Biografie van Jim Jones, Leader of the Peoples Temple Cult

Jim Jones (13 mei 1931 - 18 november 1978), de leider van de cultus van de Peoples-tempel, was zowel charismatisch als gestoord. Jones had een visie voor een betere wereld en richtte de Peoples Temple op om dat te helpen realiseren. Helaas overwon zijn onstabiele persoonlijkheid hem uiteindelijk en werd hij verantwoordelijk voor de dood van meer dan 900 mensen, van wie de meesten "revolutionaire zelfmoord" pleegden of werden vermoord op de Jonestown-compound in Guyana.

Snelle feiten: Jim Jones

• Bekend om: Cultleider verantwoordelijk voor zelfmoord en moord op meer dan 900 mensen
• Ook gekend als: James Warren Jones, "Vader"
• Geboren: 13 mei 1931 in Kreta, Indiana
• Ouders: James Thurman Jones, Lynetta Putnam
• Ging dood: 18 november 1978 in Jonestown, Guyana
• Onderwijs: Butler University
• Echtgenoot: Marceline Baldwin Jones
• Kinderen: Lew, Suzanne, Stephanie, Agnes, Suzanne, Tim, Stephan Gandhi; meerdere kinderen buiten het huwelijk
• Opmerkelijk citaat: "Ik zou graag mijn eigen soort dood willen kiezen, voor de verandering. Ik ben het zat om naar de hel te worden gekweld. Moe van het."

Vroege jaren

Jim Jones werd geboren in het kleine stadje Kreta, Indiana, op 13 mei 1931. Omdat zijn vader James tijdens de Eerste Wereldoorlog gewond was geraakt en niet kon werken, ondersteunde Jim's moeder Lynetta het gezin.

Buren vonden het gezin een beetje vreemd. Jeugdmaatjes herinneren zich dat Jim nepkerkdiensten in zijn huis hield, waarvan vele begrafenisdiensten waren voor dode dieren. Sommigen vroegen zich af waar hij zoveel dode dieren bleef 'vinden' en geloofden dat hij er zelf enkele had gedood.

Huwelijk en gezin

Terwijl hij als tiener in een ziekenhuis werkte, ontmoette Jones Marceline Baldwin. De twee trouwden in juni 1949. Ondanks een extreem moeilijk huwelijk bleef Marceline tot het einde bij Jones.

Jones en Marceline hadden samen één kind en adopteerden verschillende kinderen van verschillende etnische groepen. Jones was trots op zijn "regenboogfamilie" en spoorde anderen aan interraciaal te adopteren.

Als volwassene wilde Jim Jones van de wereld een betere plek maken. Aanvankelijk probeerde Jones student-pastor te zijn in een reeds gevestigde kerk, maar hij raakte snel ruzie met het leiderschap van de kerk. Jones, die sterk tegen segregatie was, wilde de kerk integreren, wat op dat moment geen populair idee was.

Genezingsrituelen

Jones begon al snel specifiek tot Afro-Amerikanen te prediken, die hij het meest wilde helpen. Hij gebruikte vaak 'genezende' rituelen om nieuwe volgers aan te trekken. Deze zeer geënsceneerde gebeurtenissen claimden de ziekten van mensen te genezen - van oogproblemen tot hartziekten.

Binnen twee jaar had Jones genoeg volgers om zijn eigen kerk te beginnen. Door geïmporteerde apen als huisdier aan mensen van deur tot deur te verkopen, had Jones genoeg geld gespaard om zijn eigen kerk in Indianapolis te openen.

The Origins of the Peoples Temple

Opgericht in 1956 door Jim Jones, begon de Peoples Temple in Indianapolis, Indiana als een raciaal geïntegreerde kerk die zich richtte op het helpen van mensen in nood. In een tijd waarin de meeste kerken gescheiden waren, bood de Peoples Temple een heel ander, utopisch beeld van wat de samenleving zou kunnen worden.

Jones was de leider van de kerk. Hij was een charismatische man die loyaliteit eiste en tot opoffering predikte. Zijn visie was socialistisch van aard. Hij geloofde dat het Amerikaanse kapitalisme een ongezond evenwicht in de wereld veroorzaakte, waar de rijken te veel geld hadden en de armen hard werkten om te weinig te ontvangen.

Via de Peoples Temple predikte Jones activisme. Hoewel het slechts een kleine kerk is, heeft de Peoples Temple soepkeukens en tehuizen voor ouderen en geesteszieken ingesteld. Het hielp ook mensen om een ​​baan te vinden.

Verhuizen naar Californië

Terwijl de Peoples Temple steeds succesvoller werd, groeide ook het onderzoek naar Jones en zijn praktijken. Toen een onderzoek naar zijn genezingsrituelen zou beginnen, besloot Jones dat het tijd was om te verhuizen.

In 1966 verplaatste Jones de Peoples Temple naar Redwood Valley, Californië, een klein stadje net ten noorden van Ukiah in het noordelijke deel van de staat. Jones koos met name Redwood Valley omdat hij een artikel had gelezen waarin het werd genoemd als een van de topplaatsen die het minst waarschijnlijk zullen worden geraakt tijdens een nucleaire aanval. Bovendien leek Californië veel meer open voor het aanvaarden van een geïntegreerde kerk dan Indiana. Ongeveer 65 families volgden Jones van Indiana tot Californië.

