Biografie van George Creel, Journalist en Mastermind van WWI Propaganda

George Creel (1 december 1876 - 2 oktober 1953) was een journalist, een politicus en een auteur die, als voorzitter van de Amerikaanse Commissie voor openbare informatie tijdens de Eerste Wereldoorlog, de publieke steun voor de oorlogsinspanning probeerde te verkrijgen en de regering vormde publiciteit en propaganda-inspanningen voor de komende jaren. 

Snelle feiten: George Creel

• Voor-en achternaam: George Edward Creel
• Bekend om: Amerikaanse onderzoeksjournalist, auteur, politicus en overheidsfunctionaris
• Geboren: 1 december 1876 in Lafayette County, Missouri
• Ouders: Henry Creel en Virginia Fackler Creel
• Ging dood: 2 oktober 1953 in San Francisco, Californië
• Onderwijs: Meestal homeschooled
• Gepubliceerde werken: Hoe we Amerika hebben geadverteerd (1920)
• Belangrijkste prestaties: Voorzitter van de Amerikaanse Commissie voor openbare informatie (1917-1918)
• echtgenoten: Blanche Bates (1912-1941), Alice May Rosseter (1943-1953)
• Kinderen: George Creel Jr. (zoon) en Frances Creel (dochter)
• Opmerkelijk citaat: "We noemden het geen propaganda, want dat woord was in Duitse handen geassocieerd met bedrog en corruptie."

Vroege leven en onderwijs 

George Edward Creel werd geboren op 1 december 1876 in Lafayette County, Missouri, van Henry Creel en Virginia Fackler Creel, die drie zonen hadden, Wylie, George en Richard Henry. Ondanks dat hij de zoon was van een rijke Zuid-slavenhouder, slaagde George's vader Henry er niet in zich aan te passen aan het leven na de burgeroorlog. Verlaten berooid door verschillende mislukte pogingen tot landbouw, dreef Henry in alcoholisme. George's moeder, Virginia, ondersteunde het gezin door een pension te naaien en te exploiteren in Kansas City. Nadat het pension was mislukt, verhuisde het gezin naar Odessa, Missouri. 

Creel was het meest geïnspireerd door zijn moeder en zei vaak: "Ik wist dat mijn moeder meer karakter, hersens en competentie had dan elke andere man die ooit heeft geleefd." Zijn bewondering voor de offers van zijn moeder om de familie te ondersteunen, leidde Creel ertoe de vrouwenbeweging te ondersteunen later in zijn leven. Meestal homeschooled door zijn moeder, verwierf Creel kennis van geschiedenis en literatuur en zou later Odessa College in Odessa, Missouri bezoeken voor minder dan een jaar. 

Carrière: verslaggever, hervormer, propagandist 

In 1898 kreeg Creel zijn eerste baan als welpenverslaggever bij de krant Kansas City World en verdiende $ 4 per week. Kort nadat hij was gepromoveerd tot het schrijven van artikelen, werd hij ontslagen omdat hij weigerde een artikel te schrijven waarvan hij dacht dat het een prominente lokale zakenman in verlegenheid kon brengen wiens dochter was weggelopen met de coach van het gezin. 

Na een kort verblijf in New York City keerde Creel in 1899 terug naar Kansas City om samen met zijn vriend Arthur Grissom hun eigen krant, de Independent, te publiceren. Toen Grissom vertrok, transformeerde Creel de Independent in een platform om de rechten van vrouwen, georganiseerde arbeid en andere oorzaken van de Democratische Partij te promoten. 

Creel gaf de Independent in 1909 weg en verhuisde naar Denver, Colorado, om redactionele artikelen te schrijven voor de Denver Post. Nadat hij ontslag had genomen bij de Post, werkte hij van 1911 tot 1912 voor The Rocky Mountain News, waar hij redactionele artikelen schreef ter ondersteuning van de toenmalige president Woodrow Wilson en politieke en sociale hervormingen eiste in Denver. 

