Biografie van Charlotte Brontë

Charlotte Brontë, bekend als de auteur van Jane Eyre, was een 19e-eeuwse schrijver, dichter en romanschrijver. Ze was ook een van de drie Brontë-zussen, samen met Emily en Anne, beroemd om hun literaire talenten. 

Snelle feiten: Charlotte Bronte

• Voor-en achternaam: Charlotte Brontë
• Pennamen: Lord Charles Albert Florian Wellesley, Currer Bell
• Bezetting: Auteur
• Geboren: 21 april 1816 in Thornton, Engeland
• Ging dood: 31 maart 1855 in Haworth, Engeland
• Echtgenoot: Arthur Bell Nicholls (m. 1854)
• Belangrijkste prestaties: Brontë brak samen met haar twee zussen in de door mannen gedomineerde schrijfwereld. Haar meesterwerk, Jane Eyre, blijft immens populair en wordt vandaag veel geprezen.

Vroege leven en onderwijs

Brontë was de derde van zes broers en zussen geboren in zes jaar aan de Eerw. Patrick Brontë en zijn vrouw, Maria Branwell Brontë. Ze werd geboren in de pastorie in Thornton, Yorkshire, waar haar vader diende. Alle zes kinderen werden geboren voordat het gezin in april 1820 naar de 5-kamer pastorie in Haworth op de heidevelden van Yorkshire verhuisde die ze het grootste deel van hun leven naar huis zouden noemen. Haar vader was daar aangesteld als eeuwigdurend predikant, wat betekent dat hij en zijn gezin in de pastorie konden wonen zolang hij zijn werk daar voortzette. De vader moedigde de kinderen aan om tijd door te brengen in de natuur op de heidevelden.

Maria stierf het jaar nadat de jongste, Anne, was geboren, mogelijk aan baarmoederkanker of aan chronische bekken sepsis. De oudere zus van Maria, Elizabeth Branwell, verhuisde uit Cornwall om voor de kinderen en de pastorie te zorgen. Ze had een eigen inkomen.

De eetkamer van het Bronte Parsonage Museum in Haworth Parsonage. Christopher Furlong / Getty Images

In september 1824 werden de vier oudere zusters, waaronder Charlotte, naar de Clergy Daughters 'School in Cowan Bridge gestuurd, een school voor de dochters van arme geestelijken. De dochter van schrijver Hannah Moore was ook aanwezig. De barre omstandigheden van de school werden later weerspiegeld in de roman van Charlotte Brontë, Jane Eyre.

Een uitbraak van tyfus op de school leidde tot verschillende sterfgevallen, en Brontë's zussen Maria en Elizabeth stierven beiden kort na de uitbraak. Maria, de oudste dochter, had gediend als moederfiguur voor haar jongere broers en zussen; Charlotte besloot dat ze een soortgelijke rol moest vervullen als de oudste overlevende dochter.

Denkbeeldige landen creëren

Toen haar broer Patrick in 1826 een paar houten soldaten cadeau kreeg, begonnen de broers en zussen verhalen te verzinnen over de wereld waarin de soldaten leefden. Ze schreven de verhalen in een klein schrift, in boeken die klein genoeg waren voor de soldaten, en voorzagen ook kranten en poëzie voor de wereld die ze blijkbaar voor het eerst Glasstown noemden. Brontë's eerste bekende verhaal werd geschreven in maart 1829; zij en Branwell schreven de meeste eerste verhalen.

Illustratie van de vier Bronte-broers en zussen, die elkaars verbeelding ondersteunden. Culture Club / Getty Images

In januari 1831 werd ze naar school gestuurd op Roe Head, ongeveer vijftien mijl van huis. Daar maakte ze vrienden van Ellen Nussey en Mary Taylor, die later ook deel van haar leven zouden uitmaken. Brontë blonk uit op school, ook in het Frans. Na anderhalf jaar keerde ze terug naar huis en hervatte de Glasstown-saga. Ondertussen hadden haar jongere zussen, Emily en Anne, hun eigen land gecreëerd, Gondal en Branwell hadden een opstand gecreëerd. Brontë onderhandelde over een wapenstilstand en samenwerking tussen de broers en zussen. Ze begon de Angriaanse verhalen.

Brontë maakte ook schilderijen en tekeningen - 180 van hen overleven. Haar jongere broer kreeg familiale steun voor het ontwikkelen van zijn schildervaardigheden naar een mogelijke carrière, maar dergelijke steun was niet beschikbaar voor de zussen.

Onderwijs carrière

In juli 1835 kreeg Brontë de gelegenheid om leraar te worden op Roe Head School. Ze boden haar collegegeldvrije toegang voor één zuster aan als betaling voor haar diensten. Ze nam Emily mee, maar Emily werd al snel ziek, een ziekte die werd toegeschreven aan heimwee. Emily keerde terug naar Haworth en de jongste zus, Anne, nam haar plaats in.

De school verhuisde in 1838, en Brontë verliet die positie in december, keerde terug naar huis en noemde zichzelf later "verbrijzeld". Ze was op schoolvakanties teruggekeerd naar de denkbeeldige wereld van Angria en bleef in die wereld schrijven nadat ze was teruggekeerd naar het ouderlijk huis. In mei 1839 werd Brontë kort een gouverneur. Ze haatte de rol, vooral het gevoel dat ze 'geen bestaan' had als een huisbediende en vertrok medio juni.

Een nieuwe curator, William Weightman, arriveerde in augustus 1839 om de Eerw. Brontë bij te staan. Als een nieuwe en jonge geestelijke lijkt hij flirten te hebben aangetrokken van zowel Charlotte als Anne Brontë, en misschien meer aantrekkingskracht van Anne. Brontë ontving twee verschillende voorstellen in 1839: een van Henry Nussey, de broer van haar vriend, Ellen, met wie ze was blijven corresponderen; de andere was van een Ierse minister. Ze wees ze allebei af.

Portret van Charlotte Bronte, circa 1841. Hulton Archive / Getty Images

In februari 1842 gingen Charlotte en Emily naar Londen en vervolgens naar Brussel. Ze gingen zes maanden naar een school in Brussel, waarna ze beiden werden gevraagd om te blijven en als leraren te dienen om hun collegegeld te betalen. Charlotte gaf Engels en Emily leerde muziek. In september hoorden ze dat de jonge Eerwaarde Weightman was overleden. Elizabeth Branwell stierf in oktober en de vier broers en zussen van Brontë ontvingen aandelen van het landgoed van hun tante. Emily werkte als huishoudster voor haar vader en diende in de rol die hun tante had gespeeld. Anne keerde terug naar een positie van gouverneur en Branwell volgde Anne om met hetzelfde gezin te dienen als lerares. 

Brontë keerde terug naar Brussel om les te geven. Ze voelde zich daar geïsoleerd en werd misschien verliefd op de meester van de school, hoewel haar genegenheden en interesse niet terugkwamen. Aan het einde van het jaar keerde ze terug naar huis, hoewel ze brieven aan de schoolmeester uit Engeland bleef schrijven en terug naar huis ging, samen met Anne. Hun vader had meer hulp nodig in zijn werk, omdat zijn visie faalde. Branwell was ook in schande teruggekeerd en ging achteruit in gezondheid toen hij zich steeds meer op alcohol en opium wendde.