Biografie van Bartolomé de Las Casas, Spaanse kolonist

Bartolomé de Las Casas (ca. 1484 - 18 juli 1566) was een Spaanse Dominicaanse broeder die beroemd werd vanwege zijn verdediging van de rechten van de inheemse bevolking van Amerika. Zijn dappere stand tegen de gruwelen van de verovering en de kolonisatie van de Nieuwe Wereld leverde hem de titel 'Verdediger van de indianen' op. Las Casas 'inspanningen leidden tot juridische hervormingen en vroege debatten over het idee van mensenrechten.

Snelle feiten: Bartolomé de Las Casas

• Bekend om: Las Casas was een Spaanse kolonist en broeder die pleitte voor een betere behandeling van indianen.
• Geboren: c. 1484 in Sevilla, Spanje
• Ging dood: 18 juli 1566 in Madrid, Spanje
• Gepubliceerde werken: Een kort verslag van de vernietiging van Indië, Apologetische geschiedenis van Indië, Geschiedenis van Indië

Vroege leven

Bartolomé de Las Casas werd geboren omstreeks 1484 in Sevilla, Spanje. Zijn vader was koopman en kende de Italiaanse ontdekkingsreiziger Christopher Columbus. De jonge Bartolomé, toen ongeveer 9 jaar oud, was in Sevilla toen Columbus terugkeerde van zijn eerste reis in 1493; hij heeft misschien leden van de Taíno-stam ontmoet die Columbus met zich meebracht uit Amerika. De vader en oom van Bartolomé zeilden met Columbus tijdens zijn tweede reis. De familie werd vrij rijk en had bezit op Hispaniola, een eiland in het Caribisch gebied. De band tussen de twee families was sterk: de vader van Bartolomé kwam uiteindelijk tussenbeide bij de paus over het veiligstellen van bepaalde rechten namens de zoon van Columbus, en Bartolomé de Las Casas gaf zelf de reisverslagen van Columbus uit.

Las Casas besloot uiteindelijk dat hij priester wilde worden en dankzij de nieuwe rijkdom van zijn vader kon hij naar de beste scholen van die tijd: de universiteit van Salamanca en de universiteit van Valladolid. Las Casas studeerde kerkelijk recht en behaalde uiteindelijk twee graden. Hij blonk uit in zijn studies, met name het Latijn, en zijn sterke academische achtergrond diende hem de komende jaren goed.

Eerste reis naar Amerika

In 1502 ging Las Casas eindelijk naar de familiebedrijven op Hispaniola. Tegen die tijd waren de inwoners van het eiland grotendeels ingetogen en werd de stad Santo Domingo gebruikt als bevoorradingspunt voor Spaanse invallen in het Caribisch gebied. De jonge man vergezelde de gouverneur op twee verschillende militaire missies gericht op het pacificeren van de inboorlingen die op het eiland bleven. Tijdens een van deze reizen was Las Casas getuige van een bloedbad van slecht bewapende inboorlingen, een scène die hij nooit zou vergeten. Hij reisde veel over het eiland en zag de betreurenswaardige omstandigheden waarin de inwoners leefden.

The Colonial Enterprise and Mortal Sin

In de komende jaren reisde Las Casas verschillende keren naar Spanje en terug, waar hij zijn studies afrondde en meer te weten kwam over de trieste situatie van de inboorlingen. Tegen 1514 besloot hij dat hij niet langer persoonlijk betrokken kon zijn bij de uitbuiting van de inboorlingen en zag hij af van zijn familiebedrijven op Hispaniola. Hij raakte ervan overtuigd dat de slavernij en de slachting van de inheemse bevolking niet alleen een misdaad was, maar ook een doodzonde zoals gedefinieerd door de katholieke kerk. Het was deze met ijzer beklede overtuiging die hem uiteindelijk zo'n fervent pleitbezorger zou maken voor een eerlijke behandeling van de inwoners.

