Biografie van Robert Fulton, uitvinder van de stoomboot

Robert Fulton (14 november 1765 - 24 februari 1815) was een Amerikaanse uitvinder en ingenieur die vooral bekend staat om zijn rol bij de ontwikkeling van de eerste commercieel succesvolle stoomboot. De Amerikaanse rivieren openden voor commerciële handel en personenvervoer na de stoomboot van Fulton, de Clermont, maakte zijn eerste reis langs de rivier de Hudson in 1807. Fulton wordt ook gecrediteerd voor het uitvinden van de Nautilus, een van 's werelds eerste praktische onderzeeërs.

Snelle feiten: Robert Fulton

• Bekend om: De eerste commercieel succesvolle stoomboot ontwikkeld
• Geboren: 14 november 1765 in Little Britain, Pennsylvania
• Ouders: Robert Fulton, Sr. en Mary Smith Fulton
• Ging dood: 24 februari 1815 in New York City, New York
• octrooien: Amerikaans patent: 1,434X, constructie van boten of schepen die moeten worden bevaren door de kracht van stoommachines
• Awards en onderscheidingen: National Inventors Hall of Fame (2006)
• Echtgenoot: Harriet Livingston
• Kinderen: Robert Fulton, Julia Fulton, Mary Fulton en Cornelia Fulton

Vroege leven

Robert Fulton werd geboren op 14 november 1765 uit Ierse immigrantenouders, Robert Fulton, Sr. en Mary Smith Fulton. Het gezin woonde op een boerderij in Little Britain, Pennsylvania, dat toen nog een Brits-Amerikaanse kolonie was. Hij had drie zussen - Isabella, Elizabeth en Mary - en een jongere broer, Abraham. Nadat hun boerderij was afgeschermd en verkocht in 1771, verhuisde het gezin naar Lancaster, Pennsylvania.

Hoewel hij thuis geleerd was om te lezen en te schrijven, ging Fulton op achtjarige leeftijd naar een Quaker-school. Daarna werkte hij in een juwelierszaak in Philadelphia, waar zijn vaardigheid in het schilderen van miniatuurportretten voor medaillons de jonge Fulton inspireerde om een ​​carrière als kunstenaar na te streven.

Fulton bleef vrijgezel tot de leeftijd van 43 toen hij in 1808 trouwde met Harriet Livingston, de nicht van zijn zakenpartner met stoomboten, Robert R. Livingston. Het echtpaar had een zoon en drie dochters samen.

Van kunstenaar tot uitvinder

In 1786 verhuisde Fulton naar Bath, Virginia, waar zijn portretten en landschappen zo goed werden gewaardeerd dat zijn vrienden hem aanspoorden om kunst te studeren in Europa. Fulton keerde terug naar Philadelphia, waar hij hoopte dat zijn schilderijen een sponsor zouden aantrekken. Onder de indruk van zijn kunst en in de hoop het culturele imago van de stad te verbeteren, betaalde een groep lokale handelaars het tarief van Fulton naar Londen in 1787.

Hoewel hij populair en goed ontvangen was in Engeland, verdiende Fultons schilderijen hem nooit meer dan een karig bestaan. Tegelijkertijd had hij kennis genomen van een reeks recente uitvindingen die een boot met een peddel voortstuwden, die heen en weer werd bewogen door waterstralen verwarmd door een stoomketel. Het kwam bij Fulton voor dat het gebruik van stoom om verschillende verbonden roterende peddels van stroom te voorzien de boot effectiever zou verplaatsen - een idee dat hij later beroemd zou maken als het scheprad. In 1793 had Fulton zowel de Britse als de Amerikaanse regering benaderd met plannen voor stoomaangedreven militaire en commerciële schepen.

In 1794 verliet Fulton zijn carrière als kunstenaar om zich te richten op het heel andere, maar mogelijk meer winstgevende gebied van het ontwerpen van binnenwateren. In zijn pamflet uit 1796, Verhandeling over de verbetering van de kanaalnavigatie, stelde hij voor bestaande rivieren te combineren met een netwerk van kunstmatige kanalen om dorpen en steden in heel Engeland met elkaar te verbinden. Hij beoogde ook methoden voor het heffen en laten zakken van boten zonder de noodzaak van dure mechanische sluiscomplexen, speciaal ontworpen stoomboten voor het vervoeren van zware lading in ondiep water en ontwerpen voor stabielere bruggen. Hoewel de Britten geen interesse toonden in zijn kanaalnetwerkplan, slaagde Fulton erin een kanaalbaggermachine uit te vinden en Britse patenten te verkrijgen voor verschillende andere gerelateerde uitvindingen.

