Biografie van Aileen Hernandez

Aileen Hernandez was een levenslange activist voor burgerrechten en vrouwenrechten. Ze was een van de oprichters van de Nationale Vrouwenorganisatie (NU) in 1966.

data: 23 mei 1926 - 13 februari 2017

Persoonlijke wortels

Aileen Clarke Hernandez, wiens ouders Jamaicaans waren, groeide op in Brooklyn, New York. Haar moeder, Ethel Louise Hall Clarke, was een huisvrouw die als naaister werkte en huishoudelijk werk ruilde voor dokterspraktijken. Haar vader, Charles Henry Clarke Sr., was een penseelmaker. Schoolervaringen leerden haar dat ze 'aardig' en onderdanig moest zijn, en ze besloot al vroeg niet te onderwerpen.

Aileen Clarke studeerde politieke wetenschappen en sociologie aan de Howard University in Washington D.C., studeerde af in 1947. Daar begon ze te werken als een activiste om te vechten tegen racisme en seksisme, in samenwerking met de NAACP en in de politiek. Ze verhuisde later naar Californië en behaalde een masterdiploma aan de California State University in Los Angeles. Ze heeft veel gereisd in het kader van haar werk voor mensenrechten en vrijheid.

Gelijke kansen

In de jaren zestig was Aileen Hernandez de enige vrouw die door president Lyndon Johnson was benoemd in de Equal Employment Opportunity Commission (EEOC) van de regering. Ze nam ontslag uit de EEOC vanwege frustratie over het onvermogen van het bureau of de weigering om daadwerkelijk wetten tegen discriminatie op grond van geslacht af te dwingen. Ze begon haar eigen adviesbureau, dat samenwerkt met overheids-, bedrijfs- en non-profitorganisaties.

NU werken met

Terwijl de gelijkheid van vrouwen meer aandacht van de overheid kreeg, bespraken activisten de behoefte aan een particuliere organisatie voor vrouwenrechten. In 1966 richtte een groep baanbrekende feministen NU op. Aileen Hernandez werd NU's eerste Executive Vice-President gekozen. In 1970 werd ze de tweede nationale president van NU, na Betty Friedan.

Terwijl Aileen Hernandez de organisatie leidde, werkte NOW namens vrouwen op de werkplek aan een gelijk loon en een betere afhandeling van klachten over discriminatie. NOW-activisten demonstreerden in verschillende staten, dreigden de Amerikaanse minister van Arbeid aan te klagen en organiseerden de Women's Strike for Equality.

Toen de president van NOW in 1979 een kandidaat-lei onderschreef waarin geen mensen van kleur in belangrijke functies aanwezig waren, brak Hernandez met de organisatie en schreef een open brief aan feministen om haar kritiek op de organisatie te uiten voor het stellen van dergelijke prioriteit aan kwesties als de Gelijke rechten Amendement dat kwesties van ras en klasse werden genegeerd.

"Ik ben steeds verontrustender geworden door de toenemende vervreemding van vrouwen uit minderheden die zich bij feministische organisaties zoals NU hebben aangesloten. Ze zijn echt de 'vrouwen in het midden', geïsoleerd in hun minderheidsgemeenschappen vanwege hun voorstander van de feministische zaak en geïsoleerd in de feministische beweging omdat ze aandringen op aandacht voor kwesties die een grote impact hebben op minderheden. "

Andere organisaties

Aileen Hernandez was leider in meerdere politieke kwesties, waaronder huisvesting, het milieu, arbeid, onderwijs en gezondheidszorg. Ze is mede-oprichter van Black Women Organized for Action in 1973. Ze heeft ook gewerkt met Black Women Stirring the Waters, de California Women's Agenda, de International Ladies 'Garment Workers' Union en de California Division of Fair Employment Practices.  

Aileen Hernandez won meerdere prijzen voor haar humanitaire inspanningen. In 2005 maakte ze deel uit van een groep van 1.000 vrouwen die genomineerd waren voor de Nobelprijs voor de vrede. Hernandez stierf in februari 2017.