Biografie van Isabel Allende, schrijver van modern magisch realisme

Isabel Allende (geboren Isabel Allende Llona, ​​2 augustus 1942) is een Chileense schrijver die gespecialiseerd is in magische, realistische literatuur. Ze wordt beschouwd als de meest gelezen Spaanstalige auteur ter wereld en heeft talloze onderscheidingen ontvangen, waaronder de Nationale Literatuurprijs van Chili en de Amerikaanse Presidential Medal of Freedom.

Snelle feiten: Isabel Allende

• Voor-en achternaam: Isabel Allende Llona
• Bekend om: Magisch realisme auteur en memoires
• Geboren: 2 augustus 1942 in Lima, Peru
• Ouders: Tomás Allende en Francisca Llona Barros
• echtgenoten: Miguel Frías (m. 1962-87), William Gordon (m. 1988-2015)
• Kinderen: Paula Frías Allende, Nicolás Frías Allende
• Opmerkelijk citaat: "Ik ben me bewust van het mysterie om ons heen, dus ik schrijf over toevalligheden, voorgevoelens, emoties, dromen, de kracht van de natuur, magie."
• Geselecteerde prijzen en onderscheidingen: Colima Literary Prize, Feminist of the Year Award, Chevalier des Artes et des Lettres, Hispanic Heritage Award in Literature, Chileense Nationale Prijs voor Literatuur, Library of Congress Creative Achievement Award for Fiction, National Book Award for Lifetime Achievement, Hans Christian Andersen Literature Award, presidentiële medaille van vrijheid

Vroege leven

Allende was de dochter van Francisca Llona Barros en Tomás Allende en werd geboren in Lima, Peru. In die tijd was haar vader in openbare dienst en werkte hij bij de Chileense ambassade. In 1945, toen Allende slechts drie was, verdween haar vader en liet zijn vrouw en drie kinderen achter. Haar moeder verhuisde hun familie naar Santiago, Chili, waar ze bijna tien jaar woonden. In 1953 hertrouwde Francisca met Ramón Huidobro, een diplomaat. Huidobro werd overzee gestuurd; zijn detachering liet hun hele gezin tussen 1953 en 1958 naar Libanon en Bolivia reizen.

Terwijl het gezin in Bolivia was gestationeerd, werd Allende naar een Amerikaanse privéschool gestuurd. Toen ze naar Beiroet, Libanon verhuisden, werd ze opnieuw naar een privéschool gestuurd, deze in het Engels. Allende was een goede student en een vraatzuchtige lezer tijdens haar schooljaren en daarna. Bij de terugkeer van het gezin naar Chili in 1958 kreeg Allende de rest van haar schooljaren een homeschool. Ze ging niet naar de universiteit. 

Isabel Allende begon haar carrière vroeg, te beginnen in 1959 bij de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties in Santiago. Ze werkte verschillende jaren voor de VN-organisatie als secretaresse. Haar werk met hen stuurde haar ook naar het buitenland, waar ze werkte in Brussel, België en andere steden in Europa.

Allende thuis, circa 1985. Felipe Amilibia / Getty Images

Allende trouwde relatief jong. Ze ontmoette Miguel Frías, een jonge ingenieursstudent, en ze trouwden in 1962. Het jaar daarop beviel Allende van haar dochter Paula. Haar zoon Nicolás werd in 1966 in Chili geboren. Het thuisleven van Allende was vrij traditioneel in termen van geslachtsrollen en gezinsdynamiek, maar ze bleef het hele huwelijk doorwerken. Allende werd vloeiend Engels als tweede taal; het gezin van haar man sprak ook Engels.

Vertaling en journalistiek carrière

Al vroeg in haar carrière was Allende's eerste grote schrijfgerelateerde baan als vertaler van romans. Het was haar taak om Engelse romances eenvoudig naar het Spaans te vertalen, maar ze begon de dialoog te bewerken om de heldinnen meer driedimensionaal en intelligent te maken, en voerde zelfs de eindes aan van sommige boeken die ze vertaalde om de heldinnen gelukkig onafhankelijker te maken -af-afters in plaats van de traditionele "jonkvrouw" verhalen waarin ze werden gered door de romantische helden. Zoals je zou verwachten, brachten deze niet-goedgekeurde wijzigingen in de boeken die ze alleen moest vertalen haar in heet water, en werd ze uiteindelijk ontslagen uit deze baan.

