Biografie van Alcibiades, oude Griekse soldaat-politicus

Alcibiades (450-404 v.Chr.) Was een controversiële politicus en krijger in het oude Griekenland, die tijdens de Peloponnesische oorlog (431-404 v.Chr.) Van loyaliteit wisselde tussen Athene en Sparta en uiteindelijk werd gelyncht door een menigte. Hij was een student en misschien een liefhebber van Socrates, en hij was een van de jongeren die beschuldigers van Socrates gebruikten als een voorbeeld van zijn corrumperende jonge mannen.

Belangrijkste afhaalrestaurants: Alcibiades

• Bekend om: Corrupte Griekse politicus en soldaat, student van Socrates
• Geboren: Athene, 450 v.Chr
• Ging dood: Phrygia, 404 v.Chr
• Ouders: Cleinias en Deinomache
• Echtgenoot: Hipparete
• Kinderen: Alcibiades II
• Onderwijs: Pericles en Socrates
• Primaire bronnen: Plato's Alcibiades Major, Plutarch's Alcibiades (in parallelle levens), Sophocles en de meeste komedies van Aristophanes.

Vroege leven

Alcibiades (of Alkibiades) werd geboren in Athene, Griekenland, ongeveer 450 v.Chr., De zoon van Cleinias, een lid van de welgestelde familie Alcmaeonidae in Athene en zijn vrouw Deinomache. Toen zijn vader stierf in de strijd, werd Alcibiades opgevoed door de prominente staatsman Pericles (494-429 v.Chr.). Hij was een mooi en begaafd kind maar ook oorlogvoerende en losbandige, en hij viel onder de voogdij van Socrates (~ 469-399 v.Chr.), Die probeerde zijn tekortkomingen te corrigeren.

Socrates en Alcibiades vochten samen in de vroege veldslagen van de Peloponnesische oorlog tussen Athene en Sparta, in de slag om Potidaea (432 v.Chr.), Waar Socrates zijn leven redde, en in Delium (424 v.Chr.), Waar hij Socrates redde.

Politiek leven

Toen de Atheense generaal Cleon stierf in 422, werd Alcibiades een vooraanstaand politicus in Athene en het hoofd van de oorlogspartij in oppositie tegen Nicias (470-413 v.Chr.). In 421 voerden de Lacedaemoniërs onderhandelingen om de oorlog te beëindigen, maar ze kozen Nicias om de zaken te regelen. Woedend overtuigde Alcibiades de Atheners om zich te verenigen met Argos, Mantinea en Elis en Sparta's bondgenoten aan te vallen. 

In 415 pleitte Alcibiades voor het eerst en begon zich vervolgens voor te bereiden op een militaire expeditie naar Sicilië, toen iemand veel van de Herms in Athene verminkte. Herms waren stenen wegwijzers verspreid over de stad, en vandalisme tegen hen werd gezien als een poging om de Atheense grondwet omver te werpen. Alcibiades werd beschuldigd en hij eiste dat de zaak tegen hem zou worden opgemaakt voordat hij naar Sicilië vertrok, maar dat mocht niet zo zijn. Hij ging weg maar werd kort teruggeroepen om terecht te staan.

Defectie naar Sparta

In plaats van terug te keren naar Athene, ontsnapte Alcibiades naar Thurii en liep over naar Sparta, waar hij werd verwelkomd als een held, behalve door hun koning Agis II (geregeerd 427-401 v.Chr.). Alcibiades werd gedwongen te leven met Tissaphernes (445-395 v.Chr.), Een Perzische soldaat en staatsman-Aristophanes impliceert dat Alcibiades de slaaf van Tissaphernes was. In 412 verlieten Tissaphernes en Alcibiades de Spartanen om Athene te helpen, en de Atheners haalden Alcibiades gretig terug op verbanning.

Voordat ze naar Athene terugkeerden, bleven Tissaphernes en Alcibiades in het buitenland, behaalden overwinningen op Cynossema, Abydos en Cyzicus en verwierven nieuwe eigenschappen van Chalcedon en Byzantium. Alcibiades keerde terug naar Athene en werd benoemd tot opperbevelhebber voor alle Atheense land- en zeestrijdkrachten. Het zou niet blijven duren. 

