Biografie van Benito Juárez, de liberale hervormer van Mexico

Benito Juárez (21 maart 1806 - 18 juli 1872) was een Mexicaanse politicus en staatsman van de late 19e eeuw en president van Mexico gedurende vijf termijnen tijdens de turbulente jaren van 1858-1872. Misschien was het meest opmerkelijke aspect van Juárez's leven in de politiek zijn achtergrond: hij was een volbloed-inwoner van Zapotec-afkomst en de enige volbloed-inwoner die ooit als president van Mexico diende. Hij sprak zelfs geen Spaans totdat hij in zijn tienerjaren was. Hij was een belangrijke en charismatische leider wiens invloed vandaag nog steeds wordt gevoeld.

Snelle feiten: Benito Juarez

• Bekend om: Eerste Mexicaanse president van volledig Mexicaans erfgoed
• Ook gekend als: Benito Pablo Juárez García
• Geboren: 21 maart 1806 in San Pablo Guelatao, Mexico
• Ouders: Brígida García en Marcelino Juárez
• Onderwijs: Oaxaca Institute of Arts and Sciences
• Ging dood: 18 juli 1872 in Mexico City, Mexico
• Awards en onderscheidingen: Naamgenoot voor vele wegen en scholen, evenals de luchthaven van Mexico-Stad
• Echtgenoot: Margarita Maza 
• Kinderen: 12 met Margarita Maza; 2 met Juana Rosa Chagoya
• Opmerkelijk citaat: "Onder individuen, evenals onder naties, is respect voor de rechten van anderen vrede."

Vroege jaren

Juárez werd geboren op 21 maart 1806 in een ernstige armoede in het landelijke gehucht San Pablo Guelatao. Hij werd wees als peuter en werkte het grootste deel van zijn jonge leven op het veld. Hij ging op 12-jarige leeftijd naar de stad Oaxaca om bij zijn zus te wonen en werkte een tijdje als bediende voordat hij werd opgemerkt door Antonio Salanueva, een Franciscaanse broeder.

Salanueva zag hem als een potentiële priester en zorgde ervoor dat Juárez het seminarie van Santa Cruz betrad, waar de jonge Benito Spaans en rechten leerde voordat hij in 1827 afstudeerde. Hij vervolgde zijn opleiding, ging naar het Instituut voor Wetenschap en Kunst en studeerde in 1834 af met een graad in de rechten..

1834-1854: Zijn politieke carrière begint

Zelfs vóór zijn afstuderen in 1834 was Juárez betrokken bij de lokale politiek en diende hij als gemeenteraadslid in Oaxaca, waar hij een reputatie verwierf als een fervent verdediger van inheemse rechten. Hij werd rechter in 1841 en werd bekend als een fel anti-kerkelijk liberaal. Tegen 1847 was hij tot gouverneur van de staat Oaxaca gekozen. De Verenigde Staten en Mexico voerden oorlog tussen 1846 en 1848, hoewel Oaxaca lang niet in de buurt van de gevechten was. Tijdens zijn ambtstermijn als gouverneur, maakte Juárez conservatieven woedend door wetten aan te nemen die de confiscatie van kerkfondsen en landen mogelijk maakten.

Na het einde van de oorlog met de Verenigde Staten was voormalig president Antonio López de Santa Anna uit Mexico verdreven. In 1853 keerde hij echter terug en richtte snel een conservatieve regering op die vele liberalen in ballingschap bracht, waaronder Juárez. Juárez bracht tijd door in Cuba en New Orleans, waar hij in een sigarettenfabriek werkte. In New Orleans sloot hij zich aan bij andere ballingen om de ondergang van Santa Anna in kaart te brengen. Toen de liberale generaal Juan Alvarez een staatsgreep lanceerde, haastte Juarez zich terug en was daar in november 1854 toen de strijdkrachten van Alvarez de hoofdstad veroverden. Alvarez werd president en noemde Juárez de minister van justitie.