In 1967 begon Allende een carrière in de journalistiek en trad hij toe tot de redactie van Paula tijdschrift. Ze werkte toen bij Mempato, een kindertijdschrift, van 1969 tot 1974. Uiteindelijk bereikte ze de rang van redacteur bij Mempato, het publiceren van enkele korte kinderverhalen en een verzameling artikelen in dezelfde periode. Allende werkte ook in de televisieproductie voor een aantal Chileense nieuwszenders van 1970 tot 1974. Het was in de loop van haar journalistieke carrière dat ze Pablo Neruda ontmoette en interviewde, die haar aanmoedigde om de wereld van de journalistiek te verlaten om fictie te schrijven en vertelde haar dat ze veel te fantasierijk was om haar tijd door te brengen in journalistiek in plaats van creatief schrijven. Zijn suggestie dat ze haar satirische artikelen in een boek samenvoegde, leidde eigenlijk tot haar eerste gepubliceerde boek. In 1973 speelt Allende's toneelstuk, El Embajador, wasuitgevoerd in Santiago.

Spaanse cover van Isabel Allende's "The House of the Spirits". Debolsillo

De ontluikende carrière van Allende werd onverwacht afgebroken, waardoor haar leven in gevaar kwam, maar uiteindelijk leidde ze er uiteindelijk toe de ruimte te vinden om te schrijven. Salvador Allende, destijds president van Chili en een neef van Allende's vader, werd in 1973 omvergeworpen, waardoor het leven van Allende voor altijd veranderde. Ze begon te helpen met het regelen van veilige doorgangen vanuit het land voor mensen op de gezochte lijsten van het nieuwe regime. Maar al snel werden haar moeder en stiefvader - die in 1970 door president Allende tot ambassadeur in Argentinië was benoemd - bijna vermoord en zij belandde zelf op een lijst en begon doodsbedreigingen te ontvangen. Wetende dat het nieuwe regime zijn tegenstanders en hun families al volgde en executeerde, vluchtte Allende naar Venezuela, waar ze 13 jaar woonde en schreef. Gedurende deze tijd begon ze te werken aan het manuscript dat haar eerste gepubliceerde roman zou worden, Het huis der geesten, hoewel het pas in 1982 werd gepubliceerd.

Ze werkte als journalist en als schoolbestuurder, maar Allende zette haar schrijven echt voort in Venezuela, terwijl ze ook rebelleerde tegen patriarchale, traditionele genderrollen thuis. Ze scheidde van haar man in 1978 en scheidde hem uiteindelijk in 1987. Ze verklaarde dat haar verhuizing naar Venezuela, hoewel gedwongen door politieke omstandigheden, waarschijnlijk haar schrijfcarrière heeft geholpen door haar te laten ontsnappen aan het verwachte leven van een vrouw die thuis bleef en moeder. In plaats van vast te zitten in die rol, stelde de omwenteling in haar leven haar in staat zich los te maken en haar eigen weg te banen. Haar romans weerspiegelen vaak deze houdingen: net zoals ze het einde van romantiekromans had bewerkt om de heldinnen sterker te maken, bevatten haar eigen boeken vaak complexe vrouwelijke personages die door mannen gedomineerde machtsstructuren en ideeën uitdagen.

Van magisch realisme naar politiek (1982-1991)

• The House of the Spirits (1985)
• Of Love and Shadows (1987)
• Eva Luna (1988)
• The Stories of Eva Luna (1991)
• The Infinite Plan (1993)

Allende's eerste roman, Het huis der geesten, werd geïnspireerd in 1981 toen ze werd gebeld dat haar geliefde grootvader de dood naderde. Ze was in ballingschap in Venezuela en kon hem niet zien, dus begon ze in plaats daarvan een brief te schrijven. De brief aan hem veranderde uiteindelijk in Het huis der geesten, die werd geschreven in de hoop haar grootvader tenminste 'geestelijk' in leven te houden.

