Biografie van Pompeius de Grote, Romeinse staatsman

Pompeius de Grote (29 september 106 v.Chr. - 28 september 48 v.Chr.) Was een van de belangrijkste Romeinse militaire leiders en staatslieden tijdens de laatste decennia van de Romeinse Republiek. Hij sloot een politieke alliantie met Julius Caesar, trouwde met zijn dochter en vocht toen tegen hem voor controle over het rijk. Pompey, een ervaren krijger, werd bekend als Pompeius de Grote.

Snelle feiten: Pompeius de Grote

• Bekend om: Pompeius was een Romeinse militaire commandant en staatsman die deel uitmaakte van het Eerste Triumvirate met Marcus Licinius Crassus en Julius Caesar.
• Ook gekend als: Pompey, Gnaeus Pompeius Magnus
• Geboren: 29 september 106 v.Chr. In Picenum, Romeinse Republiek
• Ging dood: 28 september 48 v.Chr. In Pelusium, Egypte
• Partner (s): Antistia (m. 86-82 v.Chr.), Aemilia Scaura (m. 82-79 v.Chr.), Mucia Tertia (m. 79-61 v.Chr.), Julia (m. 59-54 v.Chr.), Cornelia Metella (m. 52- 48 v.Chr.)
• Kinderen: Gnaeus Pompeius, Pompeia Magna, Sextus Pompeius

Vroege leven

In tegenstelling tot Caesar, wiens Romeinse erfgoed lang en illuster was, kwam Pompeius met geld uit een niet-Latijns gezin in Picenum (in Noord-Italië). Zijn vader, Gnaeus Pompeius Strabo, was lid van de Romeinse senaat. Op 23-jarige leeftijd trad Pompeius in de voetsporen van zijn vader door het verhogen van troepen om de Romeinse generaal Sulla te helpen Rome te bevrijden van de Marians.

Marius en Sulla stonden op gespannen voet sinds Marius de eer opeiste voor een overwinning in Afrika die zijn ondergeschikte Sulla had bewerkstelligd. Hun strijd leidde tot veel Romeinse doden en ondenkbare schendingen van de Romeinse wet, zoals het brengen van een leger naar de stad zelf. Pompey was een Sullan en een voorstander van de conservatieve Optimates. EEN novus homo, of 'nieuwe man', Marius was de oom van Julius Caesar en een aanhanger van de populistische groep die bekend staat als de Populares.

Pompeius vocht tegen de mannen van Marius op Sicilië en Afrika. Voor zijn moed in de strijd kreeg hij de titel Pompeius de Grote (Pompeius Magnus).

Sertoriaanse oorlog en derde mithridatische oorlog

De burgeroorlog ging door in Rome toen Quintus Sertorius, een van de Populares, een aanval op de Sullans in het West-Romeinse rijk lanceerde. Pompeius werd gestuurd om de Sullans te helpen bij de gevechten, die duurden van 80 v.Chr. Tot 72 v.Chr. Pompeius was een ervaren strateeg; hij gebruikte zijn troepen om de vijand uit te schakelen en hen aan te vallen wanneer zij het minst vermoedden. In 71 v.Chr. Hielp hij Romeinse leiders de slavenopstand onder leiding van Spartacus te onderdrukken, en later speelde hij een rol in de nederlaag van de piratengevaar.

Toen hij in 66 v.Chr. Het land Pontus, in Klein-Azië, binnenviel, vluchtten Mithridates, die lang een doorn in Rome was geweest, naar de Krim waar hij zijn eigen dood regelde. Dit betekende dat de Mithridatische oorlogen eindelijk voorbij waren; Pompeius zou de eer kunnen halen voor een nieuwe overwinning. Namens Rome nam Pompeius in 64 v.Chr. Ook de controle over Syrië over en veroverde Jeruzalem. Toen hij in 61 vGT naar Rome terugkeerde, hield hij een triomfviering.

