Anaximander was een Griekse filosoof met een diepe interesse in kosmologie en een systematische kijk op de wereld (Encyclopedia Britannica). Hoewel er weinig bekend is over zijn leven en wereld, was hij een van de eerste filosofen die zijn studies opschreef en hij was een voorstander van de wetenschap en probeerde de structuur en organisatie van de wereld te begrijpen. Als zodanig heeft hij veel belangrijke bijdragen geleverd aan vroege geografie en cartografie en er wordt aangenomen dat hij de eerste gepubliceerde wereldkaart heeft gemaakt.
Anaximander werd geboren in 610 v.Chr. in Milete (het huidige Turkije). Er is weinig bekend over zijn vroege leven, maar er wordt aangenomen dat hij een student was van de Griekse filosoof Thales of Miletus (Encyclopedia Britannica). Tijdens zijn studies schreef Anaximander over astronomie, geografie en de aard en organisatie van de wereld om hem heen.
Tegenwoordig overleeft slechts een klein deel van het werk van Anaximander en veel van wat bekend is over zijn werk en leven is gebaseerd op reconstructies en samenvattingen door latere Griekse schrijvers en filosofen. Bijvoorbeeld in de 1st of 2nd eeuw G.T. Aetius werd het werk van vroege filosofen. Zijn werk werd later gevolgd door dat van Hippolytus in de 3rd eeuw en Simplicius in de 6th eeuw (Encyclopedia Britannica). Ondanks het werk van deze filosofen geloven veel wetenschappers echter dat Aristoteles en zijn student Theophrastus het meest verantwoordelijk zijn voor wat er vandaag bekend is over Anaximander en zijn werk (The European Graduate School).
Hun samenvattingen en reconstructies laten zien dat Anaximander en Thales de Milesian School of Pre-Socratic filosofie vormden. Anaximander wordt ook gecrediteerd voor het uitvinden van de gnomon op de zonnewijzer en hij geloofde in een enkel principe dat de basis was voor het universum (Gill).
Anaximander staat bekend om het schrijven van een filosofisch prozagedicht genaamd Over de natuur en vandaag bestaat er nog slechts een fragment (The European Graduate School). Er wordt aangenomen dat veel van de samenvattingen en reconstructies van zijn werk op dit gedicht waren gebaseerd. In het gedicht beschrijft Anaximander een regulerend systeem dat de wereld en de kosmos regeert. Hij legt ook uit dat er een onbepaald principe en element is dat de basis vormt voor de organisatie van de aarde (The European Graduate School). Naast deze theorieën heeft Anaximander ook vroege nieuwe theorieën in astronomie, biologie, geografie en geometrie.
Vanwege zijn focus op de organisatie van de wereld droeg veel van Anaximander's werk aanzienlijk bij aan de ontwikkeling van vroege geografie en cartografie. Hij wordt gecrediteerd voor het ontwerpen van de eerste gepubliceerde kaart (die later werd herzien door Hecataeus) en hij heeft misschien ook een van de eerste hemelbol gebouwd (Encyclopedia Britannica).
De kaart van Anaximander, hoewel niet gedetailleerd, was belangrijk omdat het de eerste poging was om de hele wereld te tonen, of op zijn minst het deel dat destijds bekend was bij de oude Grieken. Er wordt aangenomen dat Anaximander deze kaart om een aantal redenen heeft gemaakt. Een daarvan was het verbeteren van de navigatie tussen de koloniën van Milete en andere koloniën rond de Middellandse Zee en de Zwarte Zee (Wikipedia.org). Een andere reden voor het maken van de kaart was om de bekende wereld aan andere kolonies te tonen in een poging hen te laten toetreden tot de Ionische stadstaten (Wikipedia.org). De uiteindelijke verklaring voor het maken van de kaart was dat Anaximander een wereldwijde weergave van de bekende wereld wilde laten zien om de kennis voor zichzelf en zijn collega's te vergroten..
Anaximander geloofde dat het bewoonde deel van de aarde plat was en bestond uit de bovenkant van een cilinder (Encyclopedia Britannica). Hij verklaarde ook dat de positie van de aarde door niets werd ondersteund en gewoon op zijn plaats bleef omdat deze op gelijke afstand van alle andere dingen stond (Encyclopedia Britannica).
Naast de structuur van de aarde zelf was Anaximander ook geïnteresseerd in de structuur van de kosmos, de oorsprong van de wereld en evolutie. Hij geloofde dat de zon en de maan holle ringen waren, gevuld met vuur. De ringen zelf hadden volgens Anaximander ventilatieopeningen of gaten zodat het vuur erdoorheen kon schijnen. De verschillende fasen van de maan en de verduisteringen waren een gevolg van het sluiten van de ventilatieopeningen.
In een poging de oorsprong van de wereld te verklaren, ontwikkelde Anaximander een theorie dat alles voortkwam uit de apeiron (het onbepaalde of oneindige) in plaats van uit een specifiek element (Encyclopedia Britannica). Hij geloofde dat beweging en het apenijzer de oorsprong van de wereld waren en dat beweging ervoor zorgde dat tegenovergestelde dingen zoals warm en koud of nat en droog land bijvoorbeeld werden gescheiden (Encyclopedia Britannica). Hij geloofde ook dat de wereld niet eeuwig was en uiteindelijk zou worden vernietigd zodat een nieuwe wereld kon beginnen.
Naast zijn geloof in Apeiron, geloofde Anaximander ook in evolutie voor de ontwikkeling van de levende dingen van de aarde. Van de eerste wezens ter wereld werd gezegd dat ze van verdamping afkomstig waren en mensen van een ander soort dier (Encyclopedia Britannica).
Hoewel zijn werk later door andere filosofen en wetenschappers werd herzien om nauwkeuriger te zijn, waren de geschriften van Anaximander belangrijk voor de ontwikkeling van vroege geografie, cartografie, astronomie en andere velden omdat ze een van de eerste pogingen vormden om de wereld en zijn structuur / organisatie te verklaren.
Anaximander stierf in 546 v.Chr. in Milete. Voor meer informatie over Anaximander bezoekt u de Internet Encyclopedia of Philosophy.