Biografie van Ferdinand Marcos, Dictator van de Filippijnen

Ferdinand Marcos (11 september 1917 - 28 september 1989) regeerde de Filippijnen met een ijzeren vuist van 1966 tot 1986. Critici beschuldigden Marcos en zijn regime van misdaden zoals corruptie en nepotisme. Van Marcos zelf wordt gezegd dat hij zijn rol in de Tweede Wereldoorlog heeft overdreven. Hij vermoordde ook een politieke rivaal in de familie. Marcos creëerde een uitgebreide persoonlijkheidscultus. Toen die door de staat gemandateerde bewering onvoldoende voor hem was om de controle te behouden, verklaarde president Marcos de staat van beleg.

Snelle feiten: Ferdinand Marcos

• Bekend om: Filippijnse dictator
• Ook gekend als: Ferdinand Emmanuel Edralin Marcos Sr.
• Geboren: 11 september 1917 in Sarrat, Filippijnen
• Ouders: Mariano Marcos, Josefa Edralin
• Ging dood: 28 september 1989 in Honolulu, Hawaii
• Onderwijs: Universiteit van de Filipijnen, College of Law
• Awards en onderscheidingen: Distinguished Service Cross, Eremedaille
• Echtgenoot: Imelda Marcos (m. 1954-1989)
• Kinderen: Imee, Bongbong, Irene, Aimee (aangenomen)
• Opmerkelijk citaat: "Ik vraag me vaak af waarvoor ik me in de geschiedenis zal herinneren. Geleerde? Militaire held? Bouwer?"
  

Vroege leven

Ferdinand Edralin Marcos werd geboren op 11 september 1917 in Mariano en Josefa Marcos in het dorp Sarrat, op het eiland Luzon, de Filippijnen. Aanhoudende geruchten zeggen dat de biologische vader van Ferdinand een man was genaamd Ferdinand Chua, die diende als zijn peetvader. Officieel was Josefa's echtgenoot Mariano Marcos echter de vader van het kind.

De jonge Ferdinand Marcos groeide op in een bevoorrecht milieu. Hij blonk uit op school en was zeer geïnteresseerd in boksen en schieten.

Onderwijs

Marcos ging naar school in Manilla. Zijn peetvader Ferdinand Chua heeft mogelijk geholpen om zijn educatieve uitgaven te betalen. In de jaren dertig studeerde de jongeman rechten aan de Universiteit van de Filipijnen, buiten Manila.

Deze juridische training zou van pas komen wanneer Marcos werd gearresteerd en berecht voor een politieke moord in 1935. Sterker nog, hij vervolgde zijn studie in de gevangenis en slaagde zelfs voor het bar-examen met vlag en wimpel vanuit zijn cel. Ondertussen rende Mariano Marcos voor een zetel in de Nationale Vergadering in 1935 maar werd voor een tweede keer verslagen door Julio Nalundasan.

Vermoordt Nalundasan

Op 20 september 1935, terwijl hij zijn overwinning op Marcos vierde, werd Nalundasan doodgeschoten in zijn huis. Ferdinand, toen 18, had zijn schietvaardigheden gebruikt om Nalundasan te doden met een geweer van .22 kaliber.

Marcos werd in november 1939 aangeklaagd voor de moord en veroordeeld door een districtsrechtbank. Hij ging in 1940 in beroep bij het Hooggerechtshof van de Filippijnen. Marcos slaagde erin zichzelf te verdedigen ondanks zijn sterke bewijs van zijn schuld. Mariano Marcos en (inmiddels) rechter Chua hebben mogelijk hun politieke macht gebruikt om de uitkomst van de zaak te beïnvloeden.

Tweede Wereldoorlog

Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog oefende Marcos rechten uit in Manilla. Hij werd al snel lid van het Filipijnse leger en vocht tegen de Japanse invasie als officier van gevechtsinformatie in de 21ste Infanteriedivisie.

Marcos zag actie in de drie maanden durende Slag om Bataan, waarin de geallieerde troepen Luzon verloren aan de Japanners. Hij overleefde de Bataan Death March, een beproeving van een week die ongeveer een kwart van de Japanse en Filippijnse krijgsgevangenen van Japan op Luzon doodde. Marcos ontsnapte uit het gevangenkamp en sloot zich aan bij het verzet. Hij beweerde later een guerrillaleider te zijn geweest, maar die claim is betwist.

Naoorlogse periode

Detractors zeggen dat Marcos de vroege naoorlogse periode doorbracht met het indienen van valse schadevergoedingsclaims voor oorlogsschade bij de Amerikaanse overheid, zoals een claim voor bijna $ 600.000 voor 2.000 denkbeeldige runderen van Mariano Marcos '.

Marcos diende ook als een speciale assistent van de eerste president van de nieuw onafhankelijke Republiek van de Filipijnen, Manuel Roxas, van 1946 tot 1947. Marcos diende in het Huis van Afgevaardigden van de Filippijnen van 1949 tot 1959 en de Senaat van 1963 tot 1965 als lid van de liberale partij van Roxas.

Aan de macht komen

In 1965 hoopte Marcos de nominatie van de liberale partij voor het presidentschap veilig te stellen. De zittende president, Diosdado Macapagal (vader van de huidige president Gloria Macapagal-Arroyo), had beloofd opzij te gaan, maar hij weigerde en rende opnieuw. Marcos nam ontslag uit de liberale partij en trad toe tot de nationalisten. Hij won de verkiezingen en werd op 30 december 1965 beëdigd.

President Marcos beloofde de bevolking van de Filippijnen economische ontwikkeling, verbeterde infrastructuur en goed bestuur. Hij beloofde ook hulp aan Zuid-Vietnam en de VS in de Vietnamoorlog en stuurde meer dan 10.000 Filippijnse soldaten om te vechten.