Biografie van Joel Roberts Poinsett

Joel Roberts Poinsett was een geleerde en reiziger wiens vaardigheden als diplomaat in het begin van de 19e eeuw werden vertrouwd door vijf opeenvolgende Amerikaanse presidenten.

Vandaag herinneren we ons hem niet omdat hij zo serieus werd genomen door presidenten van James Madison tot Martin Van Buren, of omdat hij diende als congreslid, ambassadeur en in het kabinet als minister van oorlog. We zien ook over het hoofd dat hij hielp voorkomen dat zijn geboorteplaats, South Carolina, 30 jaar vóór de burgeroorlog de Unie verliet tijdens de verhitte politiek van de vernietigingscrisis.

Poinsett wordt vandaag vooral herinnerd omdat hij een toegewijde tuinier was, en toen hij een fabriek in Mexico zag die rood werd voor Kerstmis, bracht hij natuurlijk monsters terug om in zijn kas in Charleston te kweken. Die plant werd later naar hem genoemd, en natuurlijk zijn de poinsettia een standaard kerstversiering geworden.

Een artikel over plantennamen in de New York Times in 1938 stelde dat Poinsett 'waarschijnlijk walgde van de bekendheid die hem is overkomen'. Dat kan de zaak overdrijven. De plant is tijdens zijn leven naar hem vernoemd en vermoedelijk heeft Poinsett geen bezwaar gemaakt.

Na zijn dood op 12 december 1851 publiceerden kranten tributes waarin geen melding werd gemaakt van de plant waarvoor hij zich nu herinnert. De New York Times, op 23 december 1851, begon zijn overlijdensadvertentie door Poinsett een 'politicus, staatsman en diplomaat' te noemen en noemde hem later een 'substantiële intellectuele macht'.

Pas tientallen jaren later werden de kerststerren wijd verbreid en begonnen ze met Kerstmis een enorme populariteit te bereiken. En het was in het begin van de 20e eeuw dat miljoenen onbewust naar Poinsett begonnen te verwijzen terwijl ze zich niet bewust waren van zijn diplomatieke avonturen 100 jaar eerder.

Vroege diplomatie van Poinsett

Joel Roberts Poinsett werd geboren in Charleston, South Carolina, op 2 maart 1779. Zijn vader was een vooraanstaand arts en als jongen werd Poinsett opgeleid door zijn vader en privéleraren. In zijn tienerjaren werd hij naar een academie in Connecticut gestuurd door Timothy Dwight, een bekende opvoeder. In 1796 begon hij in het buitenland te studeren en volgde achtereenvolgens een universiteit in Engeland, een medische school in Schotland en een militaire academie in Engeland. 

Poinsett wilde een militaire carrière nastreven, maar zijn vader moedigde hem aan om terug te keren naar Amerika en rechten te studeren. Na het volgen van juridische studies in Amerika, keerde hij terug naar Europa in 1801 en bracht het grootste deel van de volgende zeven jaar door Europa en Azië. Toen in 1808 de spanningen tussen Groot-Brittannië en de Verenigde Staten toenamen en het leek alsof de oorlog kon uitbreken, keerde hij terug naar huis.

Hoewel hij blijkbaar nog steeds van plan is zich bij het leger aan te sluiten, werd hij in plaats daarvan als diplomaat in overheidsdienst gebracht. In 1810 stuurde de regering-Madison hem als een speciale gezant naar Zuid-Amerika. In 1812 poseerde hij als een Britse koopman om inlichtingen te verzamelen over gebeurtenissen in Chili, waar een revolutie onafhankelijkheid van Spanje zocht.

De situatie in Chili werd volatiel en de positie van Poinsett werd precair. Hij vertrok uit Chili naar Argentinië, waar hij verbleef tot hij in het voorjaar van 1815 terugkeerde naar zijn huis in Charleston. 

Ambassadeur in Mexico

Poinsett raakte geïnteresseerd in de politiek in South Carolina en werd in 1816 verkozen tot statewide. In 1817 riep president James Monroe Poinsett op om terug te keren naar Zuid-Amerika als een speciale gezant, maar hij weigerde. 

In 1821 werd hij gekozen in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Hij diende vier jaar in het congres. Zijn tijd op Capitol Hill werd onderbroken, van augustus 1822 tot januari 1823, toen hij Mexico bezocht op een speciale diplomatieke missie voor president Monroe. In 1824 publiceerde hij een boek over zijn reis, Opmerkingen over Mexico, die vol zit met sierlijk geschreven details over de Mexicaanse cultuur, landschappen en planten.

In 1825 werd John Quincy Adams, zelf een geleerde en diplomaat, president. Ongetwijfeld onder de indruk van Poinsett's kennis van het land, benoemde Adams hem als de Amerikaanse ambassadeur in Mexico.

Poinsett diende vier jaar in Mexico en zijn tijd daar was vaak behoorlijk onrustig. De politieke situatie in het land was onrustig en Poinsett werd vaak beschuldigd, redelijk of niet, van intriges. Op een gegeven moment werd hij bestempeld als "een plaag" naar Mexico voor zijn vermeende bemoeienis met de lokale politiek.

Poinsett en nietigverklaring

Hij keerde terug naar Amerika in 1830 en president Andrew Jackson, met wie Poinsett jaren eerder vriendschap had gesloten, gaf hem wat neerkwam op een diplomatieke missie op Amerikaans grondgebied. Terugkerend naar Charleston, werd Poinsett de president van de Unionistische Partij in South Carolina, een factie die vastbesloten was om te voorkomen dat de staat zich afscheidde van de Unie tijdens de vernietigingscrisis.