De triomfantelijke terugkeer van Alcibiades naar Athene (408 v.Chr.). 19e-eeuwse houtsnede gravure naar een tekening van Hermann Vogel (Duitse schilder, 1854-1921), gepubliceerd in 1882. DigitalVision Vectors / Getty Images

Set Back and Death

Alcibiades kreeg een tegenslag toen zijn luitenant Antiochus Notium (Efeze) verloor in 406 en, vervangen als opperbevelhebber, ging hij in vrijwillige ballingschap in zijn woonplaats Bisanthe in de Thracische Chersonesus, waar hij oorlog voerde met de Thraciërs. 

Terwijl de Peloponnesische oorlog in 405 begon af te wikkelen - Sparta was aan het winnen - voerde Athene een laatste marine-confrontatie in Aegospotami: Alcibiades waarschuwde hen ertegen, maar zij gingen door en verloren de stad. Alcibiades werd opnieuw verbannen en dit keer zocht hij zijn toevlucht bij de Perzische soldaat en toekomstige satrap van Phrygia, Pharnabazus II (r. 413-374). 

Op een nacht, toen hij zich voorbereidde om de Perzische koning Artaxerxes I (465-424 vGT) te bezoeken, werd het huis van Alcibiades platgebrand. Toen hij met zijn zwaard naar buiten snelde, werd hij doorboord door pijlen geschoten door Spartaanse moordenaars of door de broers van een niet nader genoemde getrouwde dame. 

Op aansporing van de Spartaanse commandant Lysander (? - 395 v.Chr.) En met de goedkeuring van de Dertig Tirannen in Athene, wordt Alcibiades vermoord in de Frygische stad Melissa. DigitalVision Vectors / Getty Images

Schrijven over Alcibiades 

Het leven van Alcibiades werd besproken door vele oude schrijvers: Plutarch (45-120 CE) richtte zijn leven in "Parallel Lives" in vergelijking met Coriolanus. Aristophanes (~ 448-386 v.Chr.) Maakte hem een ​​constante figuur van spot onder zijn eigen naam en in subtiele verwijzingen in bijna al zijn overlevende komedies. 

Waarschijnlijk is de bekendste die van Plato (428/427 tot 347 v.Chr.), Die Alcibiades in dialoog bracht met Socrates. Toen Socrates werd beschuldigd van het corrumperen van jonge mannen, was Alcibiades een voorbeeld. Hoewel niet bij naam genoemd in "The Apology", verschijnt Alcibiades wel in "The Clouds", Aristophanes 'satire van Socrates en zijn school. 

De dialoog wordt sinds het begin van de 19e eeuw bestempeld als een nep toen de Duitse filosoof en bijbelgeleerde Friedrich Schleiermacher (1768-1834) het omschreef als 'een paar mooie en oprechte platonische passages die dun verspreid zweven in een massa inferieur materiaal'. Latere wetenschappers zoals de Britse classicus Nicholas Denyer hebben de authenticiteit van de dialoog verdedigd, maar het debat gaat in sommige kringen wel door.

Bronnen en verder lezen

• Archie, Andre M. "Inzichtelijke vrouwen, onwetende Alcibiades." Geschiedenis van politiek denken 29.3 (2008): 379-92. Afdrukken.
• ---. "De filosofische en politieke anatomie van Plato's 'Alcibiades Major'." Geschiedenis van politiek denken 32.2 (2011): 234-52. Afdrukken.
• Denyer, Nicholas (ed.). "Alcibiades." Cambridge: Cambridge University Press, 2001.
• Jirsa, Jakub. "Authenticiteit van de" Alcibiades "I: Enkele reflecties." Listy filologické / Folia philologica 132.3 / 4 (2009): 225-44. Afdrukken.
• Johnson, Marguerite en Harold Tarrant (eds). "Alcibiades and the Socratic Lover-Educator." Londen: Bristol Classical Press, 2012.
• Smith, William en G.E. Marindon, eds. "Woordenboek van Griekse en Romeinse biografie en mythologie." Londen: John Murray, 1904. Afdrukken.
• Vickers, Michael. "Aristophanes and Alcibiades: Echoes of Contemporary History in Atheian Comedy." Walter de Gruyter GmbH: Berlijn, 2015. 
• Wohl, Victoria. "De eros van Alcibiades." Klassieke oudheid 18.2 (1999): 349-85. Afdrukken.