1854-1861: Conflict brouwen

De liberalen hadden momenteel de overhand, maar hun ideologische conflict met conservatieven bleef smeulen. Als minister van justitie keurde Juárez wetten goed die de kerkmacht beperkten, en in 1857 werd een nieuwe grondwet aangenomen, die die macht nog verder beperkte. Tegen die tijd was Juárez in Mexico City en diende hij in zijn nieuwe rol als opperrechter van het Hooggerechtshof. De nieuwe grondwet bleek de vonk te zijn die de rokende vuren van conflict tussen de liberalen en conservatieven opnieuw aanwakkerde, en in december 1857 wierp conservatieve generaal Félix Zuloaga de regering van Alvarez omver.

Juárez en andere prominente liberalen werden gearresteerd. Vrijgelaten uit de gevangenis ging Juárez naar Guanajuato, waar hij zichzelf tot president verklaarde en de oorlog verklaarde. De twee regeringen onder leiding van Juárez en Zuloaga waren scherp verdeeld, meestal over de rol van religie in de regering. Juárez werkte om de macht van de kerk tijdens het conflict verder te beperken. De Amerikaanse regering, gedwongen een partij te kiezen, erkende formeel de liberale regering Juárez in 1859. Dit keerde het tij in het voordeel van de liberalen, en op 1 januari 1861 keerde Juárez terug naar Mexico City om het presidentschap van een verenigd Mexico op zich te nemen.

Europese interventie

Na de rampzalige hervormingsoorlog waren Mexico en zijn economie in duigen. De natie was nog steeds grote sommen geld verschuldigd aan buitenlandse naties, en eind 1861 verenigden Groot-Brittannië, Spanje en Frankrijk zich om troepen naar Mexico te sturen om te verzamelen. Intensieve onderhandelingen op het laatste moment overtuigden de Britten en Spanjaarden om zich terug te trekken, maar de Fransen bleven en vochten zich een weg naar de hoofdstad, die ze in 1863 bereikten. Ze werden verwelkomd door conservatieven, die sinds Juárez's terugkeer uit de macht waren. Juárez en zijn regering werden gedwongen te vluchten.

De Fransen nodigden Ferdinand Maximilian Joseph, een 31-jarige Oostenrijkse edelman, uit om naar Mexico te komen en de heerschappij over te nemen. Hierin hadden ze de steun van veel Mexicaanse conservatieven, die dachten dat een monarchie het land het beste zou stabiliseren. Maximiliaan en zijn vrouw Carlota arriveerden in 1864, waar ze tot keizer en keizerin van Mexico werden gekroond. Juárez zette de oorlog met de Franse en conservatieve krachten voort en dwong uiteindelijk de keizer om de hoofdstad te ontvluchten. Maximiliaan werd gevangen genomen en geëxecuteerd in 1867, waarmee de Franse bezetting werd beëindigd.

Dood

Juárez werd herkozen als president in 1867 en 1871, maar hij leefde niet om zijn laatste termijn af te ronden. Hij werd getroffen door een hartaanval terwijl hij aan zijn bureau werkte op 18 juli 1872.

nalatenschap

Tegenwoordig zien Mexicanen Juárez net zoals sommige Amerikanen Abraham Lincoln zien: hij was een fervent leider toen zijn natie er een nodig had en stond aan de kant van een sociaal probleem dat zijn natie tot oorlog voerde. Er is een stad (Ciudad Juárez) naar hem vernoemd, evenals talloze straten, scholen, bedrijven en meer. Hij wordt bijzonder hoog aangeschreven door de aanzienlijke inheemse bevolking van Mexico, die hem terecht beschouwt als een pionier in inheemse rechten en gerechtigheid.

bronnen

• Gonzalez Navarro, Moises. Benito Juarez. Mexico-stad: El Colegio de Mexico, 2006.
• Hammett, Brian. Juárez. Power-profielen. Longman Press, 1994.
• Ridley, Jasper. Maximilian & Juarez. Phoenix Press, 2001.