Biografie van Andrew Young, burgerrechtenactivist

Andrew Young werd geboren op 12 maart 1932 in New Orleans, Louisiana. Hij is predikant, burgerrechtenactivist en voormalig politicus. Als democraat was hij burgemeester van Atlanta, een Amerikaans congreslid dat het 5e district van Georgië vertegenwoordigt, en de Amerikaanse ambassadeur bij de Verenigde Naties. Hij diende ook als uitvoerend directeur van de Southern Christian Leadership Conference en als predikant van verschillende kerken.

Andrew Young

• Voor-en achternaam: Andrew Jackson Young, Jr.
• Bezetting: Burgerrechtenactivist, politicus, pastoor
• Geboren: 12 maart 1932 in New Orleans, Louisiana
• Ouders: Daisy Young en Andrew Jackson Young Sr.
• Onderwijs: Dillard University, Howard University, Hartford Seminary
• Belangrijkste prestaties: Burgemeester van Atlanta, Amerikaans ambassadeur bij de Verenigde Naties, Amerikaans Huis van Afgevaardigden
• echtgenoten: Jean Childs (m. 1954-1994), Carolyn McClain (m. 1996)
• Kinderen: Andrea, Lisa, Paula en Andrew Young III
• Beroemd citaat: "Het is een zegen om voor een doel te sterven, omdat je zo gemakkelijk voor niets kunt sterven."

Vroege jaren

Andrew Young groeide op in een middenklasse Italiaanse wijk in New Orleans. Zijn moeder, Daisy Young, was lerares en zijn vader, Andrew Young Sr., was tandarts. Het voorrecht van zijn familie, vooral ten opzichte van Afro-Amerikanen, kon Young en zijn broer Walt niet beschermen tegen de raciale spanningen in het gesegregeerde Zuiden. Zijn vader vreesde zozeer voor de veiligheid van zijn kinderen in deze omgeving dat hij hen professionele bokslessen gaf om hen te helpen, indien nodig.

Andrew Young, Amerikaans senator en burgerrechtenleider die zijn carrière als pastor begon, werkte ook samen met Martin Luther KIng, Jr. Young was de ambassadeur bij de Verenigde Naties en de burgemeester van Atlanta. CORBIS / Getty Images

In 1947 studeerde Young af aan de Gilbert Academy en schreef hij zich in aan de Dillard University. Hij stapte uiteindelijk over van Dillard en behaalde in 1951 zijn bachelordiploma aan Howard University. In 1955 behaalde hij een goddelijkheidsdiploma aan Hartford Theological Seminary.

Een pastoor, pacifist en activist

De vroege carrière van Young als predikant leidde tot enkele belangrijke veranderingen in zijn leven. In een kerk in Alabama ontmoette hij zijn eerste vrouw, Jean Childs, met wie hij vier kinderen zou krijgen. Hij diende ook op het pastorale personeel van de kerken van Georgië. In het begin van zijn carrière interesseerde Young zich voor de filosofie van geweldloosheid en burgerrechten. Zijn inspanningen om Afrikaanse Amerikanen in het diepe zuiden te laten registreren om te stemmen, bracht hem ertoe de eerwaarde Martin Luther King Jr. te ontmoeten en lid te worden van de Civil Rights Movement. Hij werd geconfronteerd met doodsbedreigingen vanwege zijn activisme, maar bleef pleiten voor stemrechten.

Hij verhuisde naar New York City in 1957 om samen te werken met de National Council of Churches, maar keerde terug naar het zuiden om zijn burgerrechtenactivisme in 1961 in Georgië voort te zetten. Hij nam deel aan de burgerschoolsscholen die landelijke zwarten leerden politiek te lezen en mobiliseren. Afro-Amerikanen die probeerden hun stemrecht in de Jim Crow South uit te oefenen, kregen tijdens de peilingen vaak geletterdheidstests aangeboden, hoewel dergelijke tests niet routinematig aan blanke kiezers werden gegeven. In feite werden de examens gebruikt om zogenaamde zwarte kiezers te intimideren en te ontnemen.

