Alma Thomas (1891-1978) was een Afro-Amerikaanse kunstenaar die vooral bekend stond om haar kenmerkende stijl van overlappende vlakken met kleurrijke, duimgrote rechthoeken. Omdat Thomas een groot deel van haar carrière als kunstleraar op de middelbare school doorbracht, wordt ze alleen maar losjes geassocieerd met grotere artistieke bewegingen, zoals de Washington School of Colorists, die in de jaren vijftig en zestig prominent aanwezig was en kunstenaars als Kenneth Noland en Anne Truitt omvatte.
Alma Thomas werd in 1891 geboren in Columbus, Georgia, een van de vier meisjes. Ze was de dochter van een lokale zakenman en een naaister en werd als jong meisje blootgesteld aan geschiedenis, kunst en cultuur. Leden van haar familie organiseerden literaire en artistieke salons, waarin sprekers en denkers de wijde wereld in hun woonkamer brachten; onder hen, zo gaat het, was Booker T. Washington.
Toen ze een tiener was, verhuisde Thomas met haar familie naar Washington, D.C. om te ontsnappen aan het racisme dat de familie in het Zuiden had, ondanks hun prominente positie en relatieve welvaart in de zwarte gemeenschap van de stad. Omdat zwarte burgers de lokale bibliotheek niet mochten gebruiken en er geen middelbare school was die zwarte studenten accepteerde, verhuisde het gezin om een opleiding te geven aan de Thomas-meisjes.
Thomas ging naar de historisch zwarte Howard University in Washington, D.C., waar ze zich op 30-jarige leeftijd inschreef. Bij Howard volgde ze lessen van andere iconische zwarte kunstenaars, waaronder Loïs Mailou Jones en James V. Herring, die de kunstafdeling van Howard oprichtte. Thomas studeerde in 1924 af als de eerste graad in beeldende kunst aan de universiteit. Dit was niet haar laatste 'eerste': in 1972 was ze de eerste Afro-Amerikaanse vrouw met een overzichtstentoonstelling in het Whitney Museum of American Art in New York City, dat snel werd gevolgd door een overzichtstentoonstelling in de Corcoran in Washington D.C..
De opleiding van Thomas eindigde niet met haar Howard-diploma. Ze behaalde een master in kunsteducatie aan de Columbia University en studeerde in het buitenland in Europa voor een semester aan de Tyler School of Art aan de Temple University. Thomas werd sterk beïnvloed door de Franse School of Painting, die zich richtte op stilleven en landschap door middel van impressionistische technieken, beroemd gemaakt door kunstenaars als Claude Monet en Berthe Morisot.
Gedurende haar hele leven was Thomas betrokken bij belangrijke organisaties en instellingen in de geschiedenis van het zwarte Amerikaanse intellectuele leven, waaronder de Little Paris Group, opgericht door de leraar van Thomas Loïs Mailou Jones, een literaire kring die voornamelijk bestond uit zwarte openbare schoolkunst leraren die wekelijks in de jaren veertig elkaar ontmoetten in Washington, DC. Elk jaar zou de discussie resulteren in een tentoonstelling van de werken van de kunstenaars.
Thomas toonde ook haar werk bij (en diende als vice-president van) de Barnett Aden Gallery, een zwarte kunstgalerie zonder winstoogmerk, opgericht in 1947 door James V. Herring en Alonzo Aden (beiden oprichters van de Howard University Art Gallery). Hoewel de galerij het werk van alle kunstenaars, ongeacht ras, tentoonstelde, was het een van de weinige plaatsen die zwarte kunstenaars op gelijke voet met hun blanke tijdgenoten liet zien. Het is passend dat Thomas in een dergelijke egalitaire ruimte liet zien, zoals ze later zou reflecteren bij de gelegenheid van haar Whitney-retrospectief, "toen ik een klein meisje in Columbus was, waren er dingen die we konden doen en dingen die we niet konden ... Een van de dingen die we niet konden doen, waren naar musea gaan, laat staan denken aan het hangen van onze foto's daar. Mijn tijden zijn veranderd. Kijk gewoon naar me."
Hoewel ze 30 jaar les gaf in kunst, ontwikkelde Thomas haar nu iconische stijl pas in de jaren 1960, nadat ze zich op 69-jarige leeftijd had teruggetrokken uit haar carrière als kunstleraar. Gevraagd om bij te dragen aan een alumnikunstshow aan de universiteit, werd ze geïnspireerd door het verschuivende licht dat tussen de bladeren van bomen in haar tuin zou filteren. Thomas begon haar kenmerkende abstracties te schilderen, waarvan ze zegt dat ze bedoeld waren om de 'hemel en sterren' op te roepen en haar 'idee van hoe het is om een astronaut te zijn, de ruimte te verkennen'. Ze kreeg haar eerste solo-show in 1960, tijdens de Dupont Theatre Art Gallery.
Hoewel haar werk abstract lijkt, roepen de titels specifieke scènes op, waaronder zelfs stemmingen Iris, tulpen, Jonquils en krokussen (1969), Rode Azalea's Zingen en dansen Rock and Roll-muziek (1976) en Sneeuwbezinningen over Vijver (1973). Vaak in lijnen of cirkels gerangschikt, lijken deze kleurrijke rechthoekige klodders van het penseel te verschuiven en te glinsteren, waardoor lagen van kleur hieronder door de ruimtes kunnen gluren. Deze titels onthullen ook een diepe liefde voor tuinieren die Thomas gedurende haar hele leven heeft getoond.
Alma Thomas stierf op 86-jarige leeftijd in 1978 in Washington. Ze woonde nog in het huis waar haar familie was verhuisd toen ze zich in 1907 in de hoofdstad vestigden. Ze trouwde nooit en had nooit kinderen.
Tijdens haar leven was ze opgenomen in vele groepsshows rond zwarte artiesten. Het was pas na haar dood dat haar werk werd opgenomen in shows die zich niet op de verenigende thema's van ras of genderidentiteit richtten, maar eerder gewoon als kunst mochten bestaan.
Haar werk bevindt zich in de collecties van vele grote kunstmusea, waaronder het Metropolitan Museum of Art, het Whitney Museum of Art, het Museum of Modern Art, het National Museum of Women in the Arts en het Smithsonian Museum. Een van haar schilderijen werd in 2015 verworven voor de kunstcollectie van het Witte Huis, onder het presidentschap van Barack Obama. Het werd opgenomen in de renovatie van de eetkamer van het Witte Huis en werd vergezeld door werken van Anni Albers en Robert Rauschenberg. Een retrospectief werd georganiseerd in het Studiomuseum in Harlem in 2016, en er is nog een andere gepland om te openen in haar geboortestad Columbus, Georgia in 2020, die haar schilderijen zal omvatten, evenals de objecten van haar inspiratie.