Januari 1919. President Wilson en George Creel, Commissie openbare informatie verlaten Royal Train op Station in Alpen om te oefenen. Onderweg genomen naar Rome, Italië. Bettmann / Getty Images

In juni 1912 benoemde de hervormer burgemeester van Denver, Henry J. Arnold, Creel tot Denver Police Commissioner. Hoewel zijn agressieve hervormingscampagnes interne verdeeldheid veroorzaakten waardoor hij uiteindelijk werd ontslagen, werd hij landelijk geprezen als een waakzame waakhond en pleitbezorger voor de mensen.

In 1916 stortte Creel zich in de succesvolle herverkiezingscampagne van president Wilson. Werkend voor het Democratic National Committee, schreef hij artikelen over artikelen en interviews ter ondersteuning van het platform van Wilson. Kort nadat de VS in 1917 de Eerste Wereldoorlog waren ingegaan, hoorde Creel dat veel militaire leiders de Wilson-regering hadden aangespoord om aan te dringen op strikte censuur van kritiek op de oorlog door de media. Bezorgd door het spook van censuur, stuurde Creel president Wilson een brief waarin hij een beleid van 'expressie, niet onderdrukking' van de pers bepleitte. Wilson hield van de ideeën van Creel en stelde hem aan als voorzitter van de Commissie openbare informatie (CPI), een speciaal onafhankelijk oorlogsbureau in oorlogstijd. 

De CPI was bedoeld om de steun van het Amerikaanse publiek voor de oorlogsinspanning te versterken door de verspreiding van zorgvuldig samengestelde propaganda in kranten, tijdschriften, radioprogramma's, films en toespraken. Hoewel populair bij het publiek, werd het werk van Creel bij de CPI bekritiseerd door verschillende van zijn collega-journalisten voor het overdrijven van rapporten over Amerikaanse militaire successen en het onderdrukken van slecht of onflatteus nieuws over de oorlogsinspanning.

Met de ondertekening van de Wapenstilstand met Duitsland op 11 november 1918 werd de CPI ontbonden. Onder leiding van Creel werd de CPI beschouwd als de meest succesvolle public relations-inspanning in de geschiedenis. In 1920 trad Creel toe tot het tijdschrift Collier als hoofdschrijver en verhuisde uiteindelijk in 1926 naar San Francisco, Californië. In de jaren 1920 schreef Creel verschillende boeken, waaronder 'How We Advertised America', een werk over het succes van de CPI bij het "Evangelie van het Amerikanisme" uitbrengen 

Creel kwam in 1934 opnieuw in de politiek en liep tevergeefs tegen auteur Upton Sinclair in de Democratische primaire voor gouverneur van Californië. In 1935 benoemde president Franklin D. Roosevelt hem tot voorzitter van de National Advisory Board voor de Works Progress Administration (WPA) van het New Deal-tijdperk. Als Amerikaans topvertegenwoordiger bij de Golden Gate International Exposition in San Francisco in 1939 hielp Creel Mexico zijn eigen ministerie van openbare informatie en propaganda op te richten. 

Priveleven

Creel was getrouwd met actrice Blanche Bates van november 1912 tot haar dood in december 1941. Het echtpaar had twee kinderen, een zoon genaamd George Jr. en een dochter genaamd Frances. In 1943 trouwde hij met Alice May Rosseter. Het echtpaar bleef bij elkaar tot George's dood in 1953. 

Tijdens zijn laatste jaren bleef Creel boeken schrijven, waaronder zijn memoires 'Rebel at Large: Recollections of Fifty Crowded Years'. George Creel stierf in San Francisco, Californië, op 2 oktober 1953, en wordt begraven op Mount Washington Cemetery in Independence , Missouri.

Bronnen en verdere referentie

• "Historische Missourians: George Creel (1876 - 1953)." The State Historical Society of Missouri.
• Ashley, Perry J. "American Newspaper Journalists, 1901-1925." Detroit, Mich .: Gale Research Co, 1984. ISBN: 9780810317048.
• “Ousts Creel, hervormer; Burgemeester van Denver verwijdert politiecommissaris, echtgenoot van Blanche Bates. ' The New York Times, 3 februari 1913.
• "George Creel Papers." Manuscript Division, U.S. Library of Congress (2002).