De Nautilus-onderzeeër

Niet ontmoedigd door het gebrek aan enthousiasme van Engeland voor zijn kanaalideeën, bleef Fulton toegewijd aan het opbouwen van een carrière als uitvinder. In 1797 ging hij naar Parijs, waar hij de Franse regering benaderde met een idee voor een onderzeeër waarvan hij geloofde dat deze Frankrijk zou helpen in zijn voortdurende oorlog met Engeland. Fulton suggereerde een scenario waarin zijn onderzeeër, de Nautilus, onopgemerkt onder Britse oorlogsschepen zou manoeuvreren, waar het explosieve ladingen aan hun rompen kon hechten.

"Mochten sommige oorlogsschepen vernietigd worden door middelen die zo nieuw, zo verborgen en zo onberekenbaar zijn, dan zal het vertrouwen van de zeelieden verdwijnen en de vloot onbruikbaar worden vanaf het moment van de eerste terreur." - Robert Fulton, 1797

Gezien het gebruik van de Nautilus-onderzeeër van Fulton als een laffe en oneerlijke manier om te vechten, weigerden zowel de Franse regering als keizer Napoleon Bonaparte de bouw te subsidiëren. Na een andere mislukte poging om het idee te verkopen, kreeg Fulton toestemming van de Franse minister van Marine om de Nautilus te bouwen.

Robert Fulton onderzeeër Nautilus. Library of Congress / Wikimedia Commons / Public Domain

De eerste tests van de Nautilus werden uitgevoerd op 29 juli 1800, in de rivier de Seine in Rouen. Op basis van het succes van de proefduiken kreeg Fulton toestemming om een ​​herzien model van de Nautilus te bouwen. Fultons verbeterde Nautilus, getest op 3 juli 1801, bereikte een dan opmerkelijke diepte van 25 voet (7,6 m) met een bemanning van drie en bleef meer dan vier uur onder water.

Fulton Nautilus werd uiteindelijk gebruikt in twee aanvallen op Britse schepen die een kleine haven in de buurt van Cherbourg blokkeerden. Door wind en getij ontweek de Britse schepen de langzamere onderzeeër.

Ontwerp van de Steamboat

In 1801 ontmoette Fulton toen-U.S. ambassadeur in Frankrijk Robert R. Livingston, een lid van de commissie die de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring had opgesteld. Voordat Livingston naar Frankrijk was gekomen, had zijn thuisstaat New York hem het exclusieve recht verleend om te opereren en te profiteren van stoombootnavigatie op rivieren binnen de staat gedurende een periode van 20 jaar. Fulton en Livingston kwamen overeen samen te werken om een ​​stoomboot te bouwen.

Op 9 augustus 1803 werd de 66-voet lange boot die Fulton ontwierp getest op de Seine in Parijs. Hoewel de door Frankrijk ontworpen 8-pk sterke stoommachine de romp brak, werden Fulton en Livingston aangemoedigd dat de boot een snelheid van 4 mijl per uur had bereikt tegen de stroom in. Fulton begon met het ontwerpen van een sterkere romp en bestelde onderdelen voor een 24-pk motor. Livingston onderhandelde ook over een uitbreiding van zijn monopolistische navigatie met stoomboten in New York.

In 1804 keerde Fulton terug naar Londen, waar hij de Britse regering probeerde te interesseren voor zijn ontwerp voor een semi-onderdompelbaar, door stoom aangedreven oorlogsschip. Na de beslissende nederlaag van de Britse admiraal Nelson van de Franse vloot in Trafalgar in 1805 besloot de Britse regering echter dat zij haar toen onbetwiste beheersing van de zeeën kon handhaven zonder Fultons onconventionele en onbewezen stoomschepen. Op dit moment was Fulton bijna arm, omdat hij zoveel van zijn eigen geld aan de Nautilus en zijn vroege stoomboten had uitgegeven. Hij besloot terug te keren naar de Verenigde Staten.

De stoomboot Clermont

In december 1806 herenigden Fulton en Robert Livingston zich in New York om het werk op hun stoomboot te hervatten. Begin augustus 1807 was de boot klaar voor zijn eerste reis. De 142-voet lange, 18-voet brede stoomboot gebruikte Fultons innovatieve een ééncilinder, 19-pk condenserende stoommachine om twee 15-voet diameter raderwielen aan te drijven, één aan elke kant van de boot.

