Biografie van Darius de Grote, leider van het Achaemenidische rijk van Perzië

Darius de Grote (550 BCE-486 BCE) was de vierde Perzische koning van het Achaemenidische rijk. Hij regeerde het rijk op zijn hoogtepunt, toen het land veel van West-Azië, de Kaukasus omvatte, evenals delen van de Balkan, kustgebieden van de Zwarte Zee, de Noord-Kaukasus en Centraal-Azië. Onder het bewind van Darius strekte het koninkrijk zich uit naar de Indus-vallei in het verre oosten en delen van Noord- en Noordoost-Afrika, waaronder Egypte, Libië en Soedan.

Snelle feiten: Darius de Grote

• Bekend om: Perzische koning op het hoogtepunt van het Achaemenidische rijk
• Ook gekend als: Darius I, Darayavauš, Dariamauiš, Dariiamuš, Drywhwš
• Geboren: 550 v.Chr
• Ouders: Hystaspes, Rhodogune
• Ging dood: 486 BCE in Iran
• Kinderen: Darius had minstens 18 kinderen
• echtgenoten: Parmys, Phaidime, Atossa, Artystone, Phratagone
• Opmerkelijk citaat: "Force staat altijd naast het punt waarop subtiliteit zal dienen."

Vroege leven

Darius werd geboren in 550 v.Chr. Zijn vader was Hystaspes en zijn grootvader was Arsames, beiden Achaemeniden. Bij het beklimmen van de troon merkte Darius in zijn eigen autobiografie op dat hij zijn afstamming herleidde tot Achaemenes. "Van lang geleden," zei Darius, "wij zijn prinselijk, van lang geleden was onze familie koninklijk. Acht van mijn familie waren vroeger koningen, ik ben de negende; negen zijn we in twee rijen." Dat was een beetje propaganda: Darius bereikte zijn heerschappij van de Achmaeniden voornamelijk door zijn tegenstander en rivaal voor de troon Gaumata te overwinnen.

De eerste vrouw van Darius was een dochter van zijn goede vriend Gobryas, hoewel we haar naam niet kennen. Zijn andere vrouwen waren Atossa en Artystone, beide dochters van Cyrus; Parmys, de dochter van Cyrus's broer Bardiya; en de edelvrouwen Phratagune en Phaidon. Darius had minstens 18 kinderen.

Toetreding van Darius

Darius klom op de tedere leeftijd van 28 naar de troon van Achmaenid, ondanks het feit dat zijn vader en grootvader nog leefden. Zijn voorganger was Cambyses, de zoon van Cyrus de Grote en Cassandane, die het Achaemenidische rijk regeerde tussen 530 en 522 v.Chr. Cambyses stierf aan natuurlijke oorzaken, maar hij liet zijn troon in twijfel. Terecht, de erfgenaam van Cambyses had zijn broer moeten zijn. Bardiya-Darius beweerde dat Bardiya door Cambyses was gedood, maar iemand kwam opdagen en beweerde dat hij de vermiste broer en troonopvolger was..

Volgens Darius 'versie van de gebeurtenissen arriveerde de' bedrieger 'Gaumata na de dood van Cambyses en claimde hij de verlaten troon. Darius doodde Gautama, waardoor hij 'de heerschappij aan het gezin herstelde'. Darius was geen naaste verwant van 'de familie', dus het was belangrijk voor hem om zijn heerschappij te legitimeren door te beweren dat hij afstamt van een voorouder van Cyrus.

Dit en details van Darius 'gewelddadige behandeling van Gautama en de rebellen staan ​​op een groot reliëf in Bisitun (Behistun), in drie verschillende talen: Oud-Perzisch, Elamite en Akkadisch. Uitgehouwen in een rotswand op 300 voet boven de koninklijke weg van de Achaemeniden, was de tekst niet leesbaar voor de voorbijgangers, hoewel de afbeeldingen van Gautama die werden onderworpen dat zeker wel waren. Darius zag dat de spijkerschrifttekst wijd verspreid was in het Perzische rijk.

In de Behistun inscriptie legt Darius uit waarom hij het recht heeft om te regeren. Hij zegt dat hij de Zoroastrische god Ahura Mazda aan zijn zijde heeft. Hij beweert koninklijke bloedlijn door vier generaties aan de gelijknamige Achaemenes, de vader van Teispes, die de overgrootvader van Cyrus was. Darius zegt dat zijn eigen vader Hystaspes was, wiens vader Arsanes was, wiens vader Ariamnes was, een zoon van deze Teispes.

Opmerkelijke prestaties

Darius breidde het Perzische rijk uit van de Saka's voorbij Sogdiana tot de Kush, en van Sind tot Sardis. Hij verfijnde en breidde ook de Perzische satrapy vorm van administratieve heerschappij uit, verdeelde zijn rijk in 20 stukken en gaf elk stuk een autoriteit (meestal een familielid) om over hen te regeren, en aanvullende beveiligingsmaatregelen om de opstand te verminderen.

Darius verplaatste de Perzische hoofdstad van Pasagardae naar Persepolis, waar hij een paleis en een schatkamer had gebouwd, waar de enorme rijkdom van het Perzische rijk 200 jaar veilig zou worden opgeslagen, om vervolgens te worden geplunderd door Alexander de Grote in 330 v.Chr. Hij bouwde de Koninklijke Weg van de Achaemeniden van Susa naar Sardis, verbond de wijdverspreide satrapies en bouwde bemande wegstations zodat niemand meer dan een dag hoefde te rijden om de post te bezorgen.

Bovendien, Darius:

• Voltooide de eerste versie van het Suezkanaal, van de Nijl tot de Rode Zee;
• Staat bekend om innovaties in waterbeheersing, waaronder een uitgebreide set irrigatiekanalen en bronnen bekend als qanats in zijn rijk;
• Was bekend als een wetgever toen hij tijdens de late periode als koning van Egypte diende.

Dood en erfenis

Darius stierf in 486 BCE na een ziekte op ongeveer de leeftijd van 64. Zijn doodskist werd begraven in Naqsh-e Rostam. Op zijn graf staat een gedenkteken, in spijkerschrift in het Oud-Perzisch en Akkadisch, waarin staat wat Darius wilde dat mensen over zichzelf en zijn relatie met Ahura Mazda zouden zeggen. Het vermeldt ook de mensen over wie hij de macht claimde:

Media, Elam, Parthia, Aria, Bactria, Sogdia, Chorasmia, Drangiana, Arachosia, Sattagydia, Gandara, India, de haoma-drinkende Scythians, de Scythians met puntmutsen, Babylonia, Assyria, Arabia, Egypt, Armenia, Cappadocia, Lydia, de Grieken, de Scythen over de zee, Thracië, de zonnehoed dragende Grieken, de Libiërs, de Nubiërs, de mannen van Maka en de Cariërs.

De opvolger van Darius was niet zijn eerstgeborene, maar eerder Xerxes, de oudste zoon van zijn eerste vrouw, Atossa, die Xerxes een kleinzoon van Cyrus de Grote maakte. Zowel Darius als zijn zoon Xerxes namen deel aan de Grieks-Perzische of Perzische oorlogen.