Biografie van Arthur Zimmermann, WWI Duitse minister van Buitenlandse Zaken

Arthur Zimmermann (5 oktober 1864 - 6 juni 1940) werkte als de Duitse minister van Buitenlandse Zaken van 1916 tot 1917 (midden Wereldoorlog 1), toen hij het Zimmermann Telegram stuurde, een diplomatiek document dat onhandig probeerde een Mexicaanse invasie van de VS en heeft bijgedragen aan de toetreding van Amerika tot de oorlog. De gecodeerde boodschap verdiende Zimmermann's langdurige schande als een ongelukkige mislukking.

Snelle feiten: Arthur Zimmermann

• Bekend om: Schrijven en verzenden van de historische Zimmermann Note
• Geboren: 5 oktober 1864 in Marggrabowa, Oost-Pruisen, Koninkrijk Pruisen
• Ging dood: 6 juni 1940 in Berlijn, Duitsland
• Onderwijs: Doctor in de rechten, gestudeerd in Leipzig en Königsberg (nu Kaliningrad)

Vroege carriere

Zimmermann, geboren in het huidige Olecko, Polen, volgde een carrière bij het Duitse ambtenarenapparaat, verhuisde naar de diplomatieke afdeling in 1905. In 1913 had hij een belangrijke rol, mede dankzij de minister van Buitenlandse Zaken Gottlieb von Jagow, die veel van de face-to-face onderhandelingen en vergaderingen met Zimmermann.

Hij trad inderdaad op als minister van Buitenlandse Zaken naast de Duitse keizer Wilhelm II en kanselier Bethmann Hollweg in 1914, toen Duitsland besloot Oostenrijk-Hongarije te steunen tegen Servië (en dus Rusland) en de Eerste Wereldoorlog in te gaan. Zimmermann stelde zelf het telegram op waarin hij de inzet van het land aankondigde. Al snel vocht het grootste deel van Europa tegen elkaar en werden honderdduizenden gedood. Duitsland slaagde er temidden van alles in om te blijven drijven.

Argumenten over onderzeese strategie

Onbeperkte onderzeeëroorlogvoering, die waarschijnlijk een Amerikaanse oorlogsverklaring tegen Duitsland zou uitlokken, betrof het gebruik van onderzeeërs om alle gevonden schepen aan te vallen, ongeacht of deze van neutrale landen afkomstig waren. Hoewel Amerika zich op de beste momenten inschreef voor een vreemde notie van neutraliteit en al vroeg waarschuwde dat dergelijke tactieken hen in de strijd zouden brengen, waren Amerikaanse burger- en scheepvaartvaartuigen een belangrijk doelwit.

Jagow bleef de Duitse minister van Buitenlandse Zaken tot het midden van 1916, toen hij ontslag nam uit protest tegen het besluit van de regering om deze stijl van onderzeese oorlogvoering te hervatten. Zimmermann werd op 25 november tot zijn vervanger benoemd, deels vanwege zijn talenten, maar vooral vanwege zijn volledige steun voor het onderzeebeleid en de militaire heersers, Hindenburg en Ludendorff.

In reactie op de Amerikaanse dreiging stelde Zimmermann een alliantie voor met zowel Mexico als Japan om een ​​grondoorlog op Amerikaanse bodem te creëren. Het telegram met instructies dat in maart 1917 aan zijn Mexicaanse ambassadeur werd gestuurd, werd echter onderschept door de Britten - niet geheel eervol, maar alles is eerlijk - en voor maximaal effect doorgegeven aan de VS. Het werd bekend als de Zimmermann Note, Duitsland zwaar in verlegenheid gebracht en droeg bij aan de Amerikaanse steun voor oorlog. Amerikanen waren begrijpelijkerwijs boos op de poging van Duitsland om bloedvergieten naar hun land te sturen, en waren liever dan ooit om het te exporteren.

Een gebrek aan ontkenningen

Om nog steeds verbijsterende politieke analisten gaf Zimmermann publiekelijk de authenticiteit van het telegram toe. Hij bleef nog een paar maanden minister van Buitenlandse Zaken tot hij in augustus 1917 met pensioen ging, grotendeels omdat er geen baan meer voor hem was. Hij leefde tot 1940 en stierf opnieuw met Duitsland in oorlog, zijn carrière overschaduwd door een korte communicatie.