Marge Piercy (geboren op 31 maart 1936) is een feministische schrijver van fictie, poëzie en memoires. Ze staat erom bekend vrouwen, relaties en emoties op nieuwe en provocerende manieren te onderzoeken. Haar cyberpunkroman "He, She and It" (buiten de VS bekend als "Body of Glass") won de Arthur C. Clarke Award, die de beste sciencefiction eert, in 1993.
Piercy werd geboren en groeide op in Detroit. Net als veel Amerikaanse families uit de jaren 1930, werd haar beïnvloed door de Grote Depressie. Haar vader, Robert Piercy, was soms werkloos. Ze kende ook de 'buitenstaander'-strijd om joods te zijn, omdat ze werd opgevoed door haar joodse moeder en niet-praktiserende presbyteriaanse vader. Haar buurt was een arbeidersbuurt, blok voor blok gescheiden. Ze ging door een aantal jaren van ziekte na de vroege gezondheid, eerst getroffen door Duitse mazelen en vervolgens reumatische koorts. Lezen hielp haar door die periode heen.
Marge Piercy citeert haar grootmoeder van moederskant, die eerder op een shtetl in Litouwen had gewoond, als een invloed op haar opvoeding. Ze herinnert zich haar grootmoeder als verhalenverteller en haar moeder als vraatzuchtige lezer die de observatie van de wereld om haar heen aanmoedigde.
Ze had een onrustige relatie met haar moeder, Bert Bunnin Piercy. Haar moeder moedigde haar aan om te lezen en nieuwsgierig te zijn, maar was ook zeer emotioneel en niet erg tolerant voor de groeiende onafhankelijkheid van haar dochter.
Marge Piercy begon als tiener poëzie en fictie te schrijven. Ze studeerde af aan Mackenzie High School. Ze ging naar de Universiteit van Michigan, waar ze mede-redacteur was van het literaire tijdschrift en voor het eerst uitgever werd. Ze verdiende beurzen en prijzen, waaronder een fellowship naar Noordwest om haar masterdiploma na te streven.
Marge Piercy voelde als een buitenstaander in het Amerikaanse hoger onderwijs van de jaren 1950, deels vanwege wat zij dominante Freudiaanse waarden noemt. Haar seksualiteit en doelen voldeden niet aan het verwachte gedrag. De thema's seksualiteit van vrouwen en de rollen van vrouwen zouden later prominent in haar schrijven staan.
Ze publiceerde "Breaking Camp," een boek met haar poëzie, in 1968.
Marge Piercy trouwde jong, maar verliet haar eerste echtgenoot op 23-jarige leeftijd. Hij was een natuurkundige en een Jood uit Frankrijk, actief in anti-oorlogsactiviteiten tijdens de Franse oorlog met Algerije. Ze woonden in Frankrijk. Ze was gefrustreerd door de verwachting van haar man van conventionele seksrollen, waaronder het niet serieus nemen van haar schrijven.
Nadat ze dat huwelijk had verlaten en gescheiden, woonde ze in Chicago, werkte ze in verschillende deeltijdbanen om de kost te verdienen, terwijl ze poëzie schreef en deelnam aan de burgerrechtenbeweging.
Met haar tweede echtgenoot, een computerwetenschapper, woonde Marge Piercy in Cambridge, San Francisco, Boston en New York. Het huwelijk was een open relatie en anderen woonden soms met hen samen. Ze werkte lange uren als een feministische en anti-oorlogsactivist, maar verliet uiteindelijk New York nadat de bewegingen begonnen te versplinteren en uiteen te vallen.
Marge Piercy en haar man verhuisden naar Cape Cod, waar ze begon met het schrijven van Small Changes, gepubliceerd in 1973. Die roman onderzoekt een verscheidenheid aan relaties met mannen en vrouwen, in het huwelijk en in het gemeenschappelijke leven. Haar tweede huwelijk eindigde later dat decennium.
Marge Piercy huwde Ira Wood in 1982. Ze hebben verschillende boeken samen geschreven, waaronder het toneelstuk 'Last White Class," de roman "Storm Tide" en een non-fictieboek over het vak van schrijven. Samen begonnen ze de Leapfrog Press, die midlist fictie, poëzie en non-fictie publiceert. Ze verkochten de uitgeverij in 2008 aan nieuwe eigenaren.
Marge Piercy zegt dat haar schrijven en poëzie zijn veranderd nadat ze naar Cape Cod was verhuisd. Ze ziet zichzelf als onderdeel van een verbonden universum. Ze kocht grond en raakte geïnteresseerd in tuinieren. Naast schrijven bleef ze actief in de vrouwenbeweging en gaf ze les in een Joods retraitecentrum.
Marge Piercy bezocht vaak de plaatsen waar ze haar romans zet, zelfs als ze er eerder was geweest, om ze door de ogen van haar personages te zien. Ze beschrijft het schrijven van fictie als een paar jaar bewonen in een andere wereld. Het stelt haar in staat om keuzes te onderzoeken die ze niet heeft gemaakt en zich voor te stellen wat er zou zijn gebeurd.