Biografie van Condoleezza Rice, voormalig Amerikaanse staatssecretaris

Condoleezza Rice (geboren op 14 november 1954) is een Amerikaanse diplomaat, politicoloog en opvoeder, die diende als National Security Adviser van de Verenigde Staten en later als staatssecretaris in het bestuur van president George W. Bush. Rice was de eerste vrouw en eerste zwarte vrouw die de functie van nationale veiligheidsadviseur bekleedde, en de eerste zwarte vrouw die als staatssecretaris diende. Een bekroonde professor aan haar alma mater Stanford University, ze heeft ook zitting genomen in de raden van bestuur van Chevron, Charles Schwab, Dropbox en de Rand Corporation, onder andere bedrijven en universiteiten.

Snelle feiten: Condoleezza Rice

• Bekend om: Voormalig minister van Buitenlandse Zaken en adviseur voor nationale veiligheid
• Geboren: 14 november 1954, in Birmingham, Alabama, VS.
• Ouders: Angelena (Ray) Rice en John Wesley Rice, Jr.
• Onderwijs: Universiteit van Denver, Universiteit van Notre Dame, Stanford University
• Gepubliceerde werken: Duitsland verenigd en Europa getransformeerd, Het tijdperk van Gorbatsjov, en De Sovjetunie en het Tsjechoslowaakse leger
• Awards en onderscheidingen: Walter J. Gores Award for Excellence in Teaching
• Opmerkelijk citaat: "De essentie van Amerika - dat wat ons echt verenigt - is geen etniciteit of nationaliteit of religie - het is een idee - en wat een idee is het: dat je uit bescheiden omstandigheden kunt komen en geweldige dingen kunt doen." 

Vroege leven en onderwijs

Condoleezza Rice werd geboren op 14 november 1954 in Birmingham, Alabama. Haar moeder, Angelena (Ray) Rice was lerares op een middelbare school. Haar vader, John Wesley Rice, Jr., was een Presbyteriaanse minister en decaan aan het historisch zwarte Stillman College in Tuscaloosa, Alabama. Haar voornaam komt van de Italiaanse uitdrukking "con dolcezza", wat "met zoetheid" betekent.

Professor Condoleezza Rice van Stanford University poseert voor een portret in november 1985. David Madison / Getty Images

Opgroeiend in Alabama in een tijd waarin het zuiden raciaal gescheiden bleef, woonde Rice op de campus van Stillman College totdat het gezin in 1967 naar Denver, Colorado verhuisde. In 1971, op 16-jarige leeftijd, studeerde ze af aan de all-meiden St. Mary's Academy in Cherry Hills Village, Colorado, en ging onmiddellijk naar de Universiteit van Denver. Rice studeerde af in muziek tot het einde van haar tweede jaar, toen ze haar major overstapte naar politieke wetenschappen na het volgen van cursussen in internationale politiek onderwezen door Josef Korbel, vader van toekomstige Amerikaanse staatssecretaris Madeleine Albright. In 1974 studeerde de 19-jarige Rice cum laude af aan de Universiteit van Denver met een B.A. in de politieke wetenschappen, ook opgenomen in de Phi Beta Kappa Society. Ze ging vervolgens naar de Universiteit van Notre Dame en behaalde in 1975 een master in politieke wetenschappen.

Na haar stage als stagiair bij het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken reisde Rice naar Rusland, waar ze Russisch studeerde aan de Staatsuniversiteit van Moskou. In 1980 ging ze naar de Josef Korbel School of International Studies aan de Universiteit van Denver. Ze schreef haar proefschrift over militair beleid in de toen communistisch geregeerde staat Tsjechoslowakije en ontving een Ph.D. in de politieke wetenschappen in 1981 op 26-jarige leeftijd. Later datzelfde jaar trad Rice toe tot de faculteit van Stanford University als professor in de politieke wetenschappen. In 1984 won ze de Walter J. Gores Award for Excellence in Teaching, en in 1993 de School of Humanities and Sciences Dean's Award for Distinguished Teaching.

