Biografie van Sol LeWitt, conceptuele en minimalistische kunstenaar

Solomon "Sol" LeWitt (9 september 1928 - 8 april 2007) was een Amerikaanse kunstenaar die werd beschouwd als een pionier in zowel de conceptuele als de minimalistische kunstbewegingen. LeWitt verklaarde dat ideeën, geen fysieke creaties, de essentie van kunst zijn. Hij ontwikkelde instructies voor wandtekeningen die tot op de dag van vandaag worden gemaakt.

Snelle feiten: Sol LeWitt

• Bezetting: Kunstenaar
• Artistieke bewegingen: Conceptuele en minimalistische kunst
• Geboren: 9 september 1928 in Hartford, Connecticut
• Ging dood: 8 april 2007 in New York City, New York
• Onderwijs: Syracuse University, School of Visual Arts
• Geselecteerde werken: "Lines in Four Directions" (1985), "Wall Drawing # 652" (1990), "9 Towers" (2007)
• Opmerkelijk citaat: "Het idee wordt de machine die de kunst maakt."

Vroege leven en onderwijs

Sol LeWitt, geboren in Hartford, Connecticut, groeide op in een familie van Russisch-joodse immigranten. Zijn vader stierf toen Sol slechts zes jaar oud was. Op aanmoediging van zijn moeder volgde hij kunstlessen in het Wadsworth Atheneum in Hartford, Connecticut. LeWitt toonde een talent voor het maken van humoristische tekeningen.

De meeste kinderen in de buurt van LeWitt namen industriële banen aan, maar hij streefde naar kunst om tegen de verwachtingen in te rebelleren. Hoewel hij de universiteit wilde overslaan, sloot Sol een compromis met zijn moeder en ging hij naar de Syracuse University. Tijdens zijn studie won hij een prijs van $ 1.000 voor zijn werk bij het maken van lithografieën. De subsidie ​​hielp bij het financieren van een reis naar Europa in 1949 waar LeWitt het werk van de oude meesters bestudeerde.

Opgesteld in het Amerikaanse leger tijdens de Koreaanse oorlog in 1951, diende Sol LeWitt in de Special Services en maakte onder andere posters. Hij bezocht veel heiligdommen en tempels in zowel Korea als Japan.

LeWitt keerde in 1953 terug naar New York, richtte zijn eerste kunststudio op en begon te werken als designstagiair bij Zeventien tijdschrift. Hij volgde ook lessen aan de School of Visual Arts in Manhattan. LeWitt kwam in 1955 bij het architectenbureau van I.M. Pei als grafisch ontwerper. Daar begon hij zijn idee te ontwikkelen dat kunst een concept of een blauwdruk voor creatie is, en niet noodzakelijk het voltooide werk - wat betekent dat het fysieke werk door iemand anders dan de kunstenaar kon worden uitgevoerd.

Sol Lewitt in New York (1969). Jack Robinson / Getty Images

Na een baan op instapniveau als klerk te hebben gehad in het Museum of Modern Art in New York in 1960, had Sol LeWitt uit de eerste hand blootstelling aan de monumentale tentoonstelling uit 1960 Zestien Amerikanen. Onder de aanbevolen artiesten waren Jasper Johns, Robert Rauschenberg en Frank Stella.

structuren

Onafhankelijk van de traditie van de beeldhouwkunst in de kunst noemde LeWitt zijn driedimensionale werken 'Structuren'. Aanvankelijk creëerde hij gesloten houten objecten die met de hand waren gelakt. Halverwege de jaren zestig besloot hij echter dat de interne structuur moest worden onthuld met alleen een skeletvorm. In 1969 begon LeWitt zijn structuren op grote schaal te maken, vaak gemaakt van gefabriceerd aluminium of staal.

X met kolommen (1996). Raymond Boyd / Michael Ochs Archives / Getty Images

In de jaren tachtig begon LeWitt grote openbare structuren te maken uit gestapelde sintelblokken. Hij begon in 1985 met beton te werken en creëerde het cement "Cube" voor een park in Basel, Zwitserland. Begin 1990 creëerde hij meerdere variaties op een toren van betonblokken voor locaties over de hele wereld. Een van de laatste structuren van LeWitt was het 2007-ontwerp voor "9 torens" dat in Zweden uit meer dan 1.000 lichtgekleurde bakstenen moest worden gebouwd.

Wandtekeningen

In 1968 begon LeWitt richtlijnen en diagrammen te ontwikkelen voor het maken van kunstwerken door direct op de muur te tekenen. In eerste instantie gebruikten ze een grafietpotlood, vervolgens krijt, kleurpotlood en later India-inkt, acrylverf en andere materialen.

Veel van de wandtekeningen van LeWitt werden door andere mensen uitgevoerd volgens zijn richtlijnen. LeWitt verklaarde dat de wandtekeningen nooit hetzelfde zijn, omdat iedereen de instructies anders begrijpt en lijnen uniek tekent. Zelfs na zijn dood worden er nog steeds LeWitt-wandtekeningen gemaakt. Velen zijn gemaakt voor tentoonstellingen en vernietigd zodra de tentoonstelling voorbij is.

John Hogan maakt een lijntekening van Sol Lewitt. Andy Kropa / Getty Images

Een kenmerkend voorbeeld van LeWitt's wandtekeninginstructies is als volgt: "Teken alle combinaties van twee kruisende lijnen, willekeurig geplaatst, met bogen van hoeken en zijden, rechte, niet rechte en onderbroken lijnen." Dit voorbeeld is afkomstig van "Wall Drawing # 122", uitgevoerd bij het Massachusetts Institute of Technology in Cambridge, Massachusetts.

Na zijn verhuizing naar Spoleto, Italië in de late jaren 1970, begon LeWitt wandtekeningen te maken met krijt en andere felgekleurde materialen. Hij gecrediteerd de verandering in zijn blootstelling aan Italiaanse fresco's.

In 2005 begon LeWitt met het ontwikkelen van een reeks gekrabbelde muurtekeningen. Net als bij zijn andere werken zijn de instructies voor het maken zeer specifiek. Het gekrabbel wordt gedaan met zes verschillende dichtheden die uiteindelijk een driedimensionaal werk impliceren.