Biografie van Bessie Blount, American Inventor

Bessie Blount (24 november 1914 - 30 december 2009) was een Amerikaanse fysiotherapeut, forensisch wetenschapper en uitvinder. Tijdens het werken met gewonde soldaten na de Tweede Wereldoorlog ontwikkelde ze een apparaat waarmee geamputeerden zichzelf konden voeden; het leverde één mondvol voedsel tegelijk af aan patiënten wanneer ze op een buis beetten. Griffin vond later een bakje uit dat een eenvoudigere en kleinere versie van hetzelfde was, ontworpen om rond de nek van een patiënt te worden gedragen.

Snelle feiten: Bessie Blount

• Bekend om: Terwijl hij werkte als fysiotherapeut, bedacht Blount hulpmiddelen voor geamputeerden; zij leverde later bijdragen op het gebied van forensische wetenschap.
• Ook gekend als: Bessie Blount Griffin
• Geboren: 24 november 1914 in Hickory, Virginia
• Ging dood: 30 december 2009 in Newfield, New Jersey
• Onderwijs: Panzer College of Physical Education and Hygiene (nu Montclair State University)
• Awards en onderscheidingen: Virginia Women in History Honoree

Vroege leven

Bessie Blount werd geboren in Hickory, Virginia, op 24 november 1914. Ze kreeg haar basisopleiding aan de Diggs Chapel Elementary School, een instelling die Afro-Amerikanen diende. Een gebrek aan openbare middelen dwong haar echter om haar opleiding te beëindigen voordat ze de middelbare school had afgerond. De familie van Blount verhuisde vervolgens van Virginia naar New Jersey. Daar leerde Blount zichzelf het materiaal dat nodig was om haar GED te verdienen. In Newark studeerde ze om verpleegster te worden in het Community Kennedy Memorial Hospital. Ze ging studeren aan het Panzer College of Physical Education (nu Montclair State University) en werd een gecertificeerde fysiotherapeut.

Fysiotherapie

Na het afronden van haar opleiding begon Blount te werken als fysiotherapeut in het Bronx Hospital in New York. Veel van haar patiënten waren soldaten die gewond waren geraakt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hun verwondingen verhinderden hen in sommige gevallen om basistaken uit te voeren, en Blount's taak was om hen te helpen nieuwe manieren te leren om deze dingen te doen met hun voeten of tanden. Dergelijk werk was niet alleen fysieke revalidatie; het doel was ook om veteranen te helpen hun onafhankelijkheid en gevoel van controle te herwinnen.

uitvindingen

De patiënten van Blount stonden voor tal van uitdagingen en een van de grootste was het vinden en ontwikkelen van nieuwe manieren om zelfstandig te eten. Voor veel geamputeerden was dit vooral moeilijk. Om hen te helpen, vond Blount een apparaat uit dat een hap voedsel per keer door een buis afleverde. Elke beet werd vrijgegeven toen de patiënt op de buis beet. Met deze uitvinding konden geamputeerden en andere gewonde patiënten eten zonder hulp van een verpleegster. Ondanks zijn bruikbaarheid was Blount niet in staat haar uitvinding succesvol op de markt te brengen, en ze vond geen steun van de Veterans Administration van de Verenigde Staten. Later schonk ze de patentrechten op haar zelfvoedingsapparaat aan de Franse overheid. De Fransen hebben het apparaat goed gebruikt, waardoor het leven voor veel oorlogsveteranen veel gemakkelijker werd. Toen later werd gevraagd waarom ze het apparaat gratis weggaf, zei Blount dat ze niet geïnteresseerd was in geld; ze wilde gewoon bewijzen dat zwarte vrouwen in staat waren tot meer dan "[verpleging] baby's en [schoonmaak] toiletten."

Blount bleef zoeken naar nieuwe manieren om het leven van haar patiënten te verbeteren. Haar volgende uitvinding was een "draagbare steun voor houders", die om de nek hing en patiënten in staat stelde objecten in de buurt van hun gezicht te houden. Het apparaat is ontworpen om een ​​beker of een kom te bevatten, waaruit patiënten met een rietje konden nippen. In 1951 ontving Blount officieel een patent voor haar zelfvoedingsapparaat; het werd ingediend onder haar getrouwde naam, Bessie Blount Griffin. In 1953 werd ze de eerste vrouw en de eerste Afro-Amerikaan die verscheen in de tv-show 'The Big Idea', waar ze enkele van haar uitvindingen tentoonstelde.

Terwijl hij werkte als fysiotherapeut voor Theodore Miller Edison, de zoon van uitvinder Thomas Edison, ontwikkelde Blount een ontwerp voor een wegwerp emesis-bekken (de bak die wordt gebruikt voor het verzamelen van lichaamsvloeistoffen en afval in ziekenhuizen). Blount gebruikte een combinatie van krantenpapier, meel en water om een ​​materiaal te produceren dat leek op papier-maché. Hiermee maakte ze haar eerste wegwerpbakken voor emesis, waardoor ziekenhuismedewerkers niet langer de roestvrijstalen wastafels hoefden te reinigen en te saneren die op dat moment werden gebruikt. Nogmaals presenteerde Blount haar uitvinding aan de veteranenadministratie, maar de groep had geen interesse in haar ontwerp. Blount patenteerde de uitvinding en verkocht in plaats daarvan de rechten aan een bedrijf voor medische benodigdheden in België. Haar wegwerp emesis-bekken wordt vandaag de dag nog steeds in Belgische ziekenhuizen gebruikt.

Forensische wetenschap

Blount trok zich uiteindelijk terug uit de fysiotherapie. In 1969 begon ze te werken als forensisch wetenschapper en assisteerde ze wetshandhavers in New Jersey en Virginia. Haar belangrijkste rol was om de academische bevindingen van forensisch wetenschappelijk onderzoek te vertalen in praktische richtlijnen en hulpmiddelen voor officieren in het veld. In de loop van haar carrière raakte ze geïnteresseerd in de relatie tussen handschrift en menselijke gezondheid; Blount had opgemerkt dat schrijven - een fijne motoriek - kan worden beïnvloed door verschillende vormen van ziekte, waaronder dementie en de ziekte van Alzheimer. Haar onderzoeken op dit gebied brachten haar ertoe een baanbrekend artikel te publiceren over 'medische grafologie'.

Al snel was er veel vraag naar haar expertise op dit opkomende gebied. In de jaren zeventig assisteerde ze politieafdelingen in New Jersey en Virginia, en ze diende zelfs een tijd als hoofdonderzoeker. In 1977 werd ze uitgenodigd in Londen om de Britse politie te helpen met handschriftanalyse. Blount werd de eerste Afro-Amerikaanse vrouw die voor Scotland Yard werkte.

Dood

Blount stierf in Newfield, New Jersey, op 30 december 2009. Ze was 95 jaar oud.

nalatenschap

Blount leverde belangrijke bijdragen op zowel medisch als forensisch gebied. Ze wordt het best herinnerd vanwege de hulpmiddelen die ze als fysiotherapeut heeft uitgevonden en vanwege haar innovatieve werk in de grafologie.

bronnen

• "Uitvinders en uitvindingen." Marshall Cavendish, 2008.
• McNeill, Leila. "De vrouw die een apparaat heeft gemaakt om gehandicapte veteranen te helpen zichzelf te voeden - en het gratis weg te geven." Smithsonian Institution, 17 oktober 2018.
• Morrison, Heather S. "Uitvinders van gezondheid en medische technologie." Cavendish Square, 2016.
• "Overlooked No More: Bessie Blount, Nurse, Wartime Inventor en Handwriting Expert." The New York Times, 28 maart 2019.