In 1993 werd Rice de eerste vrouw en eerste zwarte persoon die dienst deed als senior administratief officier van de Stanford University. Tijdens haar zes jaar als provost, diende ze ook als de belangrijkste begroting en academische officier van de universiteit.

Regeringsloopbaan

In 1987 nam Rice een pauze van haar Stanford-hoogleraren om te dienen als adviseur voor nucleaire wapenstrategie voor de Amerikaanse Joint Chiefs of Staff. In 1989 werd ze benoemd als speciale assistent van president George H.W. Bush en directeur van Sovjet- en Oost-Europese zaken in de Nationale Veiligheidsraad tijdens de ontbinding van de Sovjetunie en de hereniging van Oost- en West-Duitsland.

In 2001 koos president George W. Bush Rice als de eerste vrouw die als National Security Advisor diende. Na het aftreden van Colin Powell in 2004 werd ze benoemd door president Bush en bevestigd door de Senaat als de 66e Amerikaanse staatssecretaris. Als de eerste zwarte vrouw die de functie bekleedde, diende Rice van 2005 tot 2009 als staatssecretaris.

George W. Bush en Condoleezza Rice, zijn adviseur buitenlands beleid, spreken in een hotelkamer in Washington, DC. Brooks Kraft / Getty Images

Met de krachtige steun van de regering-Bush heeft Rice een nieuw beleid van het ministerie van Buitenlandse Zaken opgezet dat ze "Transformational Diplomacy" noemde, met als doel bij te dragen aan de uitbreiding en instandhouding van Amerika-vriendelijke, democratische landen over de hele wereld, maar met name in het altijd veranderende Midden-Oosten. Oosten. Rice sprak op 18 januari 2006 aan de universiteit van Georgetown en beschreef Transformational Diplomacy als een poging “om samen te werken met onze vele partners over de hele wereld, om democratische, goed bestuurde staten op te bouwen en in stand te houden die reageren op de behoeften van hun mensen en zich gedragen verantwoord in het internationale systeem. ”

Om de doelen van haar Transformational Diplomacy te bereiken, hield Rice toezicht op de selectieve plaatsing van de meest bekwame Amerikaanse diplomaten in regio's waar bestaande of opkomende democratieën het meest werden bedreigd door ernstige sociale en politieke problemen zoals armoede, ziekte, drugssmokkel en mensen. mensenhandel. Om de Amerikaanse hulp in deze regio's beter toe te passen, heeft Rice het kantoor van Director of Foreign Assistance binnen het State Department opgericht.

De prestaties van Rice in het Midden-Oosten omvatten de onderhandelingen over de terugtrekking van Israël uit de betwiste Gazastrook en de opening van grensovergangen in 2005, en het staakt-het-vuren tussen de strijdkrachten van Israël en Hezbollah in Libanon op 14 augustus 2006. In november 2007 organiseerde zij de Annapolis Conferentie, op zoek naar een tweestatenoplossing voor het al lang bestaande Israëlisch-Palestijnse meningsverschil door het opstellen van een "Roadmap voor vrede" in het Midden-Oosten.

Als staatssecretaris speelde Rice ook een belangrijke rol bij het vormgeven van de Amerikaanse nucleaire diplomatie. Door te werken aan de aanpak van mensenrechtenschendingen in Iran, werkte ze voor de aanneming van de resolutie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties waarbij sancties tegen het land werden opgelegd, tenzij het zijn uraniumverrijkingsprogramma beperkte - een belangrijke stap in de ontwikkeling van kernwapens.

Toen details bekend werden over het kernwapenontwikkelings- en testprogramma van Noord-Korea, verzette Rice zich tegen het voeren van bilaterale besprekingen over wapenbeheersing met Noord-Korea, terwijl hij hen aanspoorde deel te nemen aan de zespartijenoverleg tussen China, Japan, Rusland, Noord-Korea, Zuid-Korea, en de Verenigde Staten. De besprekingen werden gehouden met het oog op de ontmanteling van het nucleaire programma van Noord-Korea tussen 2003 en 2009, toen Noord-Korea besloot zijn deelname te beëindigen.

