Biografie van Antonio Luna, Hero of the Philippine-American War

Antonio Luna (29 oktober 1866 - 5 juni 1899) was een soldaat, chemicus, muzikant, oorlogsstrateeg, journalist, apotheker en heethoofd, een complexe man die helaas als een bedreiging door de Filippijnen werd beschouwd ' meedogenloze eerste president Emilio Aguinaldo. Als gevolg hiervan stierf Luna niet op de slagvelden van de Filippijns-Amerikaanse oorlog, maar werd hij vermoord in de straten van Cabanatuan.

Snelle feiten: Antonio Luna

• Bekend om: Filipijnse journalist, muzikant, apotheker, scheikundige en generaal in de strijd voor Filippijnse onafhankelijkheid van de VS..
• Geboren: 29 oktober 1866 in het Binondo-district van Manilla, Filippijnen
• Ouders: Laureana Novicio-Ancheta en Joaquin Luna de San Pedro
• Ging dood: 5 juni 1899 in Cabanatuan, Nueva Ecija, Filippijnen
• Onderwijs: Bachelor of Arts van de Ateneo Municipal de Manila in 1881; studeerde scheikunde, muziek en literatuur aan de Universiteit van Santo Tomas; licentiaat in de farmacie aan de Universidad de Barcelona; een doctoraat van de Universidad Central de Madrid, studeerde bacteriologie en histologie aan het Pasteur Instituut in Parijs
• Gepubliceerde werken: Impresiones (als Taga-Ilog), On Malarial Pathology (El Hematozorio del Paludismo)"
• Partner (s): Geen
• Kinderen: Geen

Vroege leven

Antonio Luna de San Pedro y Novicio-Ancheta werd geboren op 29 oktober 1866 in het district Binondo van Manila, het jongste kind van zeven van Laureana Novicio-Ancheta, een Spaanse mestiza, en Joaquin Luna de San Pedro, een reizende verkoper.

Antonio was een begaafde student die vanaf 6 jaar studeerde bij een leraar genaamd Maestro Intong en in 1881 een Bachelor of Arts behaalde aan de Ateneo Municipal de Manila voordat hij zijn studie chemie, muziek en literatuur aan de Universiteit van Santo Tomas voortzette.

In 1890 reisde Antonio naar Spanje om zich bij zijn broer Juan te voegen, die schilderkunst studeerde in Madrid. Daar behaalde Antonio een licentiaat in de farmacie aan de Universidad de Barcelona, ​​gevolgd door een doctoraat aan de Universidad Central de Madrid. In Madrid werd hij obsessief verliefd op de plaatselijke schoonheid Nelly Boustead, die ook werd bewonderd door zijn vriend Jose Rizal. Maar het kwam tot niets en Luna trouwde nooit.

Hij studeerde vervolgens bacteriologie en histologie aan het Pasteur Instituut in Parijs en ging door naar België om die bezigheden te bevorderen. Terwijl hij in Spanje een goed ontvangen artikel over malaria had gepubliceerd, benoemde de Spaanse regering hem in 1894 voor een functie als specialist in overdraagbare en tropische ziekten.

De revolutie ingeslagen

Later datzelfde jaar keerde Antonio Luna terug naar de Filippijnen, waar hij de hoofdchemicus werd van het gemeentelijk laboratorium in Manilla. Hij en zijn broer Juan richtten in de hoofdstad een hekwerkvereniging op, de Sala de Armas.

Terwijl daar, de broers werden benaderd over toetreding tot de Katipunan, een revolutionaire organisatie opgericht door Andres Bonifacio in reactie op de verbanning van Jose Rizal in 1892, maar beide Luna broers weigerden deel te nemen - in dat stadium geloofden ze in een geleidelijke hervorming van het systeem in plaats van een gewelddadige revolutie tegen de Spaanse koloniale overheersing.

Hoewel ze geen lid waren van de Katipunan, werden Antonio, Juan en hun broer Jose allemaal gearresteerd en gevangengezet in augustus 1896 toen de Spanjaarden hoorden dat de organisatie bestond. Zijn broers werden ondervraagd en vrijgelaten, maar Antonio werd veroordeeld tot ballingschap in Spanje en opgesloten in Carcel Modelo de Madrid. Juan, tegen die tijd een beroemde schilder, gebruikte zijn connecties met de Spaanse koninklijke familie om Antonio's vrijlating in 1897 veilig te stellen.

