Biografie van Tiberius, Romeinse keizer uit de 1e eeuw

De Romeinse keizer Tiberius (16 november 42 v.Chr. - 16 maart 37 CE) was een zeer capabele militaire leider en een verstandige burgerleider die probeerde het uit de hand gelopen budget van Rome te beheersen. Maar hij was ook stout en niet populair. Hij staat vooral bekend om zijn proces wegens verraad, seksuele perversie en uiteindelijk zijn verantwoordelijkheid ontnemen door zich in afzondering te begeven.

Snelle feiten: Tiberius

• Bekend om: Romeinse keizer in de eerste eeuw CE
• Geboren: 16 november 42 v.Chr. Op de Palatijn, Rome
• Ouders: Tiberius Claudius Nero (85-33 BC) en Livia Drusilla
• Ging dood: 16 maart 37 CE in Rome
• Onderwijs: Studeerde bij Theodous of Gadara en Nestor the Academic
• Partner (s): Vipsania Agrippina (m. 19 v.Chr.), Livia Julia de oude, (m. 11 v.Chr.)
• Kinderen: Drusus Julius Caesar (met Vipsania), Julia, Ti Gemellus, Germanicus (allemaal met Julia)

Vroege leven

Tiberius werd geboren op 16 november 42 v.Chr. Op de Palatijnheuvel of in Fundi; hij was de zoon van de Romeinse quaestor Tiberius Claudius Nero (85-33 v.Chr.) en zijn vrouw Livia Drusilla. In 38 v.Chr. Werd Livia gedwongen om van Tiberius Nero te scheiden om de echtgenote van de eerste Romeinse keizer Augustus te worden. Tiberius Nero stierf toen Tiberius 9 jaar oud was. Tiberius studeerde retoriek bij Theodorus van Gadara, bij Nestor de Academische en misschien bij Athaneaus de Peripatetic. Hij werd vloeiend Grieks en nauwgezet in het Latijn.

In zijn vroege burgercarrière verdedigde en vervolgde Tiberius aan het hof en voor de Senaat. Zijn successen aan het hof waren onder meer het veiligstellen van een aanklacht wegens hoogverraad tegen Fannius Caepio en Varro Murena. Hij reorganiseerde de graanvoorraad en onderzocht onregelmatigheden in slavenbarakken waar vrije mensen ten onrechte werden vastgehouden en waar tochtontduikers zich als slaven voordeden. Tiberius 'politieke carrière groeide: hij werd quaestor, praetor en consul op jonge leeftijd en kreeg de macht van een tribune voor vijf jaar.

Huwelijk en gezin

In 19 v.Chr. Trouwde hij met Vipsania Agrippina, de dochter van de beroemde generaal Marcus Vipsanius Agrippa (Agrippa); en zij hadden een zoon, Drusus Julius Caesar. In 11 v.Chr. Dwong Augustus Tiberius om van Vipsania te scheiden en met zijn dochter Livia Julia de Oude te trouwen, die ook de weduwe van Agrippa was. Julia had drie kinderen met Tiberius: Julia, Ti Gemellus en Germanicus.

Vroege militaire prestaties

Tiberius 'eerste militaire campagne was tegen de Cantabriërs. Hij ging toen naar Armenië waar hij Tigranes op de troon herstelde. Hij verzamelde ontbrekende Romeinse normen aan het Parthische hof.

Tiberius werd gestuurd om de "langharige" Galliërs te regeren en vocht in de Alpen, Pannonia en Duitsland. Hij onderworpen aan verschillende Germaanse volkeren en nam 40.000 van hen als gevangenen. Hij vestigde ze toen in huizen in Gallië. Tiberius ontving een ovatie en een triomf in 9 en 7 v.Chr. In 6 v.Chr. Was hij klaar om het bevel van de Oost-Romeinse strijdkrachten te accepteren, maar in plaats daarvan trok hij zich, wat een machtshoogte leek te zijn, abrupt terug naar het eiland Rhodos.

