Beweging, stijl, school of type kunst:
Fauvisme is de beweging waarmee Vlaminck altijd het nauwst zal worden geassocieerd.
Fauvisme was echter een zeer korte beweging en de kunstenaar had een zeer lange carrière. Zijn werk neigde kort naar het kubisme (dat hij beweerde te haten) voorafgaand aan de Eerste Wereldoorlog; daarna vestigde het zich in een expressionistische stijl die Vlaminck de rest van zijn leven had behouden. Het belangrijkste om te onthouden is dat, ongeacht welke labels we nu aan zijn werk toewijzen, hij (een autodidactisch kunstenaar) instinctief opereerde. Het kon hem niet schelen wat we zijn aanpak noemen - hij was gewoon trouw aan zijn gevoel.
Datum en plaats van geboorte:
4 april 1876, Parijs
Maurice werd geboren uit twee muzikanten: Edmond Julien de Vlaminck, zijn vader, was een pianist, violist en tenor. Zijn moeder, Josephine Grillet, die uit Lorraine kwam, was ook een pianiste. Omdat de kunstenaar in dit huishouden opgroeide, kwam muziek hem net zo vanzelfsprekend als ademhalen. In de vroege jaren van zijn volwassen leven kon hij zijn jonge gezin helpen ondersteunen door vioolstudenten aan te nemen en af en toe een betalend optreden te krijgen. Maar hoewel het een tweede natuur was, heeft muziek nooit het vuur van passie in Vlaminck aangestoken dat beeldende kunst deed.
Vroege leven:
De jonge Maurice had niet het voordeel van een opleiding van de bovenste plank, maar hij was intellectueel nieuwsgierig, emotioneel onverschrokken en fysiek imposant. Vlaminck groeide uit tot een lange, sterke, roodharige man die vatbaar was voor luide kleuren en een opzichtige houten stropdas. Hij trouwde voor het eerst in zijn tienerjaren en werkte (naast het geven van muzieklessen) om zijn vrouw en dochters te ondersteunen als worstelaar, biljartschutter, monteur, arbeider en professionele fietser voordat een gevecht met tyfus hem verzwakte. Hij ontdekte ook dat hij kon schrijven en schreef verschillende risqué-romans - alles om de rekeningen te betalen.
Hoe hij tot kunst kwam:
Vlaminck had een paar tekenlessen gevolgd en probeerde te schilderen, maar het was een toevallig incident dat hem naar verluidt ertoe bracht om van kunst zijn carrière te maken. Terwijl hij zijn verplichte 3-jarige militaire verplichting diende, ontmoette hij de schilder André Derain in 1900, toen de trein waarop beide mannen reden ontspoorde. Een levenslange vriendschap werd gesloten, evenals een deal om een studio in Chatou te delen. In dit schilderachtige dorp in de Seine-vallei - voorheen populair bij de impressionisten - begon Vlaminck serieus te schilderen. (Nooit een gedachte naar toe verkoop, Let wel. Hij werd eenvoudigweg overwonnen door de drang om te schilderen.)
Toen Art hem opmerkte:
Vlaminck woonde een Parijse van Gogh-tentoonstelling bij in 1901 en werd overweldigd door de kleurenkeuze van Vincent. Tijdens dezelfde show introduceerde Derain zijn studiomaat bij Henri Matisse - misschien wel de meest gedurfde colorist die ooit een borstel heeft vastgehouden. Vlaminck nam deze opties in zich op en bracht de daaropvolgende jaren door met relaas getinte landschappen terug op canvas.
Overtuigd door Derain en Matisse om te laten zien, begon Vlaminck met hen te exposeren in 1904. De tentoonstelling Salon d'Automne uit 1905 was waar het trio en een paar andere gelijkgestemde kunstenaars de (snarky) naam kregen fauves (wilde beesten) van de kunstcriticus Louis Vauxcelle.
Ironisch genoeg begon de onverschillige Vlaminck alles te verkopen - en alles wat hij schilderde, dus er was vraag naar de doeken van dit 'wilde beest'. Nadat hij Paul Cézanne had ontmoet, veranderde het werk van Vlaminck in een evenwicht tussen kleur en meer gestructureerde composities.
Hij is het best bekend vandaag voor zijn Fauvisme-periode - een spanwijdte van niet meer dan zeven jaar. Het latere werk van Vlaminck (het grootste deel van zijn carrière) bleef zich concentreren op kleur, goed verkopen en te zien in tentoonstellingen waar hij niet aanwezig was. Naast schilderen maakte hij een aantal mooie litho's, etsen en houtsneden en schreef en illustreerde hij een aantal boeken.
Belangrijke werken:
Datum en plaats van de dood:
11 oktober 1958, Rueil-la-Gadelière, Eure-et-Loir, Frankrijk
Vlaminck besteedde blijkbaar het grootste deel van het drama in zijn leven aan zijn schilderijen. Hij stierf vreedzaam op hoge leeftijd in "La Tourillière", de boerderij die hij in 1925 kocht.
Hoe "Vlaminck" uit te spreken:
Dit is de Franse uitspraak van de Belgische spelling van Vlaming, beter bekend als Fleming ("person from Flanders") in de Engelstalige wereld.
Citaten van Maurice de Vlaminck:
Ga naar artiestenprofielen: Namen die beginnen met "V" of artiestenprofielen: Hoofdindex