naam "Zheng He" toegekend.
De nieuwe Yongle-keizer werd geconfronteerd met ernstige legitimiteitsproblemen vanwege zijn inbeslagname van de troon en de mogelijke moord op zijn neef. Volgens de Confuciaanse traditie zouden de eerste zoon en zijn nakomelingen altijd moeten erven, maar de Yongle-keizer was de vierde zoon. Daarom weigerden de Confuciaanse geleerden van het hof hem te steunen en ging hij bijna volledig vertrouwen op zijn korpsen van eunuchen, Zheng He vooral.
Zheng Hij was de belangrijkste rol in de dienst van zijn meester als opperbevelhebber van de nieuwe schatvloot, die zou dienen als de belangrijkste gezant van de keizer voor de volkeren van het stroomgebied van de Indische Oceaan. De Yongle-keizer stelde hem aan als hoofd van de enorme vloot van 317 junks met meer dan 27.000 mannen die in de herfst van 1405 vanuit Nanjing vertrokken. Op 35-jarige leeftijd had Zheng de hoogste rang ooit bereikt voor een eunuch in de Chinese geschiedenis.
Met een mandaat om eerbetoon te verzamelen en banden met heersers rondom de Indische Oceaan aan te gaan, vertrokken Zheng He en zijn armada naar Calicut aan de westkust van India. Het zou de eerste van zeven totale reizen van de schatvloot zijn, allemaal onder bevel van Zheng He, tussen 1405 en 1432.
Tijdens zijn carrière als marinecommandant onderhandelde hij over handelspacten, vocht tegen piraten, installeerde marionettenkoningen en bracht hulde voor de Yongle-keizer in de vorm van juwelen, medicijnen en exotische dieren. Hij en zijn bemanning reisden en handelden niet alleen met de stadstaten van wat nu Indonesië, Maleisië, Siam en India zijn, maar ook met de Arabische havens van het moderne Jemen en Saoedi-Arabië.
Hoewel Zheng He moslim werd opgevoed en de heiligdommen van islamitische heilige mannen in de provincie Fujian en elders bezocht, vereerde hij ook Tianfei, het hemelse consort en beschermer van zeelieden. Tianfei was een sterfelijke vrouw die in de jaren 900 leefde en die als tiener verlichting bereikte. Ze was begaafd met een vooruitziende blik en kon haar broer waarschuwen voor een naderende storm op zee, waardoor hij zijn leven redde.
In 1424 stierf de Yongle-keizer. Zheng Hij had zes reizen op zijn naam gemaakt en talloze afgezanten uit het buitenland teruggebracht om voor hem te buigen, maar de kosten van deze excursies wogen zwaar op de Chinese schatkist. Bovendien vormden de Mongolen en andere nomadische volkeren een constante militaire dreiging langs de noordelijke en westelijke grenzen van China.
De voorzichtige en wetenschappelijke oudere zoon van de Yongle-keizer, Zhu Gaozhi, werd de Hongxi-keizer. Tijdens zijn negen maanden durende heerschappij beval Zhu Gaozhi een einde te maken aan alle bouw en reparaties van de schatvloot. Hij was een confucianist en geloofde dat de reizen te veel geld uit het land trokken. Hij gaf er de voorkeur aan in plaats daarvan de Mongolen af te weren en mensen te voeden in door hongersnood geteisterde provincies.