Biografie van Paul Cezanne, Franse post-impressionist

De Franse kunstenaar Paul Cezanne (1839-1906) was een van de belangrijkste post-impressionistische schilders. Zijn werk sloeg bruggen tussen het negentiende-eeuwse impressionisme en de ontwikkeling van sleutelbewegingen in de kunst van de twintigste eeuw. Hij was vooral belangrijk als voorloper van het kubisme.

Snelle feiten: Paul Cezanne

• Bezetting: Schilder
• Stijl: Post impressionisme
• Geboren: 19 januari 1839 in Aix-en-Provence, Frankrijk
• Ging dood: 22 oktober 1906 in Aix-en-Provence, Frankrijk
• Ouders: Louis Auguste Cezanne en Anne Elisabeth Honorine Aubert
• Echtgenoot: Marie-Hortense Fiquet
• Kind: Paul Cezanne
• Geselecteerde werken: "De baai van Marseille, gezien vanuit L'Estaque" (1885), "De kaartspelers" (1892), "Mont Sainte-Victoire" (1902)
• Opmerkelijk citaat: "Ik ben je de waarheid verschuldigd in het schilderen, en ik zal het je vertellen."

Vroege leven en training

Paul Cezanne, geboren en getogen in de stad Aix-en-Provence in Zuid-Frankrijk, was de zoon van een rijke bankier. Zijn vader moedigde hem sterk aan om het bankberoep te volgen, maar hij wees de suggestie af. De beslissing was een bron van conflict tussen de twee, maar de jonge kunstenaar ontving financiële steun van zijn vader en uiteindelijk een aanzienlijke erfenis bij de dood van de oudere Cezanne in 1886.

"Zelfportret" (1881). Erfgoedafbeeldingen / Getty-afbeeldingen

Terwijl hij naar school ging in Aix, ontmoette Paul Cezanne en werd hij goede vrienden met de schrijver Emile Zola. Ze maakten deel uit van een kleine groep die zichzelf 'de onafscheidelijke' noemde. Tegen de wens van zijn vader verhuisde Paul Cezanne in 1861 naar Parijs en woonde bij Zola.

Hoewel hij 's avonds tekenlessen volgde in 1859 in Aix, was Cezanne meestal een autodidactische kunstenaar. Hij meldde zich tweemaal aan voor de Ecole des Beaux-Arts, maar werd afgewezen door de toelatingscommissie. In plaats van formeel kunstonderwijs, bezocht Cezanne het Louvre en nam werk van meesters als Michelangelo en Titiaan over. Hij ging ook naar de Academie Suisse, een studio waar jonge kunststudenten tegen een klein lidmaatschapstarief konden tekenen van live modellen. Daar ontmoette Cezanne collega-worstelende kunstenaars Camille Pissarro, Claude Monet en Auguste Renoir die binnenkort sleutelfiguren zouden worden in de ontwikkeling van het impressionisme.

Impressionisme

In 1870 veranderde de vroege schilderstijl van Paul Cezanne drastisch. Twee belangrijke invloeden waren zijn verhuizing naar L'Estaque in Zuid-Frankrijk en zijn vriendschap met Camille Pissaro. Cezanne's werk werd vooral landschappen met lichtere penseelstreken en de levendige kleuren van het zonovergoten landschap. Zijn stijl was nauw verbonden met de impressionisten. Gedurende de jaren in L'Estaque begreep Cezanne dat hij rechtstreeks vanuit de natuur moest schilderen.

"De baai van Marseille" (1885). Corbis Historical / Getty Images

Paul Cezanne exposeerde in de eerste en derde impressionistische shows van de jaren 1870. De kritiek van academische beoordelaars heeft hem echter diep verontrust. Het grootste deel van het volgende decennium vermeed hij de Parijse kunstscène.

Volwassen periode

In de jaren 1880 nam Paul Cezanne een stal in Zuid-Frankrijk met zijn minnares Hortense Fiquet. Ze trouwden in 1886. Het werk van Cezanne begon zich af te scheiden van de principes van de impressionisten. Hij was niet geïnteresseerd in het weergeven van een vluchtig moment door te focussen op veranderend licht. In plaats daarvan was hij meer geïnteresseerd in de permanente architecturale kwaliteiten van de landschappen die hij zag. Hij koos ervoor om kleur te maken en de dominante elementen van zijn schilderijen te vormen.

Cezanne schilderde veel uitzicht op de baai van Marseille vanuit het dorp L'Estaque. Het was een van zijn favoriete opvattingen in heel Frankrijk. De kleuren zijn levendig en de gebouwen zijn onderverdeeld in strak architecturale vormen en vormen. Cezanne's breuk met de impressionisten zorgde ervoor dat kunstcritici hem beschouwden als een van de meest prominente post-impressionistische schilders.