Na zijn ballingschap en gevangenschap was, begrijpelijk, de houding van Antonio Luna ten opzichte van de Spaanse koloniale overheersing veranderd. Vanwege de willekeurige behandeling van zichzelf en zijn broers en de executie van zijn vriend Jose Rizal in december vorig jaar, was Luna klaar om de wapens op te nemen tegen Spanje.

Op zijn typisch academische manier besloot Luna om guerrilla-oorlogvoeringstactieken, militaire organisatie en veldversterking te bestuderen onder de beroemde Belgische militaire opvoeder Gerard Leman voordat hij naar Hong Kong voer. Daar ontmoette hij de revolutionaire leider in ballingschap, Emilio Aguinaldo, en in juli 1898 keerde hij terug naar de Filippijnen om het gevecht opnieuw aan te gaan.

Generaal Antonio Luna

Toen de Spaans / Amerikaanse oorlog ten einde liep en de verslagen Spanjaarden zich voorbereidden om zich terug te trekken uit de Filippijnen, omsingelden de Filippijnse revolutionaire troepen de hoofdstad Manilla. De nieuw aangekomen officier Antonio Luna drong er bij de andere commandanten op aan om troepen naar de stad te sturen om een ​​gezamenlijke bezetting te garanderen toen de Amerikanen aankwamen, maar Emilio Aguinaldo weigerde, gelovende Amerikaanse marineofficieren gestationeerd in de Baai van Manilla zouden te zijner tijd de macht overhandigen aan de Filippino's.

Luna klaagde bitter over deze strategische blunder, evenals het wanordelijke gedrag van Amerikaanse troepen toen ze midden augustus 1898 in Manilla landden. Om Luna te sussen promoveerde Aguinaldo hem op 26 september 1898 tot de rang van brigadegeneraal. hoofd van oorlogsoperaties.

Generaal Luna bleef campagne voeren voor betere militaire discipline, organisatie en benadering van Amerikanen, die zich nu aan het opstellen waren als de nieuwe koloniale heersers. Samen met Apolinario Mabini waarschuwde Antonio Luna Aguinaldo dat de Amerikanen niet geneigd waren de Filippijnen te bevrijden.

Generaal Luna voelde de behoefte aan een militaire academie om de Filipijnse troepen goed te trainen, die enthousiast en in veel gevallen ervaring hadden met guerrillaoorlogvoering maar weinig formele militaire training hadden. In oktober 1898 richtte Luna de huidige Filippijnse Militaire Academie op, die minder dan een half jaar actief was voordat de Filippijns-Amerikaanse oorlog uitbrak in februari 1899 en klassen werden geschorst zodat personeel en studenten konden deelnemen aan de oorlogsinspanning.

De Filippijns-Amerikaanse oorlog

Generaal Luna leidde drie compagnons soldaten om de Amerikanen aan te vallen in La Loma, waar hij werd geconfronteerd met een grondtroepen en marine artillerievuur vanuit de vloot in de Baai van Manilla. De Filippino's leden zware verliezen.

Een Filippijnse tegenaanval op 23 februari won wat terrein maar stortte in toen troepen van Cavite weigerden orders van generaal Luna te aanvaarden en verklaarden dat ze alleen Aguinaldo zelf zouden gehoorzamen. Woedend ontwapende Luna de recalcitrante soldaten, maar werd gedwongen terug te vallen.

Na verschillende extra slechte ervaringen met de ongedisciplineerde en clannische Filipijnse troepen, en nadat Aguinaldo de ongehoorzame Cavite-troepen als zijn persoonlijke presidentiële garde had herbewapend, diende een grondig gefrustreerde generaal Luna zijn ontslag in bij Aguinaldo, die Aguinaldo met tegenzin aanvaardde. Nu de oorlog de komende drie weken erg slecht gaat voor de Filippijnen, heeft Aguinaldo Luna echter overgehaald om terug te keren en hem tot opperbevelhebber gemaakt.

Luna ontwikkelde en implementeerde een plan om de Amerikanen lang genoeg te bevatten om een ​​guerrillabasis in de bergen te bouwen. Het plan bestond uit een netwerk van bamboepleuven, compleet met puntige vallen en kuilen vol giftige slangen, die de jungle van dorp tot dorp overspanden. Filipijnse troepen kunnen vanuit deze Luna Defense Line op de Amerikanen schieten en vervolgens wegsmelten in de jungle zonder zich bloot te stellen aan Amerikaans vuur.

Samenzwering onder de rangen

Eind mei waarschuwde Antonio Luna's broer Joaquin - een kolonel in het revolutionaire leger - hem echter dat een aantal andere officieren samenzweerde om hem te vermoorden. Generaal Luna beval dat veel van deze officieren gedisciplineerd, gearresteerd of ontwapend zouden worden en dat ze bitter zijn hekel hadden aan zijn rigide, autoritaire stijl, maar Antonio maakte licht van de waarschuwing van zijn broer en verzekerde hem dat president Aguinaldo niemand zou toestaan ​​de commandant van het leger te vermoorden -chief.

Integendeel, generaal Luna ontving twee telegrammen op 2 juni 1899. De eerste vroeg hem om deel te nemen aan een tegenaanval tegen de Amerikanen in San Fernando, Pampanga en de tweede was van Aguinaldo en beval Luna naar de nieuwe hoofdstad, Cabanatuan, Nueva Ecija, ongeveer 120 kilometer ten noorden van Manilla, waar de revolutionaire regering van de Filippijnen een nieuw kabinet vormde.

Luna was altijd ambitieus en hoopte premier te worden. Hij besloot met een cavalerie-escorte van 25 man naar Nueva Ecija te gaan. Vanwege transportproblemen kwam Luna echter aan in Nueva Ecija, alleen vergezeld door twee andere officieren, kolonel Roman en kapitein Rusca, waarbij de troepen achterbleven.

Dood

Op 5 juni 1899 ging Luna alleen naar het regeringshoofdkwartier om met president Aguinaldo te praten, maar werd daar in plaats daarvan een van zijn oude vijanden ontmoet - een man die hij ooit had ontwapend voor lafheid, die hem meedeelde dat de vergadering was afgelast en Aguinaldo buiten de stad. Woedend begon Luna terug de trap af te lopen toen buiten een geweerschot afging.

Luna rende de trap af, waar hij een van de Cavite-officieren ontmoette die hij voor insubordinatie had ontslagen. De officier sloeg Luna op het hoofd met zijn bolo en al snel zwermden Cavite-troepen de gewonde generaal, hem neerstekend. Luna trok zijn revolver en vuurde, maar hij miste zijn aanvallers.

Toch vocht hij zich een weg naar het plein, waar Roman en Rusca renden om hem te helpen, maar Roman werd doodgeschoten en Rusca raakte ernstig gewond. Verlaten en alleen, zonk Luna bloedend naar de keien van het plein waar hij zijn laatste woorden uitte: "Lafaards! Moordenaars!" Hij stierf op 32-jarige leeftijd.

nalatenschap

Terwijl de wachten van Aguinaldo zijn meest bekwame generaal vermoorden, belegerde de president zelf het hoofdkwartier van generaal Venacio Concepcion, een bondgenoot van de vermoorde generaal. Aguinaldo ontsloeg toen Luna's officieren en mannen uit het Filipijnse leger.

Voor de Amerikanen was dit internecine vechten een geschenk. Generaal James F. Bell merkte op dat Luna 'de enige generaal was die het Filipijnse leger had' en de troepen van Aguinaldo leden een rampzalige nederlaag na een rampzalige nederlaag in de nasleep van de moord op Antonio Luna. Aguinaldo bracht het grootste deel van de volgende 18 maanden in retraite door voordat hij op 23 maart 1901 door de Amerikanen werd gevangengenomen.

bronnen

• Jose, Vivencio R. "De opkomst en ondergang van Antonio Luna." Solar Publishing Corporation, 1991.
• Reyes, Raquel A. G. "Indrukken van Antonio Luna." Liefde, passie en patriottisme: seksualiteit en de Filippijnse propaganda-beweging, 1882-1892. Singapore en Seattle: NUS Press en University of Washington Press, 2008. 84-114.
• Santiago, Luciano P.R. "The First Filipino Doctors of Pharmacy (1890-93)." Philippine Quarterly of Culture and Society 22.2, 1994. 90-102.