Het eerste triumviraat

Samen met Marcus Licinius Crassus en Julius Caesar vormde Pompeius wat bekend staat als het Eerste Triumviraat, dat de dominante kracht werd in de Romeinse politiek. Samen konden deze drie heersers de macht grijpen van enkele van de Optimaten en de macht van de Romeinse edelen in de Senaat weerstaan. Net als Pompeius was Caesar een bekwame en zeer gerespecteerde militaire leider; Crassus was de rijkste man in het Romeinse rijk.

De allianties tussen de drie mannen waren echter persoonlijk, zwak en van korte duur. Crassus was niet blij dat Pompeius de eer had gekregen om de Spartanen te overwinnen, maar met bemiddeling van Caesar stemde hij in met de regeling voor politieke doeleinden. Toen Pompey's vrouw Julia (de dochter van Caesar) stierf, brak een van de belangrijkste schakels. Crassus, een minder capabele militaire leider dan de andere twee, werd gedood bij militaire actie in Parthia.

Burgeroorlog

Na de ontbinding van het Eerste Triumviraat begonnen de spanningen op te lopen tussen Pompeius en Caesar. Sommige Romeinse leiders, waaronder degenen die zich eerder tegen het gezag van Pompeius en Caesar hadden verzet, besloten Pompeius te steunen in een verkiezing voor consul, uit angst dat het nalaten hiervan een machtsvacuüm in Rome zou veroorzaken. Pompey trouwde vervolgens met Cornelia, de dochter van de Romeinse consul Metellus Scipio. Pompeius controleerde een tijd lang een groot deel van het Romeinse rijk terwijl Caesar zijn campagnes in het buitenland voortzette.

In 51 v.Chr. Maakte Pompeius bewegingen om Caesar van zijn bevel te ontlasten. Hij beloofde ook zijn eigen legers op te geven; sommige geleerden beweren echter dat dit slechts een truc was om de publieke opinie over Caesar te schaden, waarvan niemand verwachtte dat hij zijn strijdkrachten zou overgeven. De onderhandelingen bleven enige tijd zonder succes, waarbij geen van de commandanten bereid was militaire concessies te doen, en uiteindelijk veranderde het conflict in een regelrechte oorlog. De grote Romeinse burgeroorlog - ook bekend als de burgeroorlog van Caesar - duurde vier jaar, van 49 tot 45 v.Chr. Het eindigde met de beslissende overwinning van Caesar in de Slag om Munda.

Dood

Pompeius en Caesar stonden eerst tegenover elkaar als vijandelijke bevelhebbers nadat Caesar, orders van Rome tartend, de Rubicon overstak. Caesar was de overwinnaar van de strijd bij Pharsalus in Griekenland, waar hij in aantal overtroffen werd door Pompey's strijdkrachten. Na de nederlaag vluchtte Pompeius naar Egypte, waar hij werd gedood en zijn hoofd werd afgehakt zodat het naar Caesar kon worden gestuurd.

nalatenschap

Hoewel hij zich tegen Caesar keerde, werd Pompeius alom bewonderd door zijn landgenoten voor zijn rol in de verovering van verschillende gebieden. Hij werd vooral bewonderd door de adel en beelden van hem werden in Rome geplaatst als eerbetoon aan zijn militaire en politieke prestaties. Zijn afbeelding werd gedrukt op zilveren munten in 40 v.Chr. Pompeius is afgebeeld in een aantal films en televisieseries, waaronder "Julius Caesar", "Rome", "Ancient Rome: The Rise and Fall of an Empire" en "Spartacus: War of the Damned."

bronnen

• Fields, Nic. "Warlords van Republikeins Rome: Caesar versus Pompeius." Kazemat, 2010.
• Gillespie, William Ernest. "Caesar, Cicero en Pompey: de Romeinse burgeroorlog." 1963.
• Morrell, Kit. "Pompeius, Cato en het bestuur van het Romeinse rijk." Oxford University Press, 2017.
• Seager, Robin. "Pompeius, een politieke biografie." University of California Press, 1979.