Op 17 augustus 1807, Fulton en Livingston's North River Steamboat - later bekend als de Clermont-begon zijn proefvaart over de Hudson River van New York City naar Albany. Een menigte verzamelde zich om het evenement te bekijken, maar de toeschouwers verwachtten dat de stoomboot zou mislukken. Ze schoten het schip uit, dat ze "Fulton's Folly" noemden. Het schip bleef eerst staan ​​en liet Fulton en zijn bemanning op zoek naar een oplossing. Een half uur later draaiden de schoepen van de stoomboot weer en bewogen het schip gestaag vooruit tegen de stroom van de Hudson. Met een gemiddelde snelheid van bijna 5 mijl per uur voltooide de stoomboot de reis van 150 mijl in slechts 32 uur, vergeleken met de vier dagen die conventionele zeilschepen nodig hebben. De stroomafwaartse terugreis was in slechts 30 uur voltooid.

Clermont, het eerste stoomschip, ontworpen door Robert Fulton, 1807. Smith Collection / Gado / Getty Images

In een brief aan een vriend schreef Fulton over de historische gebeurtenis: 'Ik had de hele weg een lichte bries tegen me, zowel onderweg als komende, en de reis werd volledig uitgevoerd door de kracht van de stoommachine. Ik haalde vele sloepen en schoeners in, slaand tegen de wind in en scheidde ervan af alsof ze voor anker waren geweest. De kracht van het voortstuwen van boten is nu volledig bewezen. ”

Met de toevoeging van extra slaapplaatsen en andere verbeteringen, begon Fultons North River Steamboat op 4 september 1807 met de lijndienst, met passagiers en lichte vracht tussen New York en Albany aan de Hudson River. Tijdens zijn eerste seizoen van dienst ondervond de North River Steamboat herhaalde mechanische problemen, voornamelijk veroorzaakt door de kapiteins van rivaliserende zeilboten die "onbedoeld" zijn blootgestelde raderwielen ramden.

In de winter van 1808 voegden Fulton en Livingston metalen bewakers rond de schoepen toe, verbeterden de passagiersaccommodaties en registreerden de stoomboot opnieuw onder de naam North River Steamboat van Clermont - al snel afgekort tot eenvoudig Clermont. Tegen 1810 boden de Clermont en twee nieuwe, door Fulton ontworpen stoomboten regelmatige passagiers- en vrachtdiensten op de Hudson- en Raritan-rivieren in New York.

De New Orleans Stoomboot

Van 1811 tot 1812 gingen Fulton, Livingston en collega-uitvinder en ondernemer Nicholas Roosevelt een nieuwe joint venture aan. Ze waren van plan om een ​​stoomboot te bouwen die van Pittsburgh naar New Orleans kon reizen, een reis van meer dan 1.800 mijl door de rivieren Mississippi en Ohio. Ze noemden de stoomboot New Orleans.

Slechts acht jaar nadat de Verenigde Staten het Louisiana-territorium van Frankrijk hadden verworven bij de Louisiana Purchase, waren de rivieren Mississippi en Ohio nog grotendeels ongemarkeerd en onbeschermd. De route van Cincinnati, Ohio, naar Cairo, Illinois, aan de rivier de Ohio, vereiste de stoomboot om de verraderlijke "Falls of the Ohio" in de buurt van Louisville, Kentucky te navigeren - een daling van 26 voet in ongeveer een mijl. 

Route van de eerste reis van de stoomboot New Orleans. Wikimedia Commons / Public Domain

De New Orleans stoomboot verliet Pittsburgh op 20 oktober 1811 en arriveerde op 18 januari 1812 in New Orleans. Hoewel de tocht over de Ohio-rivier rustig was, bleek het navigeren over de Mississippi-rivier een uitdaging. Op 16 december 1811 veranderde de grote aardbeving in New Madrid, gecentreerd nabij New Madrid, Missouri, de positie van eerder in kaart gebrachte rivieroriëntatiepunten, zoals eilanden en kanalen, waardoor navigatie moeilijk was. Op veel plaatsen vormden bomen die omkwamen door de aardbeving gevaarlijke, constant bewegende 'haken en ogen' in het rivierkanaal die het pad van het schip blokkeerden.  

De succesvolle, zij het aangrijpende eerste reis van Fulton New Orleans bewezen dat stoomboten de vele gevaren voor navigatie op de westelijke rivieren van Amerika konden overleven. Binnen een decennium zouden door Fulton geïnspireerde stoomboten het belangrijkste middel zijn voor passagiers- en vrachtvervoer door het hart van Amerika.