U.N. Secretaris-generaal Kofi Annan, H.E. Mevrouw Condoleezza Rice, staatssecretaris en H.E. Javier Solana, hoge vertegenwoordiger voor een gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid. WireImage / Getty Images

Een van de meest impactvolle diplomatieke inspanningen van Rice kwam in oktober 2008, met de ondertekening van de VS-India-overeenkomst voor samenwerking inzake vreedzaam gebruik van kernenergie - de 123-overeenkomst. Vernoemd naar artikel 123 van de Amerikaanse Atomic Energy Act, stond het pact de handel toe van niet-militair nucleair materiaal en technologie tussen de twee landen om India te helpen aan zijn groeiende energiebehoeften te voldoen.

Rice reisde uitgebreid in het uitvoeren van haar diplomatieke inspanningen. Tijdens haar ambtstermijn logde ze 1.059 miljoen mijlen en ze behaalde het record voor reizen door een staatssecretaris tot 2016, toen staatssecretaris John Kerry haar met ongeveer 1.000 mijl overtrof, waarmee hij 1,06 miljoen mijlen aflegde namens de regering Barack Obama.

Rice's ambtstermijn als staatssecretaris eindigde op 21 januari 2009, toen ze werd opgevolgd door voormalig First Lady en senator Hillary Rodham Clinton.

Op 29 augustus 2012 heeft Rice haar gevoelens geuit over het feit dat ze als staatssecretaris heeft gediend en geruchten opzij gezet die ze misschien zou overwegen om naar een hooggekozen ambt te gaan. Op de Republikeinse Nationale Conventie in Tampa, Florida, zei ze: 'Ik denk dat mijn vader dacht dat ik president van de Verenigde Staten zou kunnen zijn. Ik denk dat hij tevreden zou zijn geweest met de staatssecretaris. Ik ben een buitenlands politiek persoon en om de kans te krijgen om mijn land te dienen als de belangrijkste diplomaat van de natie in een tijd van gevaar en gevolg, dat was genoeg. "

Leven en erkenning na de overheid

Met het einde van haar termijn als staatssecretaris keerde Rice terug naar haar onderwijsfunctie aan Stanford University en vestigde zich in de privésector. Sinds 2009 is ze oprichter van het internationale strategische adviesbureau RiceHadleyGates, LLC. Ze is ook lid van de boards van het online opslagtechnologiebedrijf Dropbox en softwarebedrijf C3. Daarnaast is ze lid van de raden van bestuur van verschillende grote non-profitorganisaties, waaronder het George W. Bush Institute en de Boys and Girls Clubs of America.

Voormalig staatssecretaris Condoleezza Rice van de Verenigde Staten kijkt toe tijdens het Drive, Chip and Putt Championship in Augusta National Golf Club op 7 april 2019 in Augusta, Georgia. Kevin C. Cox / Getty Images

In augustus 2012 trad Rice toe tot zakenvrouw Darla Moore toen de eerste twee vrouwen werden toegelaten als leden van de prestigieuze Augusta National Golf Club, in Augusta, Georgia. Bekend als het 'Huis van de Meesters', was de club berucht vanwege de herhaalde weigering om vrouwen en zwarten als leden toe te laten sinds de opening in 1933.

Bekend om haar liefde voor sport, werd Rice gekozen als een van de dertien inaugurele leden van de selectiecommissie van het College Football Playoff (CFP) in oktober 2013. Toen haar selectie werd ondervraagd door enkele universiteitsvoetbaldeskundigen, onthulde ze dat ze '14 of Elke week 15 games live op tv op zaterdag en opgenomen games op zondag. ”

In 2004, 2005, 2006 en 2007 stond Rice op de Time Time-lijst van Time magazine van de meest invloedrijke mensen ter wereld. Als een van de slechts negen mensen die zo vaak voor de lijst zijn gekozen, prees Time Rice in zijn uitgave van 19 maart 2007 voor "het uitvoeren van een onmiskenbare koerscorrectie in het buitenlands beleid van de VS". In 2004 rangschikte Forbes magazine Rice als de krachtigste vrouw ter wereld en in 2005 als de op één na machtigste vrouw na de Duitse bondskanselier Angela Merkel.