Het huis der geesten geholpen om de reputatie van Allende in het genre van magisch realisme te vestigen. Het volgt vier generaties van een enkele familie, te beginnen met een vrouw met bovennatuurlijke krachten die ze stiekem in haar dagboek herinnert. Naast de familiesaga is er belangrijk politiek commentaar. Hoewel de naam van het land waar de roman zich afspeelt nooit wordt genoemd, noch zijn er enige herkenbare namen onder de figuren in het boek, het verhaal van de roman over postkolonialisme, revolutie en het resulterende onderdrukkende regime is een vrij duidelijke parallel voor Chili tumultueus verleden en heden. Deze politieke elementen zouden een grotere rol spelen in sommige van haar volgende romans.

Santiago, CHILI: Isabel Allende presenteert haar boek 'Ines of my Soul' tijdens een persconferentie in Santiago, Chili. Het boek is gebaseerd op het leven van Ines Suarez, een vrouw die deelnam aan de kolonisatie van het Amerikaanse continent in de 16e eeuw. CLAUDIO POZO / Getty Images

Allende volgde Het huis der geesten twee jaar later met De porseleinen dikke dame, die terugkeerde naar haar roots als kinderauteur. Het boek is gebaseerd op twee belangrijke gebeurtenissen in het echte leven van Allende: haar afscheiding van haar man en de repressieve politiek van het Pinochet-regime in haar geboorteland Chili. Dit zou een doorgaande lijn worden in veel van Allende's werk - het gebruiken van de gebeurtenissen in haar eigen leven, zelfs de trieste of negatieve, om haar creatieve output te inspireren.

Eva Luna en Van liefde en schaduwen gevolgd, die beide de spanningen onder het Pinochet-regime hadden aangepakt. Het werk van Allende dook destijds ook terug in de pool van korte verhalen. In 1991 kwam ze uit met De verhalen van Eva Luna, gepresenteerd als een reeks korte verhalen verteld door de heldin van Eva Luna.

Major Successes and Genre Fiction (1999-heden)

• Paula (1994)
• Aphrodite (1998)
• Daughter of Fortune (1999)
• Portret in Sepia (2000)
• City of the Beasts (2002)
• My Invented Country (2003)
• Kingdom of the Golden Dragon (2004)
• Forest of the Pygmies (2005)
• Zorro (2005)
• Inés of my Soul (2006)
• The Sum of Our Days (2008)
• Eiland onder de zee (2010)
• Maya's Notebook (2011)
• Ripper (2014)
• The Japanese Lover (2015)
• In het midden van de winter (2017)
• A Long Petal of the Sea (2019)

Het persoonlijke leven van Allende nam in de late jaren tachtig en vroege jaren negentig een vooraanstaande plaats in, wat haar schrijfprestaties beperkte. In 1988, na het beëindigen van haar scheiding van Frías, ontmoette Allende William Gordon tijdens een boekenreis in de VS Gordon, een advocaat en schrijver uit San Francisco, trouwde later dat jaar met Allende. Allende verloor haar dochter, Paula, in 1992, nadat ze in een vegetatieve toestand verkeerde na complicaties van porfyrie en een medicijndoseringsfout die resulteerde in ernstige hersenschade. Na de dood van Paula begon Allende een liefdadigheidsinstelling in haar naam, en ze schreef een memoires, Paula, in 1994.

In 1999 keerde Allende terug naar het schrijven van familie-epen met Dochter van fortuin en het volgende jaar, het vervolg Portret in Sepia. Allende's werk dook opnieuw in het fictiegenre met een trio van boeken voor jonge volwassenen die terugkeerden naar haar magische realisme-stijl: Stad van de beesten, Koninkrijk van de gouden draak, en Bos van Pygmeeën. Naar verluidt koos ze ervoor om boeken voor volwassenen te schrijven op aandringen van haar kleinkinderen. In 2005 bracht ze ook uit Zorro, haar eigen kijk op de volksheld. 

Auteur Isabel Allende en echtgenoot William Gordon. Acey Harper / Getty Images

Allende blijft romans schrijven, meestal magisch realisme en historische fictie. Hoewel ze zich vaak blijft concentreren op Latijns-Amerikaanse verhalen en culturen, is dit niet altijd het geval, en haar romans hebben de neiging om een ​​empathie uit te drukken met onderdrukte volkeren in de geschiedenis en over de hele wereld. Bijvoorbeeld haar roman uit 2009 Eiland onder de zee speelt zich af tijdens de Haïtiaanse revolutie van de late 18e eeuw. Vanaf 2019 heeft ze 18 romans uitgebracht, samen met collecties van korte verhalen, kinderliteratuur en vier non-fictie memoires. Haar meest recente werk is haar roman voor 2019 Lang bloemblad van de zee. Voor het grootste deel woont ze nu in Californië, waar ze bij Gordon verbleef tot hun scheiding in 2015.