Eenmaal gevestigd in Redwood Valley, breidde Jones zich uit naar de San Francisco Bay Area. De Peoples Temple vestigde opnieuw huizen voor ouderen en geesteszieken. Het hielp ook verslaafden en pleegkinderen. Het werk van de Peoples Temple werd geprezen in kranten en door lokale politici.

Mensen vertrouwden Jim Jones en geloofden dat hij een duidelijk beeld had van wat er in de Verenigde Staten moest worden veranderd. Toch wisten velen niet dat Jones een veel complexere man was; een man die onevenwichtiger was dan iemand ooit had vermoed.

Drugs, kracht en paranoia

Van de buitenkant zagen Jim Jones en zijn Peoples Temple eruit als een geweldig succes; de realiteit was echter heel anders. In feite veranderde de kerk in een cultus rond Jim Jones.

Na de verhuizing naar Californië veranderde Jones de teneur van de Peoples Temple van religieus naar politiek, met een sterke communistische neiging. Leden aan de top van de hiërarchie van de kerk hadden niet alleen hun toewijding aan Jones toegezegd, maar hadden ook al hun materiële bezittingen en geld toegezegd. Sommige leden hebben zelfs de voogdij over hun kinderen aan hem ondertekend.

Jones raakte snel verliefd op macht en eiste van zijn volgelingen dat hij hem 'vader' of 'vader' noemde. Later begon Jones zichzelf te beschrijven als 'Christus' en beweerde hij vervolgens in de afgelopen jaren dat hij zichzelf God was.

Jones nam ook grote hoeveelheden medicijnen, zowel amfetamine als barbituraten. In het begin was het misschien om hem te helpen langer op te blijven zodat hij meer goed werk kon doen. Al snel veroorzaakten de medicijnen echter grote stemmingswisselingen, verslechterde zijn gezondheid en verhoogde zijn paranoia.

Jones maakte zich niet langer alleen zorgen over nucleaire aanvallen. Hij geloofde al snel dat de hele regering, vooral de CIA en de FBI, achter hem aan zat. Gedeeltelijk om te ontsnappen aan deze waargenomen overheidsdreiging en om te ontsnappen aan een uiteengezet artikel dat binnenkort zou verschijnen, besloot Jones de Peoples Temple naar Guyana in Zuid-Amerika te verplaatsen.

The Jonestown Settlement and Suicide

Nadat Jones veel van de leden van de Peoples Temple had overtuigd om naar een utopische gemeente in de jungle van Guyana te gaan, werd Jones's controle over zijn leden extreem. Het was voor velen duidelijk dat Jones niet kon ontsnappen aan de controle; deze controle werd gedeeltelijk aangewend door zijn gebruik van geestverruimende medicijnen om zijn volgelingen te beheren. Volgens The New York Times, hij had opgeslagen en was het toedienen van "Quaaludes, Demerol, Valium, morfine en 11.000 doses Thorazine, een medicijn dat wordt gebruikt om mensen met extreme psychische problemen te kalmeren." De levensomstandigheden waren vreselijk, de werkuren waren lang en Jones was erger geworden.

Toen geruchten over de omstandigheden op het terrein van Jonestown familieleden thuis bereikten, zetten bezorgde familieleden de regering onder druk om actie te ondernemen. Toen Rep. Leo Ryan van Californië een reis naar Guyana maakte om Jonestown te bezoeken, ontketende de reis Jones's eigen angst voor een samenzwering van de overheid die erop uit was om hem te krijgen.

Voor Jones, sterk verslaafd door drugs en zijn paranoia, betekende Ryan's bezoek Jones's eigen ondergang. Jones lanceerde een aanval op Ryan en zijn gevolg en gebruikte dat om al zijn volgelingen te beïnvloeden om "revolutionaire zelfmoord" te plegen. Ryan en vier anderen werden gedood in de aanval.

Dood

Terwijl de meeste van zijn volgelingen (inclusief kinderen) stierven doordat ze onder schot werden gedwongen om cyanide-geregen druivenstempel te drinken, stierf Jim Jones op dezelfde dag (18 november 1978) aan een schotwond aan het hoofd. Het is nog steeds onduidelijk of het zichzelf heeft toegebracht.

nalatenschap

Jones and the Peoples Temple zijn het onderwerp geweest van vele boeken, artikelen, documentaires, liedjes, gedichten en films over de gebeurtenissen in Jonestown, Guyana. Het evenement gaf ook aanleiding tot de uitdrukking "het drinken van de Kool-Aid", wat betekent "geloven in een gebrekkig en potentieel gevaarlijk idee;" deze zin is afgeleid van de dood van zoveel Peoples Temple-leden na het drinken van een giftige stomp of Kool-Aid.

bronnen

• Redacteuren van Encyclopaedia Britannica. "Jim Jones." Encyclopædia Britannica, 14 nov. 2018.
• "Jones Commune vol met medicijnen om de geest te beheersen." The New York Times, 29 december 1978.
• "De cultuur van Jim Jones: een analyse van reacties op de tragedie van Jonestown." Alternatieve overwegingen van Jonestown Peoples Temple.