Priveleven

Hoewel Rice in de jaren zeventig kort verloofd was met profvoetballer Rick Upchurch, is ze nooit getrouwd en heeft ze geen kinderen. 

Condoleezza Rice vergezelt wereldberoemde cellist Yo-Yo Ma, 6 mei 2017. Paul Morigi / Getty Images

Toen ze pas drie jaar oud was, begon Rice lessen te volgen in muziek, kunstschaatsen, ballet en Frans. Tot het begin van haar studie hoopte ze concertpianist te worden. Op 15-jarige leeftijd won ze een studentencompetitie met het pianoconcert van Mozart in D mineur bij het Denver Symphony Orchestra. In april 2002 en opnieuw in mei 2017 begeleidde ze de gerenommeerde cellist Yo-Yo Ma in live-uitvoeringen van klassieke werken van componisten Johannes Brahms en Robert Schumann. In december 2008 speelde ze een privérecital voor koningin Elizabeth, en in juli 2010 begeleidde ze 'Queen of Soul' Aretha Franklin in het Mann Music Centre in Philadelphia, in een verschijning om geld in te zamelen voor kansarme kinderen en bewustzijn voor de kunsten. Ze blijft regelmatig spelen met een amateur-kamermuziekgroep in Washington, D.C..

Professioneel gaat de onderwijscarrière van Rice in volle gang verder. Ze is momenteel de Denning Professor in Global Business and the Economy aan de Stanford Graduate School of Business; de Thomas en Barbara Stephenson Senior Fellow on Public Policy bij de Hoover Institution; en een professor in politieke wetenschappen aan Stanford University.

Bronnen en verdere referentie

• "Condoleezza rijst." Stanford Graduate School of Business, https://www.gsb.stanford.edu/faculty-research/faculty/condoleezza-rice.
• Norwood, Arlisha R. "Condoleezza Rice." Nationaal museum voor vrouwengeschiedenis, https://www.womenshistory.org/education-resources/biographies/condoleezza-rice.
• Bumiller, Elisabeth. “Condoleezza Rice: An American Life.Random House, 11 december 2007.
• Plotz, David. "Condoleezza Rice: beroemdheidadviseur van George W. Bush." Slate.com, 12 mei 2000, https://slate.com/news-and-politics/2000/05/condoleezza-rice.html.
• Rijst, Condoleezza. "Transformational Diplomacy." Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten, 18 januari 2006, https://2001-2009.state.gov/secretary/rm/2006/59306.htm.
• Tommasini, Anthony. "Condoleezza rijst op piano." The New York Times, 9 april 2006, https://www.nytimes.com/2006/04/09/arts/music/condoleezza-rice-on-piano.html.
• Midgette, Anne. "Condoleezza Rice, Aretha Franklin: Een show in Philadelphia van een kleine R-E-S-P-E-C-T." De Washington Post, 29 juli 2010, https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/07/28/AR2010072800122.html.
• "Condoleezza Rice speelt piano voor de koningin." The Daily Telegraph, 1 december 2008, https://www.telegraph.co.uk/news/uknews/theroyalfamily/3540634/Condoleezza-Rice-plays-piano-for-the-Queen.html.
• Klapper, Bradley. "Kerry breekt record voor mijlen gereisd door staatssecretaris." Aiken-standaard, 5 april 2016, https://www.aikenstandard.com/news/kerry-breaks-record-for-miles-traveled-by-secretary-of-state/article_e3acd2b3-c6c4-5b41-8008-b8d27856e846.html.