Biografie van Lucrezia Borgia, dochter van paus Alexander VI

Lucrezia Borgia (18 april 1480 - 24 juni 1519) was de onwettige dochter van paus Alexander VI (Rodrigo Borgia) door een van zijn minnaressen. Ze had drie politieke huwelijken, gearrangeerd voor het voordeel van haar familie, en had waarschijnlijk verschillende overspelige allianties. Borgia was ook een tijdje een pauselijke secretaresse en haar latere jaren brachten ze in relatieve stabiliteit door als de "goede hertogin" van Ferrara, soms handelend als de facto heerser in afwezigheid van haar man.

Snelle feiten: Lucrezia Borgia

• Bekend om: Borgia was de dochter van paus Alexander VI en een belangrijke Italiaanse edelvrouw.
• Geboren: 18 april 1480 in Rome, Italië
• Ouders: Kardinaal Rodrigo de Borgia (paus Alexander VI) en Vannozza dei Cattanei
• Ging dood: 24 juni 1519 in Ferrara, Italië
• Partner (s): Giovanni Sforza (m. 1493-1497), Alfonso van Aragon (m. 1498-1500), Alfonso d'Este (m. 1502-1519)
• Kinderen: Zeven

Vroege leven

Lucrezia Borgia werd geboren in 1480 in Rome. Haar vader Rodrigo was kardinaal in de katholieke kerk toen ze werd geboren. De moeder van Lucrezia was zijn minnares van enkele jaren, Vannozza Cattanei, die ook de moeder was van twee oudere kinderen van Rodrigo, Giovanni en Cesare. Nadat Rodrigo paus werd als Alexander VI, ging hij verder in de kerk van veel Borja- en Borgia-familieleden.

Over Borgia is niet veel bekend, maar rond 1489 woonde ze bij de derde neef van haar vader, Adriana de Mila, en de nieuwe minnares van haar vader, Giulia Farnese, die getrouwd was met de stiefzoon van Adriana. Adriana, een weduwe, zorgde voor Lucrezia, die werd opgeleid in het nabijgelegen klooster van St. Sixtus.

Toen kardinaal Rodrigo in 1492 tot paus werd gekozen, begon hij dat kantoor in het voordeel van zijn gezin te gebruiken. Cesare, een van Lucrezia's broers, werd aartsbisschop en in 1493 werd hij kardinaal. Giovanni werd hertog en moest pauselijke legers leiden.

Eerste huwelijk

De familie Sforza in Milaan was een van de machtigste families in Italië en had de verkiezing van paus Alexander VI gesteund. Ze waren ook verbonden met de Franse koning tegen Napels. Een lid van de familie Sforza, Giovanni Sforza, was heer van een klein Adriatisch vissersdorpje genaamd Pesano. Het was met hem dat Alexander een huwelijk regelde voor Lucrezia, om de familie Sforza te belonen voor hun steun en om hun families samen te binden.

Lucrezia was 13 jaar oud toen ze op 12 juni 1493 trouwde met Giovanni Sforza. Het huwelijk was niet gelukkig. Binnen vier jaar klaagde Lucrezia over zijn gedrag. Giovanni beschuldigde Lucrezia ook van wangedrag. De familie Sforza was niet langer in de gunst van de paus; Ludovico had een aanval van de Fransen uitgelokt die Alexander bijna zijn pausdom heeft gekost. Lucrezia's vader en haar broer Cesare begonnen andere plannen voor Lucrezia te hebben: Alexander wilde allianties van Frankrijk naar Napels schakelen.

Begin 1497 gingen Lucrezia en Giovanni uit elkaar. De Borgia's begonnen het proces van het nietig verklaren van het huwelijk, waarbij Giovanni werd beschuldigd van impotentie en niet-voortzetting van het huwelijk. Uiteindelijk stemde Giovanni in met de nietigverklaring in ruil voor het behouden van de substantiële bruidsschat die Lucrezia in het huwelijk had gebracht.

Tweede huwelijk

Lucrezia, 21 jaar oud, huwde Alfonso d'Aragon bij volmacht op 28 juni 1498 en persoonlijk op 21 juli. Een feest zoals dat bij haar eerste huwelijk vierde dit tweede huwelijk.

Het tweede huwelijk verliep sneller dan het eerste. Slechts een jaar later verleidden andere allianties de Borgia's. Alfonso verliet Rome, maar Lucrezia bracht hem ertoe terug te keren. Ze werd benoemd tot gouverneur van Spoleto. Op 1 november 1499 baarde ze de zoon van Alfonso en noemde hem Rodrigo naar haar vader.

Op 15 juli van het volgende jaar overleefde Alfonso een moordaanslag. Hij was in het Vaticaan geweest en was op weg naar huis toen huurmoordenaars hem herhaaldelijk staken. Hij slaagde erin om thuis te komen, waar Lucrezia voor hem zorgde en gewapende bewakers inhuurde om hem te beschermen.

Ongeveer een maand later, op 18 augustus, bezocht Cesare Borgia Alfonso, die aan het recupereren was en beloofde datgene wat niet eerder was voltooid, te "voltooien". Cesare kwam later terug met een andere man, ruimde de kamer op en, terwijl de andere man later het verhaal vertelde, liet zijn medewerker Alfonso wurgen of smoren. Lucrezia werd verwoest door de dood van haar man.

Na haar terugkeer naar Rome begon Lucrezia naast haar vader in het Vaticaan te werken. Ze behandelde de post van de paus en beantwoordde deze zelfs als hij niet in de stad was.

Derde huwelijk

Een nog jonge dochter van de paus bleef een uitstekende kandidaat voor een gearrangeerd huwelijk om de kracht van Borgia te verstevigen. De oudste zoon en vermoedelijke erfgenaam van de hertog van Ferrara was een recente weduwnaar. De Borgias zagen dit als een kans voor een alliantie met een regio die fysiek tussen hun huidige machtsbasis lag en een andere die ze wilden toevoegen aan het land van de familie.

Ercole d'Este, de hertog van Ferrara, was begrijpelijkerwijs terughoudend om zijn zoon, Alfonso d'Este, te trouwen met een vrouw wiens eerste twee huwelijken in schandaal en dood waren geëindigd, of om hun meer gevestigde familie te trouwen met de nieuwe machtige Borgias. Ercole d'Este was verbonden met de koning van Frankrijk, die de alliantie met de paus wilde. De paus bedreigde Ercole met het verlies van zijn land en titel als hij niet instemde. Ercole reed een koopje voordat hij instemde met het huwelijk in ruil voor een zeer grote bruidsschat, een positie in de kerk voor zijn zoon, enkele extra landen en lagere betalingen aan de kerk. Ercole overwoog zelfs om met Lucrezia zelf te trouwen als zijn zoon Alfonso niet met het huwelijk instemde, maar Alfonso wel.