Biografie van Pericles (c. 495-429 B.C.E.)

Pericles (soms gespeld Perikles) leefde tussen ongeveer 495-429 v.Chr. en was een van de belangrijkste leiders van de klassieke periode van Athene, Griekenland. Hij is grotendeels verantwoordelijk voor de wederopbouw van de stad na de verwoestende Perzische oorlogen van 502-449 v.Chr. Hij was ook de leider van Athene tijdens (en waarschijnlijk fomenter van) de Peloponnesische oorlog (431-404); en hij stierf aan de pest van Athene die de stad verwoestte tussen 430 en 426 v.G.T..

Hij was zo belangrijk voor de klassieke Griekse geschiedenis dat het tijdperk waarin hij leefde bekend staat als het tijdperk van Pericles.

Griekse bronnen over Pericles

Wat we van Pericles weten, komt uit drie belangrijke bronnen. De vroegste staat bekend als de Funeral Oration of Pericles. Het is geschreven door de Griekse filosoof Thucydides (460-395 v.Chr.), Die zei dat hij Pericles zelf citeerde. Pericles hield zijn toespraak aan het einde van het eerste jaar van de Peloponnesische oorlog (431 v.Chr.). Daarin prijst Pericles (of Thucydides) de waarden van democratie.

De Menexenus is waarschijnlijk geschreven door Plato (ca. 428-347 v.G.T.) of door iemand die Plato imiteerde. Het is ook een begrafenisoratie die de geschiedenis van Athene citeert, en de tekst is gedeeltelijk geleend van Thucydides, maar het is een satire die de praktijk belachelijk maakt. Het formaat is een dialoog tussen Socrates en Menexenus, en daarin stelt Socrates dat de minnares van Pericles, Aspasia, de begrafenisoratie van Pericles schreef.

Eindelijk, en vooral, in zijn boek Het parallelle leven, de eerste eeuw G.T. Roman historicus Plutarch schreef het Leven van Pericles en een vergelijking van Pericles en Fabius Maximum. Engelse vertalingen van al deze teksten hebben geen auteursrechten meer en zijn beschikbaar op internet.

Familie

Via zijn moeder Agariste was Pericles lid van de Alcmeonids, een machtige familie in Athene, die afstamde van Nestor (koning van Pylos in De Odyssee) en wiens vroegste opmerkelijke lid uit de zevende eeuw voor Christus dateerde. De Alcemons werden beschuldigd van verraad tijdens de Slag om Marathon.

Zijn vader was Xanthippus, een militaire leider tijdens de Perzische oorlogen, en de overwinnaar in de Slag om Mycale. Hij was de zoon van Ariphon, die werd verbannen - een gemeenschappelijke politieke straf voor prominente Atheners, bestaande uit een 10-jarige verbanning uit Athene - maar werd teruggebracht naar de stad toen de Perzische oorlogen begonnen.

Pericles was getrouwd met een vrouw wiens naam niet door Plutarch wordt genoemd maar een naast familielid was. Ze hadden twee zonen, Xanthippus en Paralus, en gescheiden in 445 v.G.T. Beide zonen stierven in de pest van Athene. Pericles had ook een minnares, misschien een courtisane maar ook een leraar en intellectueel genaamd Aspasia van Miletus, met wie hij een zoon had, Pericles de jonge.

Onderwijs

Pericles zei dat Plutarch verlegen was geweest als een jonge man omdat hij rijk was, en van zo'n stellaire afkomst met goed geboren vrienden, dat hij bang was dat hij alleen daarvoor zou worden verbannen. In plaats daarvan wijdde hij zich aan een militaire carrière, waar hij dapper en ondernemend was. Toen werd hij een politicus.

Zijn leraren waren de muzikanten Damon en Pythocleides. Pericles was ook een leerling van Zeno van Elea, beroemd om zijn logische paradoxen, zoals die waarin hij zou hebben bewezen dat beweging niet kan optreden. Zijn belangrijkste leraar was Anaxagoras van Clazomenae (500-428 v.Chr.), Genaamd "Nous" ("Mind"). Anaxagoras is het best bekend om zijn toen-schandelijke bewering dat de zon een vurige rots was.

Openbare bureaus

Het eerste bekende openbare evenement in het leven van Pericles was de positie van 'choregos'. Choregoi waren de producenten van de theatrale gemeenschap van het oude Griekenland, gekozen uit de rijkste Atheners die de plicht hadden dramatische producties te ondersteunen. Choregoi betaalde voor alles, van personeelssalarissen tot sets, speciale effecten en muziek. In 472 financierde en produceerde Pericles het toneelstuk van toneelschrijver Aeschylus De Perzen.

Pericles kreeg ook het ambt van militaire archon of strategos, die meestal in het Engels wordt vertaald als een militaire generaal. Pericles werd gekozen strategosin 460, en dat bleef hij de komende 29 jaar.

Pericles, Cimon en democratie

In de 460s kwamen de Helots in opstand tegen de Spartanen die om hulp vroegen aan Athene. In antwoord op Sparta's hulpvraag leidde Cimon, leider van Athene, troepen naar Sparta. De Spartanen stuurden ze terug, waarschijnlijk uit angst voor de effecten van Atheense democratische ideeën op hun eigen regering.

Cimon had de voorkeur gegeven aan de oligarchische aanhangers van Athene, en volgens de tegenpartij geleid door Pericles die aan de macht was gekomen tegen de tijd dat Cimon terugkeerde, was Cimon een minnaar van Sparta en een hater van de Atheners. Hij werd verbannen en verbannen uit Athene voor 10 jaar, maar uiteindelijk teruggebracht voor de Peloponnesische oorlogen.