Het levensverhaal van Franz Kline leest als een plot van een film: Jonge kunstenaar begint met hoge verwachtingen, besteedt jaren zonder succes, vindt uiteindelijk een stijl, wordt een 'overnight sensation' en sterft te snel.
Kline was het best bekend om zijn rol als "actieschilder" van abstract expressionisme, een beweging die populair was in New York in de jaren veertig en vijftig en de wereld introduceerde bij kunstenaars als Jackson Pollock en Willem de Kooning.
Kline werd geboren op 23 mei 1910 Wilkes-Barre, Pennsylvania. Als cartoonist voor zijn middelbare schoolkrant was Kline een student die goed genoeg was om mijnland te verlaten en de universiteit van Boston te bezoeken. Met ontluikende artistieke ambitie ging hij studeren aan de Art Students League en vervolgens Heatherly Art School in Londen. In 1938 keerde hij terug naar de VS met zijn Britse vrouw en vestigde zich in New York City.
Het leek erop dat New York er niet zoveel om gaf dat Kline talent had in Engeland en klaar was om de wereld aan te gaan. Hij worstelde jarenlang als figuratief kunstenaar en maakte portretten voor twee loyale opdrachtgevers die hem een bescheiden reputatie opleverden. Hij schilderde ook stadsgezichten en landschappen en nam af en toe toevlucht tot barroommuurschilderingen om het huurgeld te betalen.
In het midden van de jaren veertig ontmoette hij de Kooning en Pollock, en begon zijn eigen groeiende interesse in het uitproberen van nieuwe stijlen van schilderen te verkennen. Kline was al jaren aan het rondzwerven met zwart en wit, maakte kleine penseeltekeningen en projecteerde deze op de muur van zijn studio. Nu werd hij behoorlijk serieus over het maken van de geprojecteerde beelden met alleen zijn arm, borstel en mentale beelden. De foto's die begonnen te verschijnen kregen in 1950 een solotentoonstelling in New York. Als resultaat van de show werd Franz een gevestigde naam in de kunstwereld en zijn grote, zwart-witte composities vergeleken met rasters, of oosterse kalligrafie- bekendheid verkregen.
Met zijn reputatie als een toonaangevende abstracte expressionist verzekerd, concentreerde Kline zich op het blijken van zijn nieuwe passie. Zijn nieuwe werk had korte, schijnbaar betekenisloze namen, zoals Schilderen (soms gevolgd door een nummer), New York, Roest of de oude stand-by Ongetiteld.
Hij bracht zijn laatste jaren door met het terugbrengen van kleur in de mix, maar werd in zijn bloei gereduceerd door hartfalen. Kline stierf op 13 mei 1962 in New York City. Hij kon niet uitleggen wat zijn schilderijen betekenden, maar Kline verliet de kunstwereld met het begrip dat uitleg van zijn kunst niet het beoogde doel was. Zijn schilderijen zouden er een maken voelen, niet begrijpen.
"De laatste test van een schilderij, het hunne, het mijne, een ander, is: komt de emotie van de schilder over?"