Eerste stoom aangedreven oorlogsschip

Toen de Engelse marine Amerikaanse havens begon te blokkeren tijdens de oorlog van 1812, werd Fulton ingehuurd door de Amerikaanse regering om te ontwerpen wat 's werelds eerste door stoom aangedreven oorlogsschip zou worden: de Demologos.

De 150 meter lange Demologos van Fulton, in wezen een drijvende, mobiele pistoolbatterij, had twee parallelle rompen met het schoepenrad ertussen beschermd. Met zijn stoommachine in de ene romp en de ketel in de andere, woog het zwaar bewapende, gepantserde schip met een flinke 2.745 verplaatsing ton, waardoor het werd beperkt tot een tactisch gevaarlijke lage snelheid van ongeveer 7 mijl per uur. Hoewel het in oktober 1814 succesvolle proefvaarten heeft ondergaan, zijn de Demologos nooit in de strijd gebruikt.

Demologos, stoom aangedreven oorlogsschip van Robert Fulton. Wikimedia Commons / Public Domain

Toen de vrede in 1815 kwam, heeft de Amerikaanse marine de Demologos. Het schip maakte zijn laatste reis op eigen kracht in 1817, toen het president James Monroe van New York naar Staten Island bracht. Nadat de stoommachines in 1821 waren verwijderd, werd het naar de Brooklyn Navy Yard gesleept, waar het diende als een ontvangend schip totdat het per ongeluk werd vernietigd door een explosie in 1829.

Later leven en dood

Van 1812 tot zijn dood in 1815 besteedde Fulton het grootste deel van zijn tijd en geld aan juridische gevechten om zijn stoombootoctrooien te beschermen. Een reeks mislukte onderzeeërontwerpen, slechte investeringen in kunst en nooit terugbetaalde leningen aan familie en vrienden hebben zijn spaargeld verder opgebruikt.

In het begin van 1815 werd Fulton doorweekt met ijskoud water terwijl hij een vriend redde die door het ijs was gevallen tijdens het lopen op de bevroren Hudson-rivier. Fulton leed aan een ernstige verkoudheid en kreeg longontsteking en stierf op 24 februari 1815 op 49-jarige leeftijd in New York City. Hij is begraven op de Trinity Episcopal Church Cemetery op Wall Street in New York City.

Bij het vernemen van de dood van Fulton stemden beide huizen van de wetgevende macht van New York voor de komende zes weken om zwarte rouwkleding te dragen - de eerste keer dat een dergelijk eerbetoon ooit aan een particulier was betaald.

Legacy and Honours

Door betaalbaar en betrouwbaar transport van grondstoffen en eindproducten mogelijk te maken, bleken de stoomboten van Fulton essentieel voor de Amerikaanse industriële revolutie. Samen met het inluiden van het romantische tijdperk van luxe rivierbootreizen, droegen de boten van Fulton aanzienlijk bij aan de westwaartse expansie van Amerika. Bovendien zouden zijn ontwikkelingen op het gebied van door stoom aangedreven oorlogsschepen de Amerikaanse marine helpen een dominante militaire macht te worden. Tot op heden hebben vijf Amerikaanse marineschepen de naam USS geboren Fulton.

Robert Fulton 5 cent Verenigde Staten herdenkingspostzegel. Getty Images

Tegenwoordig is het standbeeld van Fulton een van die in de National Statuary Hall Collection in het Capitool. Aan de Merchant Marine Academy van de Verenigde Staten is in Fulton Hall het Department of Marine Engineering gevestigd. Samen met telegraaf uitvinder Samuel F. B. Morse, is Fulton afgebeeld op de keerzijde van het zilveren certificaat van $ 2, Verenigde Staten uit 1896. In 2006 werd Fulton opgenomen in de "National Inventors Hall of Fame" in Alexandria, Virginia.

bronnen

• Dickinson, H. W. "Robert Fulton, ingenieur en kunstenaar: zijn leven en werken." University Press of the Pacific, 1913.
• Sutcliffe, Alice Crary. "Robert Fulton en The Clermont." The Century Co., 1909.
• Latrobe, John H.B. “Een verloren hoofdstuk in de geschiedenis van de stoomboot.” Maryland Historical Society, 1871, http://www.myoutbox.net/nr1871b.htm
• Przybylek, Leslie. "De ongelooflijke reis van de stoomboot New Orleans." Senator John Heinz History Center, 18 oktober 2017, https://www.heinzhistorycenter.org/blog/western-pennsylvania-history/the-incredible-journey-of-the-steamboat-new-orleans.
• Canney, Donald L. "The Old Steam Navy, Volume One: Fregatten, sloepen en gunboats 1815-1885." Naval Institute Press, 1990.