Biografie van Luigi Galvani, Electrophysiology Pioneer

Luigi Galvani (9 september 1737 - 4 december 1798) was een Italiaanse arts die aantoonde wat we nu begrijpen als de elektrische basis van zenuwimpulsen. In 1780 liet hij per ongeluk kikkerspieren trillen door ze te laten schokken met een vonk uit een elektrostatische machine. Hij ontwikkelde vervolgens een theorie van 'dierlijke elektriciteit'.

Snelle feiten: Luigi Galvani

• Bekend om: Aantonen van de elektrische basis van zenuwimpulsen
• Ook gekend als: Aloysius Galvanus
• Geboren: 9 september 1737 in Bologna, pauselijke staten
• Ouders: Domenico Galvani en Barbara Caterina Galvani 
• Ging dood: 4 december 1798 in Bologna, pauselijke staten
• Onderwijs: Universiteit van Bologna, Bologna, Pauselijke Staten
• Gepubliceerde werken: De viribus electricitatis in motu musculari commentarius (Commentaar op het effect van elektriciteit op spierbeweging)
• Echtgenoot: Lucia Galeazzi Galvani 
• Opmerkelijk citaat: "Ik werd ontslagen met een ongelooflijke ijver en het verlangen om dezelfde ervaring te hebben, en om aan het licht te brengen wat mogelijk in het fenomeen verborgen zit. Daarom heb ik zelf ook het punt van een scalpel toegepast op een of andere crural zenuw op het moment dat men of andere aanwezigen wekten een vonk op. Het fenomeen gebeurde altijd op dezelfde manier: gewelddadige samentrekking in individuele ledemaatspieren, net alsof het voorbereide dier met tetanus was gegrepen, werd op hetzelfde moment in welke vonken werden afgevoerd. "

Vroege leven en onderwijs

Luigi Galvani werd geboren in Bologna, Italië, op 9 september 1737. Als jonge man wilde hij religieuze geloften afleggen, maar zijn ouders haalden hem over om in plaats daarvan naar de universiteit te gaan. Hij studeerde aan de Universiteit van Bologna, waar hij in 1759 zijn graad in geneeskunde en filosofie behaalde.

Werk en onderzoek

Na zijn afstuderen vulde hij zijn eigen onderzoek en praktijk aan als eredocent aan de universiteit. Zijn vroegste gepubliceerde artikelen hadden betrekking op een breed scala aan onderwerpen, van de anatomie van botten tot de urinewegen van vogels.

Tegen het einde van de jaren 1760 was Galvani getrouwd met Lucia Galeazzi, de dochter van een voormalige professor. Ze hadden geen kinderen. Galvani werd professor in anatomie en chirurgie aan de universiteit en nam na zijn dood de positie van zijn schoonvader in. In de jaren 1770 verschoof de focus van Galvani van anatomie naar de relatie tussen elektriciteit en leven.

Geweldige ontdekking

Zoals bij veel wetenschappelijke ontdekkingen, wordt een kleurrijk verhaal verteld over de onbedoelde onthulling van bio-elektriciteit. Volgens Galvani zelf observeerde hij op een dag zijn assistent met een scalpel op een zenuw in het been van een kikker. Toen een nabijgelegen elektrische generator een vonk veroorzaakte, trilde het been van de kikker.

Deze observatie bracht Galvani ertoe zijn beroemde experiment te ontwikkelen. Hij heeft jarenlang zijn hypothese getest - dat elektriciteit een zenuw kan binnendringen en een samentrekking kan veroorzaken - met een verscheidenheid aan metalen.

'Dierlijke elektriciteit'

Later kon Galvani spiercontractie veroorzaken zonder een bron van elektrostatische lading door de zenuw van de kikker met verschillende metalen aan te raken. Na verder experimenteren met natuurlijke (d.w.z. bliksem) en kunstmatige (d.w.z. wrijving) elektriciteit concludeerde hij dat dierlijk weefsel zijn eigen aangeboren vitale kracht bevatte, die hij 'dierlijke elektriciteit' noemde.

Hij geloofde dat 'dierlijke elektriciteit' een derde vorm van elektriciteit was - een beeld dat niet helemaal ongewoon was in de 18e eeuw. Hoewel deze bevindingen onthullend waren en in die tijd velen in de wetenschappelijke gemeenschap verbaasden, was er een tijdgenoot van Galvani, Alessandro Volta, nodig om de betekenis van Galvani's ontdekkingen te verfijnen.

Reactie van Volta

Als hoogleraar natuurkunde was Volta een van de eersten die een serieuze reactie op Galvani's experimenten opzette. Volta bewees dat de elektriciteit niet uit het dierlijke weefsel zelf kwam, maar uit het effect dat wordt veroorzaakt door het contact van twee verschillende metalen in een vochtige omgeving (bijvoorbeeld een menselijke tong). Ironisch genoeg toont ons huidige begrip aan dat beide wetenschappers gelijk hadden.

Galvani zou proberen te reageren op Volta's conclusies door zijn theorie van 'dierlijke elektriciteit' hardnekkig te verdedigen, maar het begin van persoonlijke tragedies (zijn vrouw stierf in 1790) en het politieke momentum van de Franse revolutie verhinderden hem zijn reactie voort te zetten..

Later leven en dood

Napoleons troepen bezetten Noord-Italië (inclusief Bologna) en in 1797 moesten academici een eed van trouw afleggen aan de door Napoleon uitgeroepen republiek. Galvani weigerde en werd gedwongen zijn positie te verlaten.

Zonder inkomen verhuisde Galvani terug naar zijn ouderlijk huis. Hij stierf daar op 4 december 1798, in relatieve duisternis.

nalatenschap

De invloed van Galvani leeft voort, niet alleen in de ontdekkingen die zijn werk inspireerde - zoals Volta's uiteindelijke ontwikkeling van de elektrische batterij - maar ook in een schat aan wetenschappelijke terminologie. Een "galvanometer" is een instrument dat wordt gebruikt om elektrische stroom te detecteren. "Galvanische corrosie" is ondertussen een versnelde elektrochemische corrosie die optreedt wanneer ongelijksoortige metalen in elektrisch contact worden geplaatst. Ten slotte wordt de term "galvanisme" in de biologie gebruikt om elke spiercontractie aan te duiden die door een elektrische stroom wordt gestimuleerd. In de natuurkunde en scheikunde is "galvanisme" de inductie van elektrische stroom door een chemische reactie.

Galvani speelt ook een verrassende rol in de literaire geschiedenis. Zijn experimenten met kikkers wekten een angstaanjagend gevoel van ontwaken op in de manier waarop ze beweging in een dood dier motiveerden. Galvani's observaties dienden als een genoteerde inspiratie voor Mary Shelley's "Frankenstein".

bronnen

• Dibner, Bern. Galvani-Volta: een controverse die leidde tot de ontdekking van nuttige elektriciteit. Burndy Library, 1952.
• Commentaar op het effect van elektriciteit op spierbeweging Volledige tekst van "."
• "Luigi Galvani." MagLab.