Altijd geïnteresseerd in een gevoel van duurzaamheid in de natuurlijke wereld, creëerde Cezanne rond 1890 een reeks schilderijen met de titel "The Card Players". Hij geloofde dat het beeld van mannen die kaarten speelden een tijdloos element had. Ze zouden zich steeds opnieuw verzamelen om zich niet bewust te zijn van gebeurtenissen in de omringende wereld.

"The Card Players" (1892). Corbis Historical / Getty Images

Paul Cezanne bestudeerde de stillevens van de Nederlandse en Franse oude meesters in het Louvre. Uiteindelijk ontwikkelde hij zijn eigen stijl van het schilderen van stillevens met behulp van de sculpturale, architecturale benadering die hij gebruikte bij het schilderen van gebouwen in landschappen.

Later werk

Aan het aangename leven van Cezanne in Zuid-Frankrijk kwam in 1890 een einde met een diabetesdiagnose. De ziekte zou de rest van zijn leven kleuren, waardoor zijn persoonlijkheid donkerder en meer teruggetrokken zou worden. In zijn laatste jaren bracht hij lange tijd alleen door, waarbij hij zich op zijn schilderij concentreerde en persoonlijke relaties negeerde.

In 1895 bezocht Paul Cezanne de Bibemus-steengroeven in de buurt van Mont Sainte-Victoire. De vormen die hij schilderde in landschappen met de berg en de steengroeven inspireerden de latere beweging van het kubisme.

Cezanne's laatste jaren omvatten een gespannen relatie met zijn vrouw, Marie-Hortense. De dood van de moeder van de kunstenaar in 1895 verhoogde de spanning tussen man en vrouw. Cezanne bracht de meeste tijd alleen door in zijn laatste jaren en onterfde zijn vrouw. Hij liet al zijn rijkdom over aan hun zoon, Paul.

In 1895 had hij ook zijn eerste one-man-tentoonstelling in Parijs. Beroemde kunsthandelaar Ambroise Vollard richtte de show op en omvatte meer dan honderd schilderijen. Helaas negeerde het grote publiek de show grotendeels.

Het belangrijkste onderwerp van het werk van Paul Cezanne in zijn laatste jaren was de Mont Sainte-Victoire en een serie schilderijen van zwemmers die dansen en feesten in een landschap. De laatste werken met de zwemmers werden abstracter en gericht op vorm en kleur, zoals het landschap van Cezanne en stillevens.

Paul Cézanne (Frans, 1839-1906). The Large Bathers, 1906. Olie op canvas. 82 7/8 x 98 3/4 in. (210,5 x 250,8 cm). Gekocht bij het W. P. Wilstach Fonds, 1937. © Philadelphia Museum of Art

Paul Cezanne stierf op 22 oktober 1906 in zijn ouderlijk huis in Aix aan complicaties door longontsteking.

Overgang naar de 20e eeuw

Cezanne was een kritisch overgangsfiguur tussen de kunstwereld van eind 1800 en de nieuwe eeuw. Hij brak bewust van de impressionistische focus op de aard van het licht om de kleur en vorm van de objecten die hij zag te onderzoeken. Hij beschouwde schilderen als zoiets als een analytische wetenschap die de structuur van zijn onderwerpen onderzoekt.

In navolging van Cezanne's innovaties, fauvisme, kubisme en expressionisme, waren de bewegingen die de vroege twintigste-eeuwse avant-garde Parijse kunstscène domineerden, voornamelijk bezig met materiële onderwerpen in plaats van de voorbijgaande invloed van licht.

"Stilleven met gordijn en kruik versierd met bloemen" (1895). Sergio Anelli / Getty Images

nalatenschap

Naarmate Paul Cezanne in zijn laatste jaren teruggetrokkener werd, steeg zijn reputatie als innovatieve kunstenaar bij jonge kunstenaars. Pablo Picasso was een van de nieuwe generatie die Cezanne als een meesterlijk toonaangevend licht in de kunstwereld beschouwde. Vooral het kubisme dankt een aanzienlijke schuld aan de belangstelling van Cezanne voor de architecturale vormen in zijn landschappen.

Een overzichtstentoonstelling uit 1907 van Cezanne's werk, een jaar na zijn dood, richtte zich eindelijk op zijn belang voor de ontwikkeling van kunst uit de twintigste eeuw. In hetzelfde jaar schilderde Pablo Picasso zijn monumentale "Demoiselles d'Avignon" duidelijk beïnvloed door Cezanne's schilderijen van zwemmers.

bronnen

• Danchev, Alex. Cezanne: A Life. Pantheon, 2012.
• Opnieuw, John. Cezanne: A Biography. Harry N. Abrams, 1986.