In 1994 was Allende de eerste vrouw die de Gabriela Mistral Order of Merit ontving. Ze heeft een hele reeks literaire prijzen ontvangen en haar algemene culturele bijdragen zijn wereldwijd erkend met nationale en organisatorische literaire prijzen in Chili, Frankrijk, Duitsland, Denemarken, Portugal, de Verenigde Staten en meer. Op de Olympische Spelen van 2006 in Turijn, Italië, was Allende een van de acht vlag-dragers bij de openingsceremonie. In 2010 ontving ze de Nationale Literatuurprijs van Chili en in 2014 kende president Barack Obama haar de Presidential Medal of Freedom toe, de hoogste civiele onderscheiding in de VS..

Allende ontvangt de Presidentiële Medaille van Vrijheid van President Obama in 2014. Mandel Ngan / Getty Images

Sinds 1993 is Allende een Amerikaans staatsburger, hoewel haar Latijns-Amerikaanse wortels duidelijk zichtbaar zijn in haar werk, dat is gebaseerd op haar eigen levenservaringen en haar vruchtbare verbeelding. In 2018 ontving ze de Lifetime Achievement Award voor Distinguished Contribution to American Letters bij de National Book Awards.

Literaire stijlen en thema's

Allende schrijft grotendeels, maar niet alleen, in het genre van het magisch realisme en trekt vergelijkingen met auteurs zoals Gabriel García Márquez. Magisch realisme wordt vaak geassocieerd met de Latijns-Amerikaanse cultuur en auteurs, hoewel andere schrijvers ook het genre gebruiken. Het genre, zoals de naam al doet vermoeden, is een brug tussen realisme en fantasiefictie. Meestal gaat het om een ​​verhaalwereld die in wezen realistisch is, behalve een of twee fantasie-elementen, die vervolgens met even realisme worden behandeld als de niet-fantastische elementen.

In verschillende van haar werken speelt de complexe politieke situatie van haar geboorteland Chili een rol, zowel in directe voorstellingen als in allegorische zin. Salvador Allende, de familielid van Allende, was president tijdens een tumultueuze en controversiële tijd in Chili, en hij werd afgezet door een militaire staatsgreep onder leiding van Pinochet (en stilzwijgend ondersteund door het Amerikaanse militaire en inlichtingenapparaat). Pinochet stelde een militaire dictatuur in en verbood onmiddellijk alle politieke dissidenten. Mensenrechtenschendingen werden uitgevoerd, Allende's bondgenoten en voormalige collega's werden opgespoord en vermoord, en burgers werden ook verstrikt in het verpletteren van afwijkende meningen. Allende werd persoonlijk getroffen door de omwenteling, maar ze schreef ook over het regime vanuit een politiek standpunt. Enkele van haar romans, met name Van liefde en schaduwen, beeld het leven onder het Pinochet-regime expliciet uit, en doe dit met een kritische blik.

Misschien het allerbelangrijkste, de werken van Allende behandelen vaak genderkwesties, met name de rol van vrouwen in patriarchale samenlevingen. Vanaf haar vroegste tijd als vertaler van romans, is Allende geïnteresseerd geweest in het afbeelden van vrouwen die uit de traditionele, conservatieve vormen breken die het huwelijk en moederschap positioneren als het hoogtepunt van de vrouwelijke ervaring. In plaats daarvan presenteren haar romans complexe vrouwen die proberen de leiding te nemen over hun eigen leven en bestemming, en ze onderzoekt de gevolgen - zowel goed als slecht - van wat er gebeurt wanneer vrouwen zichzelf proberen te bevrijden. 

bronnen

• ^{Cox, Karen Castellucci. Isabel Allende: A Critical Companion. Greenwood Press, 2003.}
• ^{Main, Mary. Isabel Allende, prijswinnende Latijns-Amerikaanse auteur. Enslow, 2005}