Eerste experimenten

Las Casas overtuigde de Spaanse autoriteiten om hem toe te staan ​​om de weinige overgebleven Caribische inboorlingen te redden door ze uit de slavernij te halen en in vrije steden te plaatsen, maar de dood van de Spaanse koning Ferdinand in 1516 en de daaruit voortvloeiende chaos over zijn opvolger veroorzaakte deze hervormingen om vertraagd zijn. Las Casas vroeg en ontving ook een deel van het vasteland van Venezuela voor een experiment. Hij geloofde dat hij de inboorlingen kon pacificeren met religie in plaats van wapens. Helaas was de geselecteerde regio zwaar overvallen door slavenhandelaren en was de vijandigheid van de inboorlingen tegen de Europeanen te intens om te overwinnen.

Het Verapaz-experiment

In 1537 wilde Las Casas opnieuw proberen aan te tonen dat inboorlingen vreedzaam konden worden beheerst en dat geweld en verovering niet nodig waren. Hij was in staat de kroon te overtuigen zodat hij zendelingen naar een regio in Noord-centraal Guatemala kon sturen waar de inboorlingen bijzonder fel waren gebleken. Zijn experiment werkte en de inboorlingen werden vreedzaam onder Spaanse controle gebracht. Het experiment heette Verapaz, of 'ware vrede', en de regio draagt ​​nog steeds de naam. Helaas, nadat de regio onder controle was gebracht, namen kolonisten het land in en maakten de inboorlingen tot slaaf, waardoor bijna al het werk van Las Casas ongedaan werd gemaakt.

Dood

Later in het leven werd Las Casas een productief schrijver, reisde vaak tussen de Nieuwe Wereld en Spanje en maakte bondgenoten en vijanden in alle uithoeken van het Spaanse rijk. Zijn "Geschiedenis van Indië" - een openhartig verslag van het Spaanse kolonialisme en de onderwerping van de inboorlingen - werd voltooid in 1561. Las Casas bracht zijn laatste jaren door aan het College van San Gregorio in Valladolid, Spanje. Hij stierf op 18 juli 1566.

nalatenschap

Las Casas 'vroege jaren werden gekenmerkt door zijn strijd om de verschrikkingen die hij had gezien, te verwerken en zijn begrip van hoe God dit soort lijden onder de indianen kon toestaan. Veel van zijn tijdgenoten geloofden dat God de Nieuwe Wereld aan Spanje had afgeleverd als een soort beloning om de Spanjaarden aan te moedigen oorlog te blijven voeren tegen ketterij en afgoderij zoals gedefinieerd door de Rooms-Katholieke Kerk. Las Casas was het ermee eens dat God Spanje naar de Nieuwe Wereld had geleid, maar hij zag er een andere reden voor: hij geloofde dat het een test was. God testte de loyale katholieke natie van Spanje om te zien of het rechtvaardig en barmhartig kon zijn, en naar de mening van Las Casas slaagde het land niet in Gods test.

Het is bekend dat Las Casas vocht voor gerechtigheid en vrijheid voor de inwoners van de Nieuwe Wereld, maar het wordt vaak over het hoofd gezien dat zijn liefde voor zijn landgenoten net zo krachtig was. Toen hij de inboorlingen bevrijdde die werkten op de familiebedrijven van Las Casas in Hispaniola, deed hij het evenzeer omwille van zijn ziel en die van zijn familieleden als voor de inboorlingen zelf. Hoewel het in de jaren na zijn dood op grote schaal in diskrediet werd gebracht vanwege zijn kritiek op het kolonialisme, wordt Las Casas nu gezien als een belangrijke vroege hervormer wiens werk de weg effende voor de bevrijdingstheologiebeweging van de 20e eeuw.

bronnen

• Casas, Bartolomé de las en Francis Sullivan. "Indian Freedom: the Cause of Bartolomé De Las Casas, 1484-1566: A Reader." Sheed & Ward, 1995.
• Casas, Bartolomé de las. "Een kort verslag van de vernietiging van Indië." Penguin Classics, 2004.
• Nabokov, Peter. "Indianen, slaven en massamoord: de verborgen geschiedenis." The New York Review of Books, 24 nov. 2016.