Julia en ballingschap

Tegen 6 v.Chr. Was het huwelijk van Tiberius met Julia zuur geworden: naar alle waarschijnlijkheid had hij er spijt van dat hij Vipsania had verlaten. Toen hij zich terugtrok uit het openbare leven, werd Julia door haar vader verbannen vanwege haar immorele gedrag. Zijn verblijf op Rhodos duurde minstens acht jaar, tussen 6 v.Chr. En 2 CE, gedurende welke tijd hij een Griekse mantel en slippers droeg, Grieks sprak tot de stedelingen en filosofische lezingen bijwoonde. Tiberius probeerde eerder terug te keren naar Rome toen zijn tribuniaanse macht eindigde, maar zijn verzoek werd afgewezen: voortaan werd hij The Exile genoemd.

Nadat Lucius Caesar stierf in 2 CE, regelde Tiberius 'moeder Livia voor zijn terugroeping, maar om dat te doen, moest Tiberius afstand doen van alle politieke ambities. Echter, in 4 CE nadat alle andere waarschijnlijke opvolgers waren overleden, adopteerde Augustus zijn stiefzoon Tiberius, die op zijn beurt zijn neef Germanicus moest adopteren. Hiervoor ontving Tiberius tribuniaanse macht en een deel van Augustus 'macht en kwam toen thuis in Rome.

Latere militaire prestaties en hemelvaart tot keizer

Tiberius kreeg gedurende drie jaar tribuniaanse macht, gedurende welke tijd zijn verantwoordelijkheid zou zijn om Duitsland te pacificeren en de Illyrische opstand te onderdrukken. De Duitse pacificatie eindigde in een ramp in de Slag om het Teutoburgerwoud (9 CE), toen een alliantie van Germaanse stammen drie Romeinse legioenen en hun assistenten vernietigde, geleid door Publius Quinctilius Varus. Tiberius bereikte wel volledige onderwerping van de Illyriërs, waarvoor hij tot triomf werd verkozen. Hij stelde de triomfviering uit uit eerbied voor de ramp van Varus in Duitsland: maar na twee jaar meer in Duitsland regelde hij dingen en zette hij een triomfantelijk banket op met 1.000 tafels. Met de verkoop van zijn buit, herstelde hij de tempels van Concord en Castor en Pollux.

Dientengevolge, in 12 CE, de consuls Tiberius gezamenlijke controle van de provincies (co-prins) toegekend met Augustus. Toen Augustus stierf, riep Tiberius als tribune de Senaat bijeen, waar een vrijgelatene het testament van Augustus las waarin Tiberius als opvolger werd genoemd. Tiberius riep de praetorianen op hem een ​​lijfwacht te geven, maar nam niet onmiddellijk de titel van keizer aan, noch zijn geërfde titel Augustus.

Tiberius als keizer

Aanvankelijk verachtte Tiberius sycofanten, kwam tussenbeide in staatszaken om misbruik en excessen te controleren, schafte Egyptische en Joodse cultussen in Rome af en verbood astrologen. Hij consolideerde de Praetorians voor efficiëntie, verpletterde stadsrellen en schafte het recht van heiligdom af.

Zijn regering werd echter zuur toen informanten Romeinse mannen en vrouwen beschuldigden van vele, zelfs dwaze misdaden die leidden tot de doodstraf en inbeslagname van hun landgoederen. In 26 CE verbannen Tiberius zichzelf naar Capri en liet het rijk de controle over zijn "Socius Laborum" ("partner van mijn arbeid"), Lucius Aelius Sejanus.

In Capri stopte Tiberius met het vervullen van zijn burgerplichten, maar hield hij zich bezig met losbandige handelingen. Het meest berucht is zijn opleiding van kleine jongens om te fungeren als knijpende minnows of "tiddlers", om hem te achtervolgen toen hij in het keizerlijke zwembad ging zwemmen, knabbelen tussen zijn benen. Tiberius 'gemene en wraakzuchtige streak ving zijn vroegere vertrouweling, Sejanus, beschuldigd van samenzwering tegen de keizer. Sejanus werd geëxecuteerd voor verraad in 31 CE. Totdat Sejanus werd vernietigd, hadden de mensen hem de schuld gegeven van de excessen van de keizer, maar met zijn dood berustte de schuld uitsluitend op Tiberius. Het rijk bleef doorgaan zonder de directe inbreng van de keizer, die in Capri bleef.