Biografie van Auguste Rodin, vader van moderne beeldhouwkunst

Auguste Rodin (geboren Francois Auguste Rene Rodin; 12 november 1840-17 november 1917) was een Franse kunstenaar en beeldhouwer die zich losmaakte van de academische traditie om emotie en karakter in zijn werk te krijgen. Zijn beroemdste sculptuur, 'The Thinker', is een van de bekendste sculpturen aller tijden.

Snelle feiten: Auguste Rodin

• Bezetting: Beeldhouwer
• Geboren: 12 november 1840 in Parijs, Frankrijk
• Ging dood: 17 november 1917 in Meudon, Frankrijk
• Geselecteerde werken: "The Thinker" (1880), "The Kiss" (1884), "The Burghers of Calais" (1889)
• Opmerkelijk citaat: "Ik kies een blok marmer en hak alles af wat ik niet nodig heb."

Vroege leven en carrière

Auguste Rodin werd geboren in een arbeidersgezin in Parijs en begon op 10-jarige leeftijd met tekenen. Tussen de 14 en 17 jaar bezocht hij de Petite École, een school die gespecialiseerd was in kunst en wiskunde. Daar studeerde Rodin tekenen en schilderen. In 1857 diende hij een sculptuur in bij de École des Beaux-Arts in een poging om toelating te krijgen, maar hij werd drie keer afgewezen.

Na het verlaten van de Petite École werkte Rodin de volgende twintig jaar als een ambachtsman die architectonische details maakte. De dienst in de Frans-Pruisische oorlog 1870-1871 onderbrak dit werk kort. Een reis uit 1875 naar Italië en de mogelijkheid om de sculpturen te zien om de sculpturen van Donatello en Michelangelo van dichtbij te zien, hadden een grote invloed op Rodin's werk. In 1876 produceerde hij zijn eerste levensgrote sculptuur getiteld "The Age of Bronze."

Artistiek succes

"The Age of Bronze" trok de aandacht, maar veel ervan was negatief. Auguste Rodin onderging beschuldigingen van sculpturaal 'vals spelen'. De realistische aard van het werk en de levensgrote schaal leidden tot beschuldigingen dat hij het stuk creëerde door rechtstreeks vanuit het lichaam van een levend model te werpen.

Detail uit "The Age of Bronze" (1876). Waring Abbott / Getty Images

De controverse over "The Age of Bronze" werd enigszins stil toen Edmond Turquet, onder-secretaris van het ministerie van Schone Kunsten, het werk kocht. In 1880 bestelde Turquet een sculptuur voor een portaal bekend als "Gates of Hell" bedoeld voor de ingang van een gepland museum voor decoratieve kunst dat nooit werd gebouwd. Hoewel nooit openbaar voltooid, erkennen veel critici "Gates of Hell" als mogelijk Rodin's grootste werk. Een deel van het beeld werd later 'De Denker'.

In 1889 exposeerde Rodin zesendertig stukken samen met Claude Monet op de Paris Exposition Universelle. Bijna alle werken waren onderdeel van of beïnvloed door "Gates of Hell". Een ander van de beroemdste stukken van Rodin, "The Kiss" (1884), is misschien ontworpen als onderdeel van de portal en vervolgens afgewezen.

In opdracht Monumenten en Gedenktekens

In 1884 ontving Auguste Rodin nog een belangrijke commissie van de stad Calais, Frankrijk. Hij voltooide 'The Burghers of Calais', een bronzen sculptuur van twee ton, in 1889 om op grote schaal te worden geprezen. Ondanks controverse veroorzaakt door meningsverschillen met de politieke leiders van Calais over hoe het werk het beste te laten zien, groeide Rodin's reputatie.

"The Burghers of Calais" (1889). Michael Nicholson / Getty Images

Rodin kreeg de opdracht om een ​​gedenkteken te maken voor auteur Victor Hugo in 1889, maar hij leverde het gipsmodel pas in 1897. Zijn unieke stijl paste niet bij het traditionele begrip van openbare monumenten en als gevolg daarvan was het stuk niet in brons gegoten tot 1964.

Een Parijse schrijversorganisatie bestelde in 1891 een monument voor de Franse romanschrijver Honoré de Balzac. Het voltooide stuk had een intens, dramatisch gezicht en lichaam gewikkeld in een mantel en het veroorzaakte furore toen het voor het eerst werd tentoongesteld in 1898. Ondanks de verdediging tegen zulke prominente figuren in de kunst als Claude Monet en Claude Debussy, betaalde Rodin het verdiende geld terug en verhuisde het beeld naar zijn eigen privétuin. Hij heeft nooit een andere openbare commissie voltooid. Veel critici beschouwen het Balzac-monument nu als een van de grootste sculpturen aller tijden.

Techniek

In plaats van te werken met geposeerde modellen in de klassieke traditie, moedigde Auguste Rodin modellen aan om door zijn studio te bewegen, zodat hij kon observeren hoe hun lichaam werkte. Hij creëerde zijn eerste ontwerpen in klei, en verfijnde ze vervolgens geleidelijk totdat hij klaar was om ze te gieten (in gips of brons) of een replica te maken door marmer te snijden.

Rodin had een team van bekwame assistenten in dienst om grotere versies van zijn originele kleisculpturen te maken. Met deze techniek kon Rodin de originele 27-inch "Denker" transformeren in een monumentaal beeld.

Naarmate zijn carrière vorderde, creëerde Rodin vaak nieuwe sculpturen uit stukken van eerdere werken. Een van de meest dramatische voorbeelden van deze stijl is "The Walking Man" (1900). Hij combineerde een gebroken en licht beschadigde romp gevonden in zijn atelier met het onderlichaam van een nieuwe, kleinere versie van "Johannes de Doper Prediking" (1878). De fusie van stukken gemaakt in twee verschillende stijlen brak los van de traditionele sculpturale techniek en hielp de basis leggen voor het moderne beeldhouwwerk van de 20e eeuw.

Later jaar en dood

In januari 1917 trouwde Rodin met zijn metgezel van drieënvijftig jaar, Rose Beuret. Twee weken later stierf Beuret. Later dat jaar, in november 1917, stierf Auguste Rodin aan complicaties van griep.

Auguste Rodin verliet zijn atelier en het recht om nieuwe stukken van zijn pleisters aan de Franse regering te werpen. Na zijn dood vergeleken sommige tijdgenoten van Rodin hem met Michelangelo. Een museum ter ere van Rodin werd geopend in 1919, twee jaar na zijn dood.

nalatenschap

Rodin maakte zich los van de traditionele beeldhouwkunst door emotie en karakter in zijn werk te onderzoeken. Zijn sculpturen beeldden niet alleen de fysieke lichamen van zijn modellen af, maar ook hun persoonlijkheden en gedragingen. Bovendien inspireerde Rodin's presentatie van 'onvolledige' werken, evenals zijn gewoonte om delen van verschillende sculpturen samen te smelten, toekomstige generaties kunstenaars aan om te experimenteren met zowel vorm als proces.

Bron

• Rilke, Rainer Maria. Auguste Rodin. Dover Publications, 2006.