Burgerrechtenactivist Andrew Young spreekt de menigte toe op de begrafenis van de vermoorde Amerikaanse burgerrechtenleider Martin Luther King Jr (1929 - 1968), Atlanta, Georgia, 9 april 1968. Archieffoto's / Getty Images

De betrokkenheid van Young bij de burgerschoolscholen en zijn relatie met King resulteerde in een prominente rol in de Civil Rights Movement. Nadat hij met succes anti-segregatiemarsen had georganiseerd, bewees Young zichzelf een betrouwbare activist en bereikte hij de hoogste rangen van de SCLC. Hij werd de uitvoerend directeur van de organisatie in 1964. Tijdens deze ambtstermijn diende hij de gevangenisstraf voor het deelnemen aan burgerrechtenprotesten in Selma, Alabama en St. Augustine, Florida. Maar als uitvoerend directeur van de SCLC leidde hij ook tot het opstellen van belangrijke burgerrechtenwetgeving, waaronder de Civil Rights Act van 1964 en de Voting Rights Act van 1965. Samen hebben deze wetten geholpen Jim Crow in het Zuiden neer te halen.

Hoewel Young als burgerrechtenactivist veel succes had genoten, kwam de beweging tot stilstand met de moord op Martin Luther King in 1968 in het Lorraine Motel in Memphis, Tennessee. Toen de turbulente jaren zestig ten einde liepen, stapte Young over van de SCLC naar de politieke wereld.

Een rotsachtige politieke carrière

In 1972 schreef Young geschiedenis toen hij de eerste zwarte persoon werd die als Amerikaans congreslid uit Georgië diende sinds de wederopbouw. Deze overwinning kwam nadat hij twee jaar eerder zijn poging om congreslid te worden verloor. Na het winnen van zijn congrescampagne, bleef Young de doelen verdedigen die hij had als een burgerrechtenactivist, inclusief anti-armoede en educatieve programma's. Hij diende in de Congressional Black Caucus en pleitte voor pacifisme; hij maakte bezwaar tegen de oorlog in Vietnam en richtte het U.S. Institute for Peace op.

Burgemeester Andy Young (1932-) kondigt zijn poging aan om te rennen voor de gouverneur van Georgia met zijn vrouw Jean die rechts staat. Bettmann / Getty Images

Young verliet het Congres toen de nieuwgekozen president Jimmy Carter hem in 1977 tot de Amerikaanse ambassadeur bij de Verenigde Naties benoemde. In die rol pleitte Young voor raciale apartheid in Zuid-Afrika, maar in 1979 leidde hij onbedoeld tot een controverse die leidde tot zijn ontslag uit de post. Hij had een geheime ontmoeting met Zehdi Labib Terzi, de VN-waarnemer van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie. Dit was controversieel omdat de VS een bondgenoot van Israël zijn en de Carter-regering had beloofd dat geen van haar ambtenaren de PLO zou ontmoeten totdat die organisatie het bestaan ​​van Israël formeel zou erkennen. President Carter ontkende elke verantwoordelijkheid voor de ontmoeting van Young met de PLO en liet de niet berouwvolle ambassadeur aftreden. Young zei dat hij het gevoel had dat de geheime bijeenkomst destijds in het belang van het land was.

De PLO-controverse heeft de politieke carrière van Young na het Witte Huis niet verstoord. In 1981 voerde hij met succes campagne om de burgemeester van Atlanta te worden, een functie die hij voor twee termijnen vervulde. Daarna ging hij de race van 1990 in om de gouverneur van Georgië te worden, maar verloor de campagne. Terwijl het verlies prikte, speelde Young ook een cruciale rol bij het brengen van de Olympische Zomerspelen van 1996 in Atlanta. Hij zei dat hij het publiek wilde laten zien dat Atlanta 'een stad van wereldklasse' is, evenals 'een dappere en mooie stad'.

Young's invloed vandaag

In de eenentwintigste eeuw is Andrew Young relevant gebleven. Hij heeft leidinggevende functies bekleed bij verschillende organisaties, waaronder de National Council of Churches van 2000 tot 2001. Hij heeft ook de Andrew Young Foundation opgericht in 2003 om te pleiten voor mensenrechten in de Afrikaanse diaspora. 

Auteur Kabir Sehgal, auteur en ambassadeur Andrew Young en president Bill Clinton wonen het boekevenement 'Walk In My Shoes: Conversations Between A Civil Rights Legend and His Godson on The Journey Ahead' bij op het Paley Center for Media op 9 februari 2011 in New York City. Brian Ach / Getty Images

Tegenwoordig behoort Andrew Young tot de selecte groep activisten die er direct getuige van was dat de Civil Rights Movement zich ontvouwde. Hij heeft zijn activisme gedocumenteerd in verschillende boeken, waaronder "A Way Out of No Way" uit 1994 en "Walk in My Shoes: Conversations Between a Civil Rights Legend and His Godson on the Journey Ahead."