De woorden "aannemen" en "veronderstellen" zijn beide werkwoorden die afkomstig zijn van het Latijnse werkwoord Sumere, wat betekent 'nemen'. Bij algemeen gebruik worden de twee woorden vaak gebruikt als synoniemen die 'veronderstellen' betekenen. "Aannemen" en "veronderstellen" zijn echter geen exacte synoniemen en worden in verschillende contexten gebruikt. "Veronderstellen" verwijst naar de handeling waarbij een claim wordt ingediend op iets of een verklaring die als vanzelfsprekend wordt beschouwd. "Veronderstellen" verwijst naar een overtuiging dat iets waar is, ook al is het niet bewezen, een houding of overtuiging die wordt bepaald door waarschijnlijkheid of het overschrijden van de juiste grenzen.
"Aannemen" is een werkwoord met twee afzonderlijke maar gerelateerde betekenissen. Ten eerste betekent 'aannemen' dat je veronderstelt dat iets waar is, ondanks dat je geen bewijs hebt, of iets als vanzelfsprekend beschouwen, zoals in 'Ik neem aan dat je vanavond gaat koken'. Dit is veruit het meest voorkomende gebruik van het woord.
Een tweede, minder gebruikelijke betekenis is verantwoordelijkheid nemen, op zich nemen of een soort van eer betonen, zoals in 'Ze nam' leiderschap over en leidde de groep naar succes '. 'Veronderstelling', de zelfstandig naamwoordvorm van 'aannemen', heeft dezelfde betekenis als in 'Zijn' veronderstelling 'was onjuist', of 'Haar' veronderstelling 'van macht was moeilijk te accepteren.'
"Veronderstellen" heeft ook verschillende andere minder gebruikelijke betekenissen: (1) controle nemen, (2) doen alsof, of (3) een kledingstuk aantrekken of aantrekken. Dit zijn allemaal meer literaire toepassingen, maar ze komen wel voor in zowel historische als hedendaagse literatuur.
"Veronderstellen" wordt in sommige woordenboeken vermeld als een synoniem van "aannemen" en wordt als zodanig vaak vervangen door "aannemen". 'Veronderstellen' heeft echter een subtiel andere betekenis. In tegenstelling tot een 'veronderstelling', waar geen specifieke reden voor is, is een 'vermoeden' gebaseerd op een bepaald niveau van bewijs, zoals in 'ik veronderstelde' op basis van onze ervaringen uit het verleden, dat het diner uitstekend zou zijn. '
'Veronderstellen' heeft ook een heel andere betekenis: het is synoniem met het woord 'durven' en betekent een actie ondernemen die aanstootgevend is en meestal niet is toegestaan, zoals in 'Je moet nooit' veronderstellen 'de koningin door haar aan te spreken Voornaam!" Dit gebruik van het woord kan ook worden beschreven als een "aanmatigende" actie.
"Aannemen" en "veronderstellen" worden vaak door elkaar gebruikt. Beide zinnen zijn bijvoorbeeld correct:
Het volgende is gebruik van "veronderstellen" dat niet synoniem is met "veronderstellen":
Dit gebruik van "veronderstellen" is niet synoniem met "aannemen"; in de eerste zin laat de context zien dat Jacob een goede reden had voor zijn vermoeden, en in de tweede zin wordt het woord gebruikt als synoniem voor "durven":
Het is belangrijk om te onthouden dat in sommige gevallen de twee woorden echt synoniem zijn. Wanneer ze niet synoniem zijn, is het handig om te onthouden dat veronderstellingen niet op bewijs zijn gebaseerd, terwijl veronderstellingen op bewijs zijn gebaseerd.
Ongebruikelijk gebruik van de woorden